با اغاز زندگی زناشویی یکی از مواردی که زوجین را دچار می کند، مقدار اهمیتی است که هر یک از آنها برای خانواده خود اعم  از والدین یا خواهر ها و برادرهای شان قائلند.تعداد بسیاری از زوج ها از این که حس می کنند الویت اول همسرشان والدین اش است، ابراز ناراحتی می کنند.

اگر شما هم از این دسته از زوج ها هستید و اکنون هم اغاز ازدواج تان نیست، بلکه سال ها است این نوشته در زندگی زناشویی جهت دلخوری تان می شود با ما همراه باشید. 

این که یکی از زوجین خانواده خود را بر همسر و یا حتی بر فرزندان خود برتری می دهد و زیاد تر قبل از گرفتن هر تصمیمی در خانواده بر آن است که تایید آنها را داشته باشد، منحصر به شما این نیست؛ این موضوعی زیاد رایج در تعداد بسیاری از فرهنگ ها و کشورها در سراسر دنیاست. 

چنانچه این حرکت مدیریت نشود ، امکان پذیر جهت تیرگی روابط گردد. تعداد بسیاری به رغم این ادعا که تنها به شریک زندگی خود متعهد می باشند، مدام متاثر از والدین شانند. 

این زیاد هم ربطی به وجود فیزیکی والدین در جریان زندگی روزمره  ندارد، تاثییر آنها به قدری است که حتی در صورت غیبت فیزیکی هم به انتخاب ها و روابط ما شکل می دهند.

به عبارت دیگر، زیاد تر ملزوم نیست که والدین یا خواهر و برادر  ِشریک زندگی شما مستقیما در منزل تان وجود داشته باشند،  آنها با نظرات، استدلالات و دستورات نامرئی خود به همسرتان در زندگی شما نقشی تعیین کننده ایفا می کنند.

این که زوجین چه مقدار جدا گانه و متکی به خود باشند و در روبه رو زندگی ای که راه اندازی داده اند متعهد و وفادار بمانند و در کمال احترام و محبت به خانواده شان روابط را محدود و به نحوی تعریف کنند که استقلال خود را نیز نگه داری کنند بستگی به بلوغ فکری و بهزیستی همسر شما دارد. بهزیستی در اینجا به معنی سلامت روان، خرسندی و رضایت است. 

توانایی فرد در فاصله گرفتن از تأثیرات منفی یا درگیری ها می تواند نشان دهنده بلوغ عاطفی و حس خوب بودن باشد. این نشان می دهد که زوجین می توانند چالش ها را به روشی سالم بدون این که بیشتر از حد تحت تأثیر آنها قرار گیرند، مدیریت کنند.

هنگامی این اتفاق نمی افتد وشریک عاطفی شما الویت اولش والدین اش می باشند، شکاف های بزرگی در رابطه ظاهر می شود. 

چرا الویت اول همسرم والدین اش می باشند؟ 

در ابتدای زندگی زناشویی هنگامی زوجین  محبت و دقت همسر خود به خانواده اش را می بینند، آن را نوعی حُسن در نظر می گیرند، در واقع همین طور هم هست؛ زنگ های هشدار وقتی به صدا در می آیند که این دقت نوعی وابستگی عمیق تشکیل کند و الویت ها را تحول دهد. به این معنی که همسر و فرزند الویت دوم شوند. 

در وهله اول بدانید که در رابطه زن و شوهر، غیرمعمول نیست که فهمید شوید دقت و محبت شریک زندگی شما بعضی اوقات زیاد تر فهمید خانواده خودش است. بین همسر و اعضای خانواده، نوعی رقابت خاموش ، یک جنگ نامرئی برای جلب دقت وجود دارد. 

