اهل جنجال نیستم/ پربیننده‌ترین دوره «هفت» را داریم/ ویدئو_آینده
به گزارش آینده
برنامه «هفت» نخستین بار سال ۱۳۸۹ با اجرای فریدون جیرانی راهی شبکه سه سیما شد. برنامه‌ای که تلاش داشت همانند برنامه «نود» اما در حوزه سینما به تحلیل و بازدید مسائل روز این حوزه بپردازد. صندلی برنامه «هفت» اما زمان زیاد به فریدون جیرانی وفا نکرد و در دوره‌های سپس افرادی ازجمله محمود گبرلو، بهروز افخمی، رضا رشیدپور و محمدحسین لطیفی اجرای برنامه را برعهده گرفتند.
«هفت» در دوره تازه خود از بهار ۱۴۰۳ با اجرای بهروز افخمی هر جمعه شب به بازدید و تحلیل فیلم‌های روز سینما در شبکه نمایش می‌پردازد. این برنامه از سه قسمت مهم پرونده اختصاصی، میز نقد سینمای ایران و میز نقد سینمای جهان راه اندازی شده است که هر قسمت طراحی جداگانه‌ای دارد.
به بهانه پخش این برنامه میزگردی با وجود بهروز افخمی کارگردان و مجری «هفت»، محمدحسین تنکابنی تهیه‌کننده برنامه، امیر قادری و رضا صدیق منتقدان سینما در خبرگزاری مهر برگزار شد.
در این نشست بهروز افخمی در بخشی از سخن بگویید‌هایش گفت که اهل تشکیل جنجال و چالش در برنامه نیست و دوست دارد که برنامه «هفت» فارغ از او گفت و گو آموزشی زیاد تر بر جنبه سرگرمی سینما تمرکز داشته باشد. محمد تنکابنی نیز اصرار کرد که رویکرد برنامه در این دوره بر وجود سلبریتی‌ها محکم نیست اما از اهالی سینما برای وجود در قسمت‌های گوناگون «هفت» دعوت می‌کنند و گاردی نسبت به وجود فردی ندارند.
امیر قادری منتقد سینما که در ادوار گوناگون برنامه «هفت» وجود داشته است این ادعا را نقل کرد که بر پایه بازخوردهای شخصی که از مخاطبان دریافت کرده این دوره برنامه نسبت به دوره‌های قبل زیاد تر دیده می‌شود. رضا صدیق نیز معتقد می بود که برنامه «هفت» نباید به یک برنامه ضدسینما تبدیل شود و به اهالی سینما و بازیگران به مثابه یک کالا برای جذب مخاطب نگاه کند.
مشروح قسمت اول او گفت‌وگوی با عوامل برنامه «هفت» را در ادامه می‌خوانید:
*برنامه «هفت» در این سال‌ها به گفتن تنها برنامه تخصصی سینما تبدیل به یک برند شده است. برای حفاظت از این برند در طول این زمان چه برنامه‌ریزی انجام دادید تا این برنامه در سینمای ایران به گفتن یک رفرنس و منبع معتبر شناخته شود. فکر می‌کنید اکنون چه مقدار در تحقق این کار موفق بوده اید؟
افخمی: من فکر می‌کنم که دور تازه برنامه «هفت» از دور قبلی کار بیشتری برده است بدین صورت که هر تکه برنامه، آیتم‌های تولیدی بسیاری دارد که پیش از پخش برنامه آماده شده اند. این چنین بین‌برنامه‌ها نیز زیاد خوب می باشند. این موارد علتمی‌شود که تماشاگرهای تازه جذب این برنامه شوند. اکنون افرادی که زیاد به این نوشته اهمیت نمی‌دهند که برنامه زنده و جنجالی تماشا کنند بلکه دوست دارند فیلم ببینید، خاطراتشان با سینما را مرور کنند و یاد بگیرند، مخاطب برنامه «هفت» می باشند. ما در یکی از برنامه‌ها درمورد سینمای وحشت سخن بگویید کردیم و من عکس العمل‌های زیاد مثبتی از افرادی دریافت کردم که حتی تماشاگر همیشگی برنامه نبودند. این چنین زیاد از افراد تکه‌های قبلی برنامه را در تلوبیون مشاهده می‌کنند. درنتیجه آقای تنکابنی به این مساله فکر کرده است و هر برنامه را با صرف زمان و انرژی بسیاری روی آنتن می‌برد چون این برنامه‌ها ماندگار خواهد شد و از دست نمی‌روال. اگر برنامه‌های اول این دوره «هفت» کم تماشاگر می بود به این علت می بود که شبکه پخش
برنامه تحول کرده می بود و مخاطب این نوشته را نمی‌دانست، اما اکنون حتی تکه‌های اول برنامه نیز در تلوبیون مخاطب دارند. برنامه‌های قبل «هفت» که من اجرا می‌کردم بعضی اوقات جنجالی می‌شدند درحالی که من خودم این چنین قصدی نداشتم و فقطً به برخی سخن‌ها عکس‌العمل نشان می‌دادم و ناگزیر برنامه جنجالی می‌شد. بعد از آن فهمید شدم که مردم از من انتظار دارند که جنجال به پا کنم اما من اهل این کار نیستم.
