حسینی درمورد نگاه دو نامزد به مساله اقتصاد او گفت: «برنامه اقتصادی باید حاوی راهکار‌ها و مسیر‌هایی گویا باشد که اشکار کند رویکرد نامزد راجع به گسترش اقتصادی، رشد شاخص‌های اقتصادی کشورو و ارزآوری چیست. آقای پزشکیان رویکرد نخبگانی و کارشناس محور به مسائل دارد. از نظر دیگر معتقد است که برای گسترش اقتصادی نیاز به اجماع ملی، منفعت گیری از ظرفیت همه نیرو‌ها، افت و از بین بردن اختلافات داخلی، حل‌وفصل منازعات خارجی و از بین بردن تحریم‌ها داریم. آنچه آقای جلیلی در نظر دارد، به نوعی ادامه روال و وضع حاضر است. ایشان باور دارد که با برخی عمل های همانند برقراری انضباط مالی، راه اندازی دولت قوی و داشتن برنامه می‌توانیم به اهداف‌مان برسیم. هر کدام از این نگاه‌ها، مزایا و معایبی دارد. متاسفانه هر زمان نامزد‌ها به ارایه برنامه عملیاتی می‌پردازند، این حس به وجود می‌آید که در این زمان کم نتوانستند خود را برای اظهارنظر و ذکر مصادیق آماده کنند.»

او گفت: «باید ببینیم که هر کدام از این رویکرد‌ها که دارای مزایا و معایب است، چه مقدار امکان تحقق دارد. در جریان مناظره، او گفت و گو اجرای برنامه هفتم پیشرفت بار‌ها مورد اصرار قرار گرفت. این برنامه ۲۴ فصل دارد و برنامه‌ای مساله‌محور است. در برنامه اصرار شده که رشد اقتصادی سالانه باید ۸ درصدباشد، صادرات سالانه ۱۲ درصد افزایش یابد و معضل صندوق‌های بازنشستگی، کم ابی، جمعیت، اشتغال، مسکن و افت ونهایتا حل گردد، دولت باید برای رسیدن به این اهداف برنامه ارایه نماید.»

تحقق برنامه هفتم، به اندوخته‌گذاری خارجی نیاز دارد

حسینی اصرار کرد: «از طرف دیگر باید به این اصل مهم دقت کنیم که برای تحقق این اهداف، به منبع های مالی نیاز داریم (سالانه ۲۰۰ میلیارد دلار). بخشی از این منبع های مالی، در اختیار شرکت‌های دولتی و متعلق به نهاد‌ها و این چنین بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ خصوصی است. شرکت‌ها بخشی از درآمدشان را به گفتن سود توزیع و بخشی از آن را اندوخته‌گذاری می‌کنند. اما همه این منبع های، پاسخگوی اندوخته مورد نیاز برای رسیدن به این اهداف نیست. برای رسیدن به اهداف برنامه هفتم، نیاز به اندوخته، تکنولوژی و تجهیزات داریم. باید بتوانیم از امکانات و اندوخته‌های جهانی منفعت گیری کنیم. نیاز به جذب اندوخته خارجی داریم.

برنامه آقای پزشکیان در این عرصه اشکار است، ولی نیاز به پلن بی دارد که اگر لغو تحریم‌ها و جذب اندوخته گذاری خارجی میسر نشد چه خواهد کرد. این رویکرد نخبگانی و کارشناس‌محور باید بتواند در سناریو‌های گوناگون سوالات مهم اقتصاد سرزمین را جواب دهد. راهکار اقتصادی آقای جلیلی در صورت عدم تحقق ربط با اقتصاد‌های برتر و سیستم‌های جهانی، این است که ما زمان‌های داریم و باید روی ظرفیت‌های داخلی تمرکز کنیم. در حالی که پزشکیان نگاهش منفعت گیری از همه ظرفیت‌ها، اجماع‌سازی، از بین بردن تبعیض است.از دیدگاه آقای جلیلی و دولت جاری با منفعت گیری از نیرو‌های کارامد (موسوم به جوانان مومن انقلابی) و انضباط مالی می‌توان رشد اقتصادی را محقق کرد.»

