به گزارش  سی‌تک دیلی، تحقیقات تازه مشخص می کند نوزادان از درماندگی اولیه (early helplessness) خود برای گسترش مدل‌های شناختی منفعت گیری می‌کنند.

همانند به پیش‌آموزش هوش مصنوعی، این مسئله نظریه‌های قدیمی‌تر درمورد نابالغی مغز نوزادان را به چالش می‌کشد و به‌صورت بالقوه علتپیشرفت‌های الهام‌قسمت در فناوری هوش مصنوعی می‌شود. در واقع، داده‌های مغز مدرن از توضیح کلاسیک درمورد درماندگی نوزاد حمایتنمی‌کند.

این مطالعه تازه مشخص می کند که مغز نوزادان آنقدر که قبلاً فکر می‌شد، نابالغ نیست. در عوض، آن‌ها از دوره «درماندگی» بعد از تولد خود برای گسترش مدل‌های بنیادی شبیه مدل‌هایی که هوش مصنوعی مولد را هدایت می‌کنند، منفعت گیری می‌کنند.

این مطالعه که توسط یکی از دانشمندان علوم اعصاب کالج Trinity در دوبلین (Dublin) انجام شد، برای نخستین بار نشان داد که توضیح کلاسیک و قدیمی درمورد درماندگی نوزاد توسط داده‌های مغز مدرن حمایتنمی‌شود.

در قیاس با تعداد بسیاری از حیوانات، انسان برای زمان طویل بعد از تولد درمانده است. تعداد بسیاری از حیوانات همانند اسب و مرغ می‌توانند در روز تولد راه بروند. این دوره طویل درماندگی، نوزادان انسان را در معرض خطر قرار می‌دهد و بار بزرگی بر دوش والدین قرار می‌دهد، با این حال به‌طور شگفت‌انگیزی انسان می‌تواند از سختی تکاملی جان سالم به در ببرد.

نتایج و دیدگاه‌هایی از یک مطالعه بین طوری

از دهه ۱۹۶۰ دانشمندان فکر می‌کردند که درماندگی نوزادان انسان به‌علت محدودیت‌های تولد است. باور این می بود که نوزادان انسان با سرهای بزرگ باید سریع به دنیا همراه شوند، در نتیجه مغزهای نابالغ و دوره درمانده‌ای که تا یک سالگی ادامه می‌یابد، تشکیل می‌شود. پروفسور Rhodri Cusack پروفسور علوم اعصاب شناختی و نویسنده مهم مقاله توضیح می‌دهد که ما می‌خواستیم بفهمیم چرا نوزادان انسان برای زمان طویل درمانده بودند.

این تیم تحقیقاتی شامل پروفسور Cusack است که رشد مغز و ذهن نوزاد را با منفعت گیری از تصویربرداری عصبی اندازه‌گیری می‌کند. پروفسور Christine Charvet، دانشگاه آبرن، ایالات متحده آمریکا، رشد مغز را بین گونه‌ها قیاس می‌کند و دکتر Marc’Aurelio Ranzato نیز محقق ارشد هوش مصنوعی در DeepMind است.

پروفسور Charvet می‌گوید: در این مطالعه، رشد مغز در بین گونه‌های جانوری قیاس شده است. این مطالعه از یک پروژه طویل زمان به نام Translating Time گرفته شده است که سن‌های مربوط به گونه‌ها را برابر می‌کند تا ثابت کند که مغز انسان زمان تولد بالغ‌تر از تعداد بسیاری از گونه‌های دیگر است.

در این پژوهش، محققان از تصویربرداری مغزی منفعت گیری کردند و دریافتند که تعداد بسیاری از سیستم‌ها در مغز نوزاد انسان قادرند، جریان‌های غنی اطلاعات را از حواس پردازش کنند. در واقع، این مسئله با این باور قدیمی که تعداد بسیاری از سیستم‌های مغزی نوزادان برای کارکرد زیاد نابالغ می باشند، در تضاد است.

کاربردهای گسترش هوش مصنوعی آینده

این تحقیق نظر می‌کند که نوزادان انسان به‌طور شبیه از دوره «درماندگی» در دوران نوزادی برای پیش‌آموزش و یادگیری مدل‌های پایه و قوی منفعت گیری می‌کنند و با کارکرد بالا و تعمیم سریع، پایه شناخت را در زندگی تحکیم می‌کنند.

پروفسور Cusack گفت که این نحوه یادگیری زیاد همانند به مدل‌های قوی یادگیری ماشینی (machine learnin) است که در سال‌های تازه تبدیل پیشرفت‌های بزرگ در هوش مصنوعی مولد همانند ChatGPT OpenAI یا Gemini Google شده است.

محققان اعتقاد دارند تحقیقات آینده درمورد چگونگی یادگیری نوزادان می‌تواند الهام‌قسمت نسل بعدی مدل‌های هوش مصنوعی باشد. اگرچه پیشرفت‌های شگرفی در عرصه هوش مصنوعی شده است، اما مدل‌های پایه مقادیر بسیاری انرژی مصرف می‌کنند و به داده‌های زیاد بیشتری  نیاز دارند. فهمیدن نحوه یادگیری نوزادان امکان پذیر الهام‌قسمت نسل بعدی مدل‌های هوش مصنوعی باشد. قدم‌های بعدی در تحقیق، قیاس مستقیم یادگیری در مغز و هوش مصنوعی خواهد می بود.

نتایج این پژوهش به‌تازگی در مجله Trends in Cognitive Sciences انتشار شده است.