*واقعا اهل جنجال نیستید یا اتفاقاً جنجال را دوست دارید؟
افخمی: خیر من واقعاً اهل جنجال نیستم. بعضی اوقات یک نفر به من گیر می‌دهد و من هم مجبورم که پاسخش را بدهم. در دوره تازه برنامه «هفت» من امیدوارم که نیازی به جنجال نباشد و این چنین ما هم جستوجو حاشیه و جنجال نیستیم. درواقع تلاش می‌کنیم که برنامه به جای جنجالی بودن آموزنده و در کنار آن مفرح باشد. به نظر من ما سینما را در ایران زیاد جدی گرفته‌ایم و تحول نگرشی ملزوم است که یادآوری کنیم سینما در وهله اول جنبه سرگرمی دارد. برگمن در جمله‌ای حرف های می بود که «باید دلایل زیاد محکمی داشته باشی تا مردم را غمگین کنی» و فیلم‌های آخر این کارگردان نیز کمدی و مفرح بودند. علاقه شخصی من این است که به جز قسمت بین‌برنامه‌ها که جنبه مستند و آموزشی دارند، قسمت زنده برنامه «هفت» مخصوصاً با وجود امیر قادری جنبه مفرح بیشتری داشته باشد.
*بخشی از دیالوگ‌هایی که بین شما و آقای قادری نقل می‌شود جنبه واقعی و سرگرم‌کننده‌ای به برنامه می‌دهد اما چون در فصل قبلی برنامه این شوخی‌ها زیاد تر می بود فکر می‌شود که تعمدا این شوخی‌ها را کمتر کرده‌اید و سوال من این است که دوست دارید برنامه به سمت جدی‌تر شدن برود؟ سوال دوم من این است که حتماً جنجال از جنس زرد در شأن برنامه «هفت» نیست اما چه‌کاری می‌کنید که برنامه خنثی هم نباشد؟
تنکابنی: من در ابتدا باید سپاس کنم از همه دوستان و عزیزانی که از اولین سری و راه اندازی برنامه «هفت» در تشکیل آن زحمت کشیده اند چون هفت یک برند است که سال‌ها بابت آن تلاش شده است. در رابطه با این که شما می‌گوئید شوخی‌های برنامه نسبت به سال ۱۴۰۱ کمتر شده است، احتمالا مدل شوخی‌ها تحول کرده است به این علت که در آن زمان آقای سید حمیدرضا قادری در میز ایران کنار ما بودند و اکنون رضا صدیق جای ایشان آمده و شیمی و جنس شوخی‌های میز نقد سینمای ایران تحول کرده است.
*یعنی اینگونه نبوده است که برای شوخی‌ها بازخورد منفی دریافت کرده باشید؟
تنکابنی: خیر. سلیقه آدم‌ها متفاوت است، برخی این فضای طنز را می‌پسندند و برخی دوست دارند میز نقدی که تماشا می‌کنند کاملاً جدی و کلاسیک باشد. ما تلاش می‌کنیم که میز نقد برنامه در کنار سخن‌های جدی و نقدی که صورت می‌گیرد، فضای مفرحی هم داشته باشد و آدم‌ها زمان سخن بگویید راحت باشند.