همسر شما قبل از این که شما را بشناسد، در خانواده اش بزرگ شده، پیوندهای عمیقی با والدین، برادران و خواهرانش به وجود اورده است. این خانواده برای او یک تاریخ، یک میراث، یک حمایتبی قید و شرط به وجود آورده اند. هنگامی مشکلی برایش پیش می آید، زیاد تر ابتدا به آنها روی می آورد. امکان پذیر حس کنید از این رابطه خاص طرد شده اید، اما باید فهمیدن کنید که این پیوندها ناگسستنی و بخشی از هویت او می باشند.

به این علت مهم است که به این رابطه احترام بگذارید، حتی اگر بعضی اوقات اوقات از نظر شما افراطی و تهاجمی به نظر برسد. با پذیرفتن اهمیت خانواده در زندگی تان است که می توانید یک رابطه سالم و متعادل تشکیل کنید.

 با این حال، این بدان معنی نیست که شما قرار گرفتن در بعد‌عرصه و حاشیه را بپذیرید! هر چیزی جای خودش را دارد. 

در این شرایط چه کاری می توانید انجام دهید؟

با هم سخن بزنید؛ زوجی دوام می آورند که با هم سخن بگویید می کنند.

شما به امیدی داخل یک رابطه شده اید، فردی هستید که نیازهای خود، خواسته های خود  و استقلال خود را دارید و می طلبید. هویت شما نباید به سود شریک زندگی تان  یا خانواده اش به حاشیه رانده شود.

در تعداد بسیاری از موارد، همسری که خانواده‌اش را در برتری قرار می‌دهد، امکان پذیر این کار را انجام دهد، چون به سختی از نقش خود به گفتن پسر یا دختر، برادر یا خواهر جدا می‌شود. او این چنین امکان پذیر از نومید کردن والدینش یا عدم تطابق با تصویری که از او دارند بترسد. به این علت الزامی است که با شریک زندگی خود درمورد انگیزه ها، هراس های او و این چنین احساسات خود سخن بگویید کنید. با هم باید تعادلی بین جایگاه خانواده اش و خانواده جدیدی که با عشق و مطمعن بنا نهاده اید اشکار کنید.

 سکوت نکنید. ارتباطی قاطعانه و همدلانه برقرار کنید.

حالت را آرام و آشکار گفتن کنید. همیشه تلاش کنید مثال های عینی بزنید و توضیح دهید که در روبه رو با عکس العمل ها یا رفتارهای آنها چه احساسی دارید. از عیب تهمت بپرهیزید.

همسرتان را تشویق به یک گفتگوی همدلانه کنید تا اشکار شود به چه چیزی نیاز دارید و از شریک زندگی خود چه انتظاری دارید. (من از شما انتظار دارم که از من حمایتکنید، می خواهم وقتی که بهت نیاز دارم ، کنارم باشی؛ می خواهم در برتری باشم و در زندگی مشترکمان نقش مهم را خودم و خودت داشته باشیم).

به گمان زیاد شریک زندگی شما حتی از حرکت خود آگاه نیست. برای آنها، برتری دادن به خانواده امکان پذیر یک عادت باشد، کاری که همیشه انجام داده اند. شما باید به آنها نشان دهید که این نوع حرکت به رابطه شما صدمه می رساند.

همسر شما حس گناه می کند؛ سخن بگویید کنید؛ راه حل دوم هم مبتنی بر او گفت و گوست!

مدام فرهنگ و آموزش مبتنی به احترام به والدین است ؛ به این علت بسته به تحصیلات و قیمت های القا شده، شریک زندگی شما امکان پذیر حس کند که این ماموریت اوست که خانواده خود را در برتری قرار دهد. این یک میراث خانوادگی است .

با این حال، این بدان معنی نیست که امکان تحول شرایط وجود ندارد. دیالوگ ، او گفت و گو  کلید حل نوشته و تحول شرایط است. ما باید بتوانیم درمورد این موضوعات سخن بگویید کنیم، انگیزه های هر فرد را فهمیدن کنیم و سازش هایی اشکار کنیم که هم به اهمیت خانواده و هم به اهمیت زوج احترام بگذاریم.