سازوکارهای مالی در اختیار آمریکاست؛ سخن‌های جلیلی خوب است اما عملی نیست

این فعال اقتصادی خاطرنشان کرد: «طیف آقای جلیلی نقدشان به دولت روحانی این می بود که این دولت کارآمد نیست، چون مدیران پیر و فرسوده دارد که انگیزه‌ای برای کار ندارند؛ اگر ما بیاییم با نیرو‌های جوان انقلابی مشکلات سرزمین را حل می‌کنیم. اما مردم دیدند نه تنها مشکلات حل نشد، بلکه حالت معیشت مردم بدتر شد و هیچیک از شعار‌های دولت در عرصه مسکن، بورس، اشتغال، تورم ورفع تحریم‌ها محقق نشد و قیمت‌ها چند برابر شد. به این علت، معتقدم که جلیلی شخصیت خوبی دارد، اما سخن‌هایی که در برابر یک جهان زمان و یک ایران جهش می‌زند، بر پایه حقیقت نیست. احتمالا روی کاغذ خوب باشد، ولی عملی نیست. بخواهیم یا نخواهیم، اقتصاد جهان در اختیار چند سرزمین بزرگ غربی است. ۸۴ درصد مبادلات تجاری دنیا با دلار انجام می‌شود.

سپس از خروج ترامپ از برجام، سرزمین‌های اروپایی سازوکار اینستکس را برای انجام تراکنش‌های مالی با ایران برقرار کردند. اما بنگاه‌های اروپایی از آن استقبال نکردند. چون نمی‌خواستند با آمریکا دچار شوند. این مشخص می کند که آمریکا هست که قسمت اعظم روابط اقتصادی جهان را مدیریت می‌کند و بر آن مسلط است. بنگاه‌های اقتصادی، بانک‌ها، شرکت‌های بیمه، کشتیرانی و هر آنچه در این سازوکار اقتصادی جهانی وجود دارد و سپس از جنگ جهانی دوم تشکیل شده، به نحوه تحت سلطه آمریکایی‌ها است. به این علت، نمی‌شود آن را نادیده گرفت.»

سهم‌مان از بازارهای چندصدمیلیارد دلاری همسایه چه مقدار است؟

حسینی با اشاره به سخن بگویید‌هایی که درمورد برتری دادن به منطقه نقل می‌شود، اصرار کرد: «آقای جلیلی می‌گوید که ما باید از زمان‌هایمان منفعت گیری کنید. چند بازار ۲۵۰ تا ۳۰۰ میلیارد دلاری در سرزمین‌های همسایه ایران همانند امارات، عربستان، ترکیه و روسیه وجود دارد. در سه سال قبل که که قرار می بود برتری به سرزمین‌های همسایه داده شود، چند درصد از این بازار‌های میلیارد دلاری را به دست آوردیم؟ با روسیه چه مقدار مراوده تجاری داریم، در حالی که برای جنگ اوکراین هزینه دادیم؟ حجم مبادلات تجاری با ترکیه که روابط حسنه‌ای با آن داریم، چه مقدار است؟

همه این سرزمین‌ها روابط کلان اقتصادی خود را بر پایه اصول جهانی تنظیم می‌کنند. آقای پزشکیان به درستی او گفت که FATF همانند فیفاست. آن قاعده کلی بر جهان حاکم است. اگر آن را پذیرفتیم، در بازی هستیم و اگر نپذیرفتیم، در بازی‌های مهم نیستیم. هنگامی نظام بانکداری جهانی با این ابزار کار می‌کند و شما این ابزار را در دست نداری، نمی‌توانی خرید وفروش کنی. نمی‌شود یک سرزمین بزرگ ۸۰ میلیونی را با تهاتر گوسفند با انبه اداره کرد.»