*من نیز بخشی از آن فضای طنز را دوست دارم که اتفاقاً در آن موضع‌گیری‌های جدی و صریح نه به زبان ایدئولوژیک بلکه به زبان طنازانه نقل می‌شد.
قادری: به مسئله درستی اشاره کردید که صریح‌ترین و جدی‌ترین سخن‌ها را زیاد تر بهتر است در چارچوب طنز و او گفت و گو گفتن کنیم. در ضمن فکر می‌کنم که شوخی‌های من و بهروز اتفاقاً نسبت به سال ۱۴۰۱ زیاد تر هم شده است!
افخمی: شوخی‌هایمان بی‌مزه‌تر هم شده است. (می‌خندد)
قادری: من می‌خواهم اغاز سخن بگویید‌هایم با دفاع از سری تازه برنامه باشد چون تقریباً در همه دوره‌های برنامه «هفت» وجود داشته ام. من فکر می‌کنم «هفت» این دوره حتی از دوره اول برنامه نیز زیاد تر دیده می‌شود و این نوشته برای خود من هم غیرمنتظره است؛ با وجود رشد فضای مجازی و این که تلویزیون در این روزها کمتر دیده می‌شود و این که سری تازه برنامه از شبکه نمایش پخش می‌شود که به گمان زیادً نسبت به شبکه سه مخاطب کمتری دارد. این اتفاق چیزی نیست که یک شبه به دست آمده باشد و زمان بسیاری صرف شده و حاصل قبل این گروه است.
وقتی که آقای جیرانی برنامه را اجرا می‌کرد از سلبریتی‌ها دعوت می‌کرد تا در برنامه حاضر شوند. این مساله روی پرمخاطب شدن برنامه تأثیر داشت و ازطرفی هنگامی خود فیلمسازان و سلبتریتی‌ها در برنامه وجود دارند، خودشان و عوامل آن برنامه را تماشا می‌کنند و این مساله امکان پذیر این توهم را تشکیل کند که برنامه‌شان پرمخاطب بوده استدرواقع از زمان تشکیل و راه اندازی برنامه «نقد سینما» تا امروز این تیم و گروه پخته‌تر شده است. از طرفی من ۲۰ سال با بهروز افخمی در ربط هستم و از زمان «شوکران» تا بحال همین شوخی و کل‌کل‌ها را داریم. می‌خواهم بگویم که ما یک قبل‌ای باهم داریم و شوخی و سخن بگویید‌هایی که شما روی آنتن می‌بینید، ساختگی نیستند. من به گفتن فردی که در دوره‌های قبل «هفت» نیز وجود داشته ام این روزها بازخوردهایی را از جامعه نسبت به این برنامه دریافت می‌کنم و فکر می‌کنم که «هفت» در هیچ دوره‌ای همانند این دوره تازه دیده نشده است.
*منظور شما از زیاد تر دیده شدن نسبت به کدام دوره است؟
قادری: منظور من نسبت به همه دوره‌های قبل است. فکر می‌کنم در جشنواره فیلم فجر امسال اتفاقات زیاد بهتری هم درمورد این برنامه رخ دهد.
*این قیاس را بر پایه بازخوردهایی که دریافت کرده‌اید می‌گویید یا بر پایه آمار بینندگان شبکه؟
قادری: من بازخوردهای شخصی خودم را می‌گویم چون برنامه «هفت» قدمت بسیاری دارد. اولین تکه برنامه «هفت» سال ۱۳۸۹ روی آنتن رفت. من سال ۸۹ که اوج دیده شدن تلویزیون می بود و برنامه «هفت» نیز تازه پخش می‌شد نیز در این برنامه وجود داشتم. به شخصه در هیچکدام از دوره‌ها توانایی این را نداشتم که مردم عادی در این مقدار نیز ما را جستوجو کنند چون زیاد تر اهالی سینما تماشاگر برنامه «هفت» بودند.