همسر شما از این که زمان بیشتری را با خانواده خود نمی گذراند حس گناه می کند.

هنگامی فردی بیشتر از حد به والدین خود وابسته است، قطع کردن “بند ناف عاطفی” برای او زیاد دشوار است. با این حال، آنها باید فهمیدن کنند که رهبری زندگی خود و داشتن شریکی که برتری اول را دارد اصلاً به این معنی نیست که آنها کمتر والدین خود را دوست دارند.

تمرین درون نگری و بلوغ 

کیفیت هر رابطه طبق معمولً به توانایی اعضای آن برای تشکیل روابط سالم بستگی دارد.

دانشگاه کمبریج (بریتانیا) تحقیقی را انجام داد که ادعا می کند حمایتدوستان و خانواده یک حمایتعاطفی و روانی خوب است. با این وجود، این شبکه های اجتماعی در درجه دوم اهمیت قرار دارند، در حالی که پیوند زوجین در برتری است.

نگه داری حریم خصوصی و احترام به حوزه خصوصی زناشویی: اشتراک گذاری جزئیات با خانواده ممنوع است.

امکان پذیر فهمید شوید که شریک زندگی شما اطلاعات خصوصی زندگی مشترک تان را با خانواده خود به اشتراک می گذارند. به گفتن مثال، سخن بگویید ها، مشکلات، او گفت و گو ها، اهداف مختصر و بلند زمان و در واقع، تعداد بسیاری از چیزهایی که شما خوش ندارید جایی درز کند، امکان پذیر به گوش والدین و خواهر و برادر همسرتان برسد.

تقریباً بدون این که بدانید چطور این اتفاق افتاده است، افرادی که هیچ ربطی به رابطه شما ندارند در نهایت نظر خود را گفتن می کنند و حتی برای شریک زندگی شما تصمیم می گیرند. برای آنها، امکان پذیر این امری عادی باشد چون آنها همیشه این کار را انجام داده اند. با این حال، شما نباید آن را تحمل کنید.

دقت داشته باشید اعتدال را نگه دارید و مرزها را نگه داری کنید؛ بعضی اوقات مشورت با بزرگ ترها و پشتیبانی گرفتن چه مادی و چه معنوی از آنها خود حاکی از بلوغ فکری و رشد است.

اما شما خود آگاهانه و با در نظر گرفتن خواسته همسرتان باید که با هم به توافق برسید کدام مساله را نقل کنید و مشورت بگیرید و چه چیزی را فقط برای خودتان نگه دارید.

به هم مطمعن کنید و به قول و قراری که با هم می گذارید پایبند باشید. 

از رنجش بپرهیزید: مرزها را تعیین کنید و تغییرات را آشکار کنید.

خطر وقتی است که همسر شما پیش والدین اش حس امنیت بیشتری کند، اگر شریک زندگی شما روابط زیاد نزدیکی با خانواده خود داشته باشد، امکان پذیر در خانه خود حس غریبی کنید.

با این اوصاف، باید از حس کینه یا نفرت به همسرتان اجتناب کنید. در واقع، انجام این کار حالت را حتی بدتر می کند.

در عوض، یک چشم انداز سازنده را به کار ببرید، دیدگاهی که با آن تلاش کنید شریک زندگی خود را در رابطه معنی داشتن یک رابطه و نگه داری ضمانت واقعی مجدد آموزش دهید. برای انجام این کار، باید مرزها را تعیین کنید و تغییراتی را نظر دهید.

به این حقیقت احترام بگذارید که خانواده (هم خانواده آنها و هم خانواده شما) مهم است، اما شما باید همیشه برتری یکدیگر باشید. برتری بودن یعنی این که بدانی چطور عشق بورزی.

هر مشکلی بین شما دو نفر وجود دارد را حل کنید. دخالت اشخاص ثالث ممنوع است.

