این رویکرد نوآورانه که شامل یک سویه مهندسی شده از انگلی موسوم به «توکسوپلاسما گوندی«(Toxoplasma gondii) است، یک روش تازه را برای رساندن پروتئین‌های درمانی به طور مستقیم به مغز نوید می‌دهد.

اگرچه این تحقیق تا این مدت در مرحله های اولیه است، اما نگاه امیدوارکننده‌ای به تسلط بر یکی از چالش برانگیزترین مانع ها در پزشکی مغز و اعصاب اراعه می‌دهد.

مهندسی انگل برای درمان موثر

چالش اراعه درمان‌های موثر در سراسر سد خونی مغزی و درون نورون‌های خاص زمان‌ها است که مراقبت‌های بهداشتی عصبی را با مشکل روبه رو کرده است.

توکسوپلاسما گوندی یک انگل است که زیاد تر در مدفوع گربه مشاهده می‌شود و توانایی قابل توجهی برای عبور از این سد نشان داده است. این انگل به طور طبیعی از سیستم گوارشی به سمت مغز حرکت می‌کند و در آنجا پروتئین‌هایی را در سلول‌های عصبی ترشح می‌کند.

محققان بین‌المللی به رهبری پژوهشگران دانشگاه گلاسکو، با مهندسی سویه‌ای از توکسوپلاسما گوندی برای اراعه پروتئین‌های درمانی، از این ویژگی منفعت جستند.

این تکنیک تازه به مشکل طویل زمان مقصد قرار دادن سلول‌های مغزی مبتلا به بیماری می‌پردازد که برای درمان اختلالاتی همانند آلزایمر، پارکینسون و سندرم رِت زیاد مهم است.

این تیم بر اراعه پروتئین MeCP2 متمرکز شد که به علت پتانسیل آن به گفتن یک مقصد درمانی برای سندرم رِت شناخته می‌شود. سندرم رِت یک اختلال عصبی شدید ناشی از جهش در ژن MECP2 است.

انگل‌های مهندسی شده با پیروزی پروتئین MeCP2 را در هر دو ارگانوئید مغز و مدل موش تشکیل کردند و به محل صحیح سلولی تحویل دادند.

تیم مطالعه خاطرنشان کرد که این انگل با پیروزی پروتئین را تشکیل کرد و سپس پروتئین را به محل سلول مقصد در ارگانوئیدهای مغزی و مدل‌های موش تحویل داد.

پژوهشگران می‌گویند این یک نقطه عطف قابل دقت در نشان دادن پتانسیل انگل‌ها به گفتن وسیله نقلیه‌ای برای درمان‌های عصبی است.

مرحله های بعدی و چشم انداز آینده

در حالی که این رویکرد انقلابی است، چندین سال تا کاربرد عملی آن باقی مانده است.

محققان تصمیم دارند آزمایش‌های بیشتری را انجام بدهند تا مطمعن حاصل کنند که انگل‌ها طوری طراحی شوند که بعد از تحویل محموله‌شان بمیرند و هرگونه صدمه احتمالی را به حداقل برسانند. این مرحله برای جلوگیری از صدمه سلولی اضافی و مطمعن از ایمنی درمان زیاد مهم است.

این مطالعه یک مفهوم پیشگام در علم پزشکی را اراعه می‌کند و مشخص می کند که ارگانیسم‌هایی که برای دستکاری مغز تکامل یافته‌اند، می‌توانند برای منفعت گیری درمانی تحول کاربری یابند.

پروفسور اودد ریچاوی(Oded Rechavi) سرپرست این پژوهش در یک بیانیه مطبوعاتی درمورد ماهیت نوآورانه این تحقیق اظهارنظر کرد و او گفت: تکامل قبلاً موجوداتی را «اختراع» کرده است که می‌توانند مغز ما را دستکاری کنند. من فکر می‌کنم که به جای اختراع مجدد چرخ، می‌توانیم آن را به کار بگیریم و از توانمندیهای آنها منفعت گیری کنیم.

پروفسور لیلاچ شینر یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه از دانشکده عفونت و ایمنی دانشگاه گلاسکو بر ماهیت آینده‌نگرانه این پروژه پافشاری کرد و او گفت: این یک پروژه مبدعانه است که در آن تیم ما در حال ایده پردازی و ابداع برای مقابله با چالش طویل زمان پزشکی مبنی بر یافتن راهی برای اراعه پیروزی آمیز درمان به مغز برای اختلالات شناختی است.

او گفت: با دقت به خطرات ناشی از عفونت توکسوپلاسما، این مفهوم بدون چالش نیست. برای این که کار ما به یک حقیقت درمانی تبدیل شود، به سال‌های بیشتری تحقیق و گسترش دقیق برای افزایش کارایی و بهبود ایمنی نیاز دارد.

این مطالعه با گفتن «مهندسی یک انگل مغزی برای تحویل درون سلولی پروتئین به سیستم عصبی مرکزی» در مجله Nature Microbiology انتشار شده است