می‌خواهم یک چیزی برایتان تعریف کنم؛ برنامه «نقد سینما» با این که زیاد برنامه خوبی می بود اما احتمالا چندان دیده نمی‌شد و بازتاب بسیاری نداشت اما محمد تنکابنی تهیه‌کننده آن زمان برنامه «نقد سینما» را که دیدم فهمید شدم انگیزه بسیاری دارد و برایش مهم است که برنامه‌اش خوب باشد و دیده شود. به همین علت همکاری با او زیاد برایم لذتبخش می بود در این حد که برنامه‌هایی به من نظر می‌دادند اما من نپذیرفتم و چشم به راه ماندم تا برنامه «هفت» سری جدیدش را اغاز کند.
*آقای افخمی نظر شما درمورد این ادعا که برنامه «هفت» این دوره نسبت به دوره‌های قبل پرمخاطب‌ترین است، چیست؟
افخمی: من فکر می‌کنم قضاوت در این مورد زیاد مشکل است. وقتی که آقای جیرانی برنامه را اجرا می‌کرد از سلبریتی‌ها دعوت می‌کرد تا در برنامه حاضر شوند. این مساله روی پرمخاطب شدن برنامه تأثیر داشت و از طرفی هنگامی خود فیلمسازان و سلبتریتی‌ها در برنامه وجود دارند، خودشان و عوامل آن برنامه را تماشا می‌کنند و این مساله امکان پذیر این توهم را تشکیل کند که برنامه‌شان پرمخاطب بوده است. فکر می‌کنم برای بازدید این نوشته باید به آمار رجوع کنیم. من اغاز وقتی که «هفت» پخش می‌شد در ایران نبودم و نمی‌توانم برسی درستی از این قیاس داشته باشم.
*می‌دانیم که وجود برخی از چهره‌هایی که برای مخاطب دور از دسترس می باشند در قاب تلویزیون می‌تواند دلنشین باشد. در سال‌های تازه برخی از هنرمندان به دلایل ناراحتی یا کلاس کاری در تلویزیون وجود اشکار نمی‌کنند و خالی بودن «هفت» از عنصر چهره‌ها نیز کاملاً در دوره‌های تازه حس می‌شود. سوال من این است که آیا تلاشی برای وجود چهره‌های نقل سینما در برنامه صورت می‌گیرد؟
تنکابنی: مسئله‌ای که می‌گویید تا حدودی درست است و یکسری از دوستان احتمالا تمایلی ندارند که در تلویزیون وجود داشته باشند و یقیناً این نوشته هم رفته رفته کمتر شده است اما ما محوریت برنامه را در این دوره بر وجود سلبریتی‌ها قرار نداده ایم. به این علت که برنامه ما سه قسمت مهم دارد که شامل «میز نقد سینمای ایران»، «پرونده اختصاصی» و «سینمای جهان» می‌شود. در «سینمای جهان» ما این چنین پتانسیلی وجود ندارد که از چهره‌ها دعوت کنیم اما در ۲ قسمت دیگر به فراخور نوشته از مهمانان و سینماگران برای وجود در برنامه دعوت می‌کنیم. در «میز نقد سینمای ایران» از کارگردان و تهیه کننده فیلم دعوت می‌کنیم تا در میز نقد در کنار منتقدان ما وجود داشته باشند که در سری تازه برای اکثر فیلم‌های در حال اکران این اتفاق افتاده است یا در میز «پرونده اختصاصی» نیز تلاش کرده ایم مشابه با نوشته از فیلمسازان مرتبط با میز دعوت کنیم تا در این قسمت وجود داشته باشند. اما این که یک قسمت خاص فقط برای وجود سلبریتی‌ها داشته باشیم در رویکرد کلی برنامه
نیست. ما گاردی نسبت به وجود چهره‌ها نداریم و اتفاقاً دوست داریم و استقبال می‌کنیم که این عزیزان در فضای طراحی شده برای برنامه وجود داشته باشند.
* یقیناً منظور من وجود سلبریتی‌ها به معنی منفی که این روزها استنباط می‌شود، نیست بلکه وجود کارگردانان و چهره‌های نقل سینما است.