توافق کنید و دیدارهای خانوادگی را محدود کنید. آنها نباید بدون اظهار قبلی ظاهر شوند و فکر کنند که شما همیشه در دسترس هستید.

قبل از این که دیگران را دچار کنید، باید هر نیاز، خواسته یا نگرانی را به گفتن یک زوج به اشتراک بگذارید.

چند مسئله برای هماهنگی بین زن و شوهر

یافتن اعتدال بین همسر و والدین می تواند برای تعداد بسیاری از زوج ها یک چالش باشد. برای نگه داری یک رابطه هماهنگ، فهمیدن و به کارگیری اصول کلیدی که تعامل سالم و متعادل با خانواده گسترده را ترویج می کند، الزامی است.

مهم است که مرزهای مشخصی را با خانواده‌های خود تعیین کنید. این مرزها باید به گونه ای تعریف شوند که احترام و هماهنگی را در رابطه ضمانت کنند. نگه داری این مرزها بعد از تثبیت به همان اندازه الزامی است.

نگه داری ربط عاطفی ثابت با شریک زندگیتان الزامی است. این ربط باید حتی در وجود خانواده‌های زن و شوهر، دست نخورده باقی بماند.

مهم است که به اتفاق همسر خود با دقت پای سخن بگویید والدین بنشینید، و با سخن بگویید های آنها همدلی کنید. فهمیدن انتظارات و دیدگاه های آنها می تواند به تحکیم روابط خانوادگی پشتیبانی کند. با اتخاذ رویکردی باز و محترمانه، می توان جو تفاهم متقابل را در خانواده گسترده تشکیل کرد.

ملزوم است در لحظات مهم، مایل به سازش با پدر و مادر باشید. این به نگه داری فضای هماهنگ و محترمانه در خانواده بزرگ پشتیبانی می کند.

از حس همبستگی زوجین دفاع کنید، به این علت یک “حباب” محافظ راه اندازی دهید. سنت ها و آیین های خانوادگی خود را به گفتن یک زوج تشکیل کنید، در نتیجه به هویت منحصر به فرد خود احترام بگذارید.

طبیعی است که شریک زندگی شما اهمیت بسیاری به خانواده اش می دهد. با این حال، این نباید به زیان رابطه شما باشد. عشق، احترام و ربط کلیدهای یافتن اعتدال بین خانواده و زوج می باشند. و فراموش نکنید: شریک زندگی شما شما را برای به اشتراک گذاشتن زندگی خود برگزیده است. این به شما بستگی دارد که به او نشان دهید که شما نیز سزاوار جایگاه اختصاصی ای در کنار او هستید.

بدیهی است که نباید همسرتان را ناچار کنید که بین شما و خانواده خود یکی را انتخاب کند، اما  باید بداند که برخی چیزها به سادگی مجاز نیستند. به گفتن مثال، اگر دوران بدی را پشت سر می گذارید، گرو همسرتان در عوض این که کنار شما باشد،همه روز را با والدین اش بگذراند، یقیناً که با مهربانی به او نگاه نمی کنید.

این چنین قابل فهمیدن نیست که هر لحظه از روز نیازها و خواسته های والدین خود را در روبه رو شما قرار دهد، و آنها را در الویت بگذارد. اگر اینطور باشد، باید تصمیمی گرفته شود، چون، حتی اگر بخواهید، نمی‌توانید به این شکل به زندگی خود ادامه دهید.

عدم بلوغ در مسائل عاطفی صدمه زننده است و وابستگی بیشتر از حد به والدین در بزرگسالی علتایجاد پیوندهایی می شود که محکوم به رنج و ناکامی می باشند.

در نهایت، باید بر اهمیت ربط قاطعانه، همدلی و تشکیل مرزها برای تسلط بر این حالت پافشاری کنیم. اگر شریک زندگی شما با هر یک از این عمل های مشکل دارد، درمان می تواند به او پشتیبانی کند تا بهتر ربط برقرار کند و حد و مرزهایی را تعیین کند.