راه سومی وجود ندارد

او گفت: «معتقدم دو رویکرد زیاد تر وجود ندارد. رویکرد اول این است که اگر بخواهیم اقتصاد سرزمین راه بیافتد، باید با دنیا تعامل کنیم. رویکرد بعدی می‌گوید که خیر، ما با انضباط مالی و تکیه بر نیرو‌های داخلی و همکاری با سرزمین‌هایی همانند پاکستان، سوریه، سرزمین‌های آمریکای لاتین و سریلانکا مشکلات اقتصادی مردم را حل کرد. آقای جلیلی در یکی از سخنرانی‌هایش حرف های می بود که ما می‌توانیم در صنعت پوشاک با چین رقابت کنیم. در حالی که چین بیشتر از ۳۰ درصد بازار پوشاک جهان را در اختیار دارد! قسمت عمده واردات سرزمین ما به طور رسمی و قاچاق را پوشاک راه اندازی می‌دهد. می‌گویند باید با پاکستان کار کنیم در حالی که عمده جمعیت پاکستان سمت هند است و برای ما مزیت نسبی ندارد. فقط کویته و کراچی به ایران نزدیک است. می‌خواهم این نظریات مبتنی بر حقیقت نیست. شفاف سخن بگویید نمی‌کند.»

جلیلی اشرافی بر موضوعات ندارد

فعال حوزه صنعت نفت و پتروشیمی، درمورد یکی از مطرح‌های جلیلی او گفت: «طرحی تحت گفتن مطرح وان از سوی آقای جلیلی نقل شده است. بخشی از این مطرح آن است که بنزین در اختیار همه قرار بگیرد حتی آن فردی که ماشین ندارد. در حالی که برای مثال یک سهمیه ۳۰ لیتری به ماشین‌دار‌ها داده شده است که کافی نیست. آیا پیش‌بینی برای جلوگیری از تشکیل بازار سیاه فروش بنزین در این بین انجام شده است؟ چه سازوکاری برای کنترل قیمت دارند؟ آقای جلیلی در مناظره دوشنبه، از مقدار مالیات و یارانه سخن بگویید کردند. در حالی که دریافت‌کننده یارانه با پرداخت‌کننده مالیات، گروه‌هایی متفاوت می باشند. هر چه زیاد تر سخن بگویید‌هایشان نقل می‌شود، زیاد تر می‌فهمیم که اشرافی بر موضوعات ندارد.»

فساد فقط دزدی نیست، ضایع کردن اندوخته نیز هست

حسینی در آخر اصرار کرد: «آقای جلیلی معتقد است که با همان سیستم انضباط مالی – که در جای خود زیاد خوب است –، مبارزه با فساد و یکسری راهکار‌های دیگر، مشکلات کشورمان قابل حل است. در مقوله حیف و میل کردن منبع های، آقای جلیلی حواسشان فقط به قسمت میل و خوردن پول است و به حیف شدن آن کاری ندارند. در حالی که اقتصاد ایران، ضربه‌های بسیاری از حیف و ضایع شدن منبع های دیده است. ایشان از ظرفیت‌های آمریکای لاتین سخن بگویید کردند. سال‌ها است که مطرح‌هایی اجرا کردیم و از سرزمین‌های آمریکای لاتین پول طلب داریم و نمی‌توانیم بگیریم. از فلان سرزمین رقمی طلب داریم و انها گفتند به جای آن به شما چای می‌دهیم. در ونزوئلا اندوخته‌گذاری کردیم، هر زمان که آمریکا چراغ سبزی به آن‌ها مشخص می کند، به ما می‌گویند خوش آمدید. در سنگال کارخانه خودروسازی زدیم که سال‌ها است بی‌منفعت افتاده است. همه اندوخته‌گذاری‌هایمان در سوریه و کارخانه‌هایی که ساختیم در جریان جنگ نابود شد. مجدد برویم در همان سرزمین‌ها اندوخته‌گذاری کنیم؟ چیزی عوض شده است؟ دلمان به کدام قسمت ظرفیت‌های اقتصادی پاکستان و افغانستان و سرزمین‌های دیگر با اقتصاد‌های ضعیف باید خوش باشد؟»