تنکابنی: اگر به ترکیب فیلم‌هایی که اکنون درحال اکران می باشند نگاه کنید، کارگردانانی که مورد نظر شما می باشند اکنون فیلمی روی پرده ندارند که ما از آنها دعوت کنیم. در قسمت «پرونده اختصاصی» اما ما تلاش می‌کنیم که این اتفاق را رقم بزنیم و از بزرگان و افرادی که در رابطه با آن نوشته توانایی دارند برای وجود در میز دعوت کنیم. به طور مثال در برنامه‌ای که قرار می بود درمورد «سینما و نسل ضد» سخن بگویید کنیم از آقای ایرج طهماسب که با اهمیت ترین و بزرگترین برنامه ساز حوزه کودک می باشند دعوت کردیم تا وجود داشته باشند.
ما اکنون در بدترین دوره سینما، برنامه «هفت» را اجرا می‌کنیم. به طور مثال چند فیلم مهم اکنون روی پرده سینما وجود دارد که عکس العمل «هفت» نسبت به آن فیلم برای خود شما مهم باشد؟ درواقع ما با ارجاعاتی که به تاریخ سینما داریم تلاش می‌کنیم سطح برنامه را بالا نگه داریم. فعلاً با آثاری که روی پرده می‌روال و متریالی که در اختیار داریم تلاش می‌کنیم که سناریوی جذابی برای برنامه داشته باشیم*در فیلم‌هایی که در سال تازه اکران شده‌اند برای مثالً از مهران مدیری برای فیلم «ساعت ۶ صبح» و سعید سهیلی برای فیلم «پول و پارتی» دعوت کردید تا به «هفت» همراه شوند؟
تنکابنی: ما با هر ۲ بزرگوار سخن بگویید کردیم. وقتی که می‌خواستیم فیلم آقای مدیری را نقد کنیم ایشان تهران نبودند و اتفاقاً از ما خواستند تا برنامه را ۲ هفته به تعویق بیاندازیم تا بتوانند در آن شرکت کنند اما در آن زمان به علت شلوغی فیلم‌های اکران این امکان برای ما میسر نشد. آقای سهیلی هم قرار می بود که به «هفت» بیاید اما چون چند روز پیش از برنامه او گفت‌وگوی ایشان با یکی از برنامه‌های فضای مجازی انتشار شد و حواشی‌ای تشکیل کرد از وجود در برنامه زنده عذرخواهی کردند.
*بله آقای جیرانی او گفت‌وگوهایی با کارگردانان در شبکه نمایش خانگی دارند و ما دوست داریم که این جنس او گفت‌وگوها را در برنامه «هفت» نیز مشاهده کنیم. از طرفی وقتی که فیلم در روبه رو کارگردان نقد می‌شود او می‌تواند جواب دهد و این تعامل شکل می‌گیرد همانند وقتی بابک خواجه‌پاشا برای نقد فیلم «در بغل درخت» در برنامه وجود داشت.
تنکابنی: این اتفاق الان نیز در «هفت» می‌افتد و فیلمساز در «میز نقد» در کنار منتقدان وجود دارد و با شرکت در نقد فیلم خود، به نکاتی که منتقدان نقل می‌کنند، جواب می‌دهد. ما روزهای پنجشنبه جلسه‌ای برگزار می‌کنیم و تعدادی از همکاران برنامه در آن جلسه وجود دارند و همه اتفاقات برنامه را از ابتدا تا انتها باهم مرور می‌کنیم. برای مثال وقتی که قرار می بود ما یکی از فیلم‌های در حال اکران را نقد کنیم، تهیه‌کننده و کارگردان فیلم نسبت به وجود خود در برنامه و رویکرد منتقدان دلواپس بودند که چه اتفاقی قرار است در برنامه برای فیلمشان رخ دهد. من برای این که خیالشان راحت باشد و نگاه منتقدان ما نسبت به فیلم خودشان را بدانند، از آنها دعوت کردم تا در جلسه خصوصی ما وجود داشته باشند.
قادری: نقدی نسبت به رسانه‌های داخلی و خارجی وجود دارد که گویا می‌خواهند همه کمبودها و فقدان ایده‌شان را با انتشار کردن عکس یک فرد معروف و سلبریتی جبران کنند. برای مثالً چندین دفعه دیدیم که یک مجله محتوای درستی ندارد اما عکس یک سلبریتی را روی جلد خود انتشار می‌کند تا این افتایده دیده نشود. شناخت من از مخاطبان «هفت» این می بود که جستوجو ایده و فکر می باشند و فقطً برای سخن بگویید‌های یک شخصیت نقل برنامه را تماشا نمی‌کنند.
یک جنبه دیگر را هم در نظر بگیرید که ما اکنون در بدترین دوره سینما، برنامه «هفت» را اجرا می‌کنیم. به طور مثال چند فیلم مهم اکنون روی پرده سینما وجود دارد که عکس العمل «هفت» نسبت به آن فیلم برای خود شما مهم باشد؟ درواقع ما با ارجاعاتی که به تاریخ سینما داریم تلاش می‌کنیم سطح برنامه را بالا نگه داریم. فعلاً با آثاری که روی پرده می‌روال و متریالی که در اختیار داریم تلاش می‌کنیم که سناریوی جذابی برای برنامه داشته باشیم.
تنکابنی: حقیقت این است که ما اکنون به علت شرایط و چینش اکران مجبوریم که سراغ فیلمی همانند «مفت‌بر» هم برویم که احتمالا نقد جدی ای نداشته باشد اما به علت فروش نسبتاً بالایی که دارد و نشان دهنده استقبال مخاطب از فیلم است، فیلم را نقد می‌کنیم. اتفاقاً خود کارگردان هم برای نقد فیلمش در برنامه وجود اشکار کرد و در کنار منتقدان درمورد نقدهای منفی زیاد نسبت به فیلم خود او مباحثه کرد
قادری: ما امسال حتی فیلم جشنواره‌ای خوبی هم نداشتیم. بعضی اوقات با خودمان فکر می‌کنیم که چطور با این داشته‌های محدود سینمای ایران یک میز نقد دلنشین اراعه کنیم.
*مطابق سخن بگویید‌هایی که نقل شد فکر می‌کنم در این دوره تمرکز شما روی مخاطب معمولی فیلم‌بین و سینما رو است.
تنکابنی: ما از چهل‌ویکمین دوره جشنواره فیلم فجر که سری تازه برنامه «هفت» را اغاز کردیم تا سال سپس که با چهل‌ودومین دوره جشنواره فیلم فجر همراه می بود یک سال فاصله داشتیم و چندین ماه مشغول طراحی دوره تازه برنامه بودیم. با نگاه اختصاصی و دقیقی که مدیر شبکه نسبت به برنامه و سینما داشتند که تلویزیون و سینما در کنار یکدیگر و تعامل با هم می باشند و برنامه‌ای همانند «هفت» نگاه حمایتی نسبت به سینما داشته باشد، در اتاق فکر ما تلاش شد نوشته حمایتتلویزیون از سینما را پررنگ‌تر کنیم و در کنار آن این برنامه فقطً یک برنامه نقد نباشد و جنبه‌های سرگرمی را که ماهیت سینما هست نیز لحاظ کنیم.
به طور مثال امسال آیتمی داریم به نام «اسپویل» که فرشاد حسنی آن را اجرا می‌کند و کاملاً سرگرمی و یقیناً آموزشی است و به معارفه فیلم‌هایی با نوشته خاص می‌پردازد. یا در قسمت «هچل هفت» مجید افشاری با مسائل و اخبار گوناگون سینمای ایران شوخی می‌کند. در این شرایط سیما و اکران، گزارش مردمی گرفتن کار سختی است چون برخی سانس‌ها تنها ۷-۸ مخاطب دارند به همین علت ما گروه را چند روز آفیش می‌کنیم تا در سطح سینماها بچرخند و بتوانند او گفت‌وگوهای مردمی خوبی برای هر فیلم تهیه کنند.
*جذب مخاطبان عمومی اتفاق مهمی است اما از طرفی فکر می‌کنم مخاطب آگاه‌تر نسبت به سینما انتظارش از برندی همانند «هفت» بالاتر است. همه این مواردی که فرمودید در جذب مخاطب موثر است اما در شرایطی که امروزه هر فردی یک صفحه مجازی دارد و همه افراد تبدیل به منتقد و یادداشت‌نویس شده اند شما برنامه‌ای دارید که منتقدهای شناخته شده‌ای دارد و حرفه تخصصی آنها نقد فیلم است. در این شرایط مخاطب آگاه انتظار چالش بیشتری دارد. به طور مثال شما از وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی در برنامه‌تان دعوت می‌کنید و طبیعتاً مخاطب انتظار دارد که شما این افراد را به چالش بکشید نه این که فقطً تریبونی در اختیار آنها قرار بگیرد.
تنکابنی: ما زمان دعوت از آقای اسماعیلی، خزاعی و سهرابی واقعاً این چنین هدفی نداشتیم که تریبون را در اختیار این مدیران قرار دهیم. هنگامی که آقای خزاعی در «هفت» وجود داشتند ما چند آیتم تهیه کردیم که در آن به چالش‌ها و موانعی که پیش روی مدیریت آنها بوده اشاره کردیم و هم انتقاداتی را که نسبت به عملکردشان بوده، نقل کردیم. این چنین خود آقای افخمی انتقادات و سوالات اهالی هنر را از آقای خزاعی می‌پرسیدند و ایشان نیز جواب می‌دادند. احتمالا این جواب دادن را عده‌ای به منزله تریبون دادن به افراد درنظر بگیرند. اما ما او گفت‌وگوی چالشی را اینگونه می‌بینیم که از ایشان سوال پرسیده شود و فرد روبه رو هم زمان جواب دادن داشته باشد نه این که مساله را نقل کنیم و بدون زمان به جواب دادن روی سخن خود پافشاری کنیم.
*من این افراد را به گفتن مثال عرض کردم اما احتمالا همین مورد نسبت به افرادی که باید در برنامه وجود اشکار کنند اما نیستند نیز صدق کند.
قادری: من با شما موافقم اما فکر می‌کنم احتمالا باید از زاویه فرد دیگر به این مساله نگاه کرد. اینگونه نیست که ما از وجود برخی از افراد در برنامه استقبال نمی‌کنیم اما حقیقت این است که برخی چهره‌ها حاضر به او مباحثه نیستند. احتمالا بتوان نام این اتفاق را قهر گذاشت!
آخرین او گفت‌وگوی چالشی که چهره‌های نقل هنری و روشنفکری ایران انجام داده‌اند چه وقتی بوده است؟ این سوال سال‌ها است در ذهنم وجود دارد که این افراد چه وقتی حاضر شدند با ناموافق خودشان بنشینند و سخن بگویید کنند؟ این مورد فقط اختصاصی به برنامه «هفت» نیست و یک معضل کلی است. این افراد مدام دلایل مختلفی می‌آوردند و در همه این سال‌ها در رسانه‌ها و مطبوعات، تنها در شرایط بدون چالش به او مباحثه نشسته‌اند*افرادی بوده اند که شما از آنها دعوت کنید و در برنامه وجود اشکار نکنند؟
تنکابنی: تقریباً از مهر ماه پارسال که به پخش سری تازه برنامه نزدیک می‌شدیم با زیاد از عزیزان و بزرگان سینما که برایم زیاد قابل احترام می باشند، سخن بگویید کردم و مشورت گرفتم و بابت خواسته‌ها و توقعاتشان از برنامه «هفت» نسبت به سینما سوال کردم. در همان زمان هم از همه این عزیزان برای وجود در «هفت» دعوت کردم که زیاد از آنها وجود اشکار می‌کنند و برخی هم ترجیح خواهند داد برای گفتن مواضع خود فقط سخن بگویید یک طرفه داشته باشند و او مباحثه نکنند.
اسامی این افراد را نمی‌گویید؟
تنکابنی: زیاد تر افرادی می باشند که الان هم می‌بینیم که نسبت به حالت سینما انتقاد دارند ولی مواضع خود را فقط به طور یک طرفه گفتن می‌کنند و حاضر به او مباحثه با نگاه ناموافق خود نیستند.
قادری: یقیناً باید به این افتاز زاویه فرد دیگر نگاه کرد. می‌خواهم این سوال را از شما بپرسم که آخرین او گفت‌وگوی چالشی که چهره‌های نقل هنری و روشنفکری ایران انجام داده‌اند چه وقتی بوده است؟ این سوال سال‌ها است در ذهنم وجود دارد که این افراد چه وقتی حاضر شدند با ناموافق خودشان بنشینند و سخن بگویید کنند؟ این مورد فقط اختصاصی به برنامه «هفت» نیست و یک معضل کلی است. این افراد مدام دلایل مختلفی می‌آوردند و در همه این سال‌ها در رسانه‌ها و مطبوعات، تنها در شرایط بدون چالش به او مباحثه نشسته‌اند. من سالیان سال است که این چنین او گفت‌وگویی در ایران سراغ ندارم. آخرین توانایی‌های شخصی من هم در این عرصه، احتمالا به دهه ۱۳۸۰ بازمی‌گردد. سال‌ها است که زیاد تر، فقطً با روابط عمومی هایشان سخن بگویید می‌کنند.
رضا صدیق: من نزدیک به ۲ دهه در فضای مطبوعات کار کردم. از وقتی که برنامه «هفت» در زمان آقای جیرانی اغاز شد دبیر مجله «چلچراغ» بودم و روی جلد علیه بهروز افخمی و مسعود فراستی مطلبی با گفتن «دُن کیشوت» کار کردم. در همه آن زمان من به گفتن منتقد و روزنامه نگار سینما جزو منتقدان جدی برنامه «هفت» بودم چون یک برنامه ضدسینما می بود. به این علت که در دوره آقای جیرانی یک بخشی از برنامه «هفت» کارکرد کالامحور داشت یعنی بازیگران سینما به گفتن کالا در تلویزیون قرار می‌گرفتند تا مخاطب را جذب کنند. قسمت نقد فیلم هم یکی از سمی‌ترین قسمت‌های ساختار نقد در سینمای ایران می بود. من برای مسعود فراستی زیاد احترام قائل هستم اما او از وقتی که به جای نقد نوشتن اغاز به نقد شفاهی کرد، ادبیاتی را داخل فضای نقد سینمای ایران کرد که برنامه «هفت» به برنامه‌ای ضدسینما تبدیل شد. هنگامی شما می‌گویید که چرا چالش یا دیالوگ در برنامه شکل نمی‌گیرد به این علت است که ذهن شما هم مسموم شده است و برای مثالً هاردتاک را در این می‌داند که فراستی
آن جمله نامناسب را به فیلم مسعود کیمیایی نسبت دهد.
* یقیناً او گفت‌وگوی چالشی لزوماً مثالی که شما گفتید نیست؟
رضا صدیق: همه ما در جامعه امروز دچار یکسری پیش‌فکر‌ها هستیم که حس می‌کنیم اگر ۲ نفر روبه رو هم بنشینند و سخن‌های شدت بزنند یعنی او مباحثه شکل گرفته است. او مباحثه در جامعه ما منقطع شده است و اگر هاردتاکی هم رخ می‌دهد درواقع یک نمایش است. اتفاقاً یکی از ویژگی‌های برنامه این دوره این است که او مباحثه در آن شکل می‌گیرد. یعنی من چیزی می‌گویم و دوستان صراحتاً با من مخالفت می‌کنند اما مقداری سپس با هم دست می‌دهیم و می‌خندیم.
*ما می‌گوییم که ای کاش این مناسبات با یک مدیر سینمایی هم وجود داشته باشد.
رضا صدیق: قطعاً باید وجود داشته باشد. من خودم هم چون روزنامه‌نگار هستم فهمیدن می‌کنم که باید روبه رو یک مدیر بنشینی و سوالات شدت از او بپرسی و او هم جواب دهد اما آقای افخمی و منتقدانی که در برنامه با وزیر ارشاد بودند سوالات صریحی پرسیدند و آقای اسماعیلی هم جواب دادند. بعد از جواب فرد روبه رو یک راه این است که پافشاری کنیم که تو نادرست می‌گویی. این کار دیالوگ کردن نیست. ماموریت تو به گفتن مجری این است که پرسشگری کنی و مهمان هم شفاف‌سازی کند. ما در «هفت» قرار نیست که فردی را ناچار به گفتن حرفی کنیم
دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها
منبع