پژوهشگران سرانجام پروتئین‌هایی را کشف کردند که تبدیل ثبت طویل زمان خاطرات در ذهن ما خواهد شد.

این کشف می‌تواند توضیح دهد که ما چطور می‌توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان‌های دور به راحتی برای بسپاریم.

این مطالعه بر کشف نقش یک مولکول به نام کیبرا(KIBRA) تمرکز دارد. این مولکول به گفتن یک چسب برای مولکول‌های دیگر عمل می‌کند تا حافظه را تثبیت کند.

فهمیدن مکانیسم نگه داری بلند زمان خاطرات

مطالعات قبلی ثابت کرده‌اند که اطلاعات در نورون‌ها به شکل سیناپس‌های قوی و ضعیف ذخیره خواهد شد. این سیناپس‌ها می باشند که نوع اتصال و کارکرد شبکه عصبی را تعیین می‌کنند.

پژوهشگران بر تحقیق روی سیناپس‌ها تمرکز کردند. آنها علاقه‌مند بودند تا دریابند که سیناپس‌ها چطور حافظه را در زمان زمان طویل نگه داری می‌کنند.

مولکول‌های درون سیناپس‌ها دائماً به اطراف حرکت می‌کنند و این چنین در عرض چند ساعت یا چند روز جانشین خواهد شد. محققان می‌خواستند پاسخی برای سوال نگه داری حافظه بلند زمان در طول چندین سال و چند دهه بیابند.

به این علت آنها بر روی «پروتئین گفتن‌شده کلیه و مغز»(KIBRA) در موش‌ها تمرکز کردند تا اطلاعات بیشتری در رابطه فرآیند نگه داری حافظه طویل مدت بیابند. گفتنی است که در انسان نیز انواع ژنتیکی KIBRA با حافظه خوب یا بد مرتبط است.

پیش از این در سال ۱۹۸۴ نظر شده می بود که برهمکنش مداوم بین پروتئین‌های سیناپسی علتتقویت سیناپس‌ها در روبه رو با گردش مولکولی می‌شود. با این حال این بار تحقیقات بر حرکت KIBRA با مولکول‌های فرد دیگر همانند پروتئین کیناز ام‌زتا(PKMzeta) که برای شکل‌گیری حافظه الزامی می باشند، متمرکز شد.

آزمایش‌ها روی موش‌ها نشان داد که KIBRA حلقه مهم در شکل‌گیری خاطرات طویل مدت است.

این مطالعه می گوید که KIBRA به گفتن یک چسب برای اتصال سیناپس‌های قوی، PKMzeta و این چنین سیناپس‌های ضعیف عمل می‌کند.

یافته‌ها و کاربردها

آندره فنتون استاد علوم عصبی در دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران ارشد این مطالعه گفت: کوششهای قبلی برای فهمیدن این که چطور مولکول‌ها حافظه طویل مدت را ذخیره می‌کنند، بر روی اعمال فردی تک‌مولکول‌ها متمرکز می بود و اکنون مطالعه ما مشخص می کند که چطور آنها با هم کار می‌کنند تا از ذخیره‌سازی دائمی حافظه مطمعن حاصل کنند.

تاد ساکتور استاد دانشگاه علوم بهداشتی دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران مهم این مطالعه افزود: فهمیدن محکم‌تر از این که چطور خاطرات خود را نگه داری می‌کنیم، به کوششها برای روشن کردن و رسیدگی به مشکلات مربوط به حافظه در آینده پشتیبانی می‌کند.

این مقاله در ادامه ادعا می‌کند که شکستن پیوند KIBRA-PKMzeta می‌تواند خاطرات قدیمی را پاک کند.

فنتون می‌گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداوم برای اولین بار این نتایج را توضیح می‌دهد که از نظر بالینی با اختلالات عصبی و روانپزشکی حافظه مرتبط می باشند.

ساکتور نیز می‌گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداومی که ما اشکار کردیم شبیه این است که چطور برای نگه داری یک کشتی، تخته‌های تازه جانشین تخته‌های قدیمی خواهد شد و به خاطرات اجازه می‌دهد تا سال‌ها باقی بمانند، حتی وقتی که پروتئین‌های نگه داری کننده حافظه جانشین خواهد شد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد که اگرچه این مکانیسم زمان‌ها پیش پیش‌بینی شده می بود، اما کشف این که اجزای سازنده KIBRA و PKMzeta دخیل می باشند و این که اکنون مکانیسم تعامل آنها کشف شده است، ۴۰ سال طول کشید.

این مطالعه در مجله Science Advances انتشار شده است.

کشف چیزی که می‌تواند خاطرات را برای همیشه ماندگار کند

کشف چیزی که می‌تواند خاطرات را برای همیشه ماندگار کند

پژوهشگران یک «چسب مولکولی» یافته‌اند که علتمی‌شود خاطرات به طور مادام العمر در حافظه ماندگار شوند. به حرف های آنان این کشف می‌تواند توضیح دهد که ما چطور می‌توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان‌های دور به راحتی برای بسپاریم.

به گزارش ایسنا، پژوهشگران سرانجام پروتئین‌هایی را کشف کردند که تبدیل ثبت طویل زمان خاطرات در ذهن ما خواهد شد.

این کشف می‌تواند توضیح دهد که ما چطور می‌توانیم خاطرات دوران کودکی خود و دیگران را از زمان‌های دور به راحتی برای بسپاریم.

این مطالعه بر کشف نقش یک مولکول به نام کیبرا(KIBRA) تمرکز دارد. این مولکول به گفتن یک چسب برای مولکول‌های دیگر عمل می‌کند تا حافظه را تثبیت کند.

فهمیدن مکانیسم نگه داری بلند زمان خاطرات

مطالعات قبلی ثابت کرده‌اند که اطلاعات در نورون‌ها به شکل سیناپس‌های قوی و ضعیف ذخیره خواهد شد. این سیناپس‌ها می باشند که نوع اتصال و کارکرد شبکه عصبی را تعیین می‌کنند.

پژوهشگران بر تحقیق روی سیناپس‌ها تمرکز کردند. آنها علاقه‌مند بودند تا دریابند که سیناپس‌ها چطور حافظه را در زمان زمان طویل نگه داری می‌کنند.

مولکول‌های درون سیناپس‌ها دائماً به اطراف حرکت می‌کنند و این چنین در عرض چند ساعت یا چند روز جانشین خواهد شد. محققان می‌خواستند پاسخی برای سوال نگه داری حافظه بلند زمان در طول چندین سال و چند دهه بیابند.

به این علت آنها بر روی «پروتئین گفتن‌شده کلیه و مغز»(KIBRA) در موش‌ها تمرکز کردند تا اطلاعات بیشتری در رابطه فرآیند نگه داری حافظه طویل مدت بیابند. گفتنی است که در انسان نیز انواع ژنتیکی KIBRA با حافظه خوب یا بد مرتبط است.

پیش از این در سال ۱۹۸۴ نظر شده می بود که برهمکنش مداوم بین پروتئین‌های سیناپسی علتتقویت سیناپس‌ها در روبه رو با گردش مولکولی می‌شود. با این حال این بار تحقیقات بر حرکت KIBRA با مولکول‌های فرد دیگر همانند پروتئین کیناز ام‌زتا(PKMzeta) که برای شکل‌گیری حافظه الزامی می باشند، متمرکز شد.

آزمایش‌ها روی موش‌ها نشان داد که KIBRA حلقه مهم در شکل‌گیری خاطرات طویل مدت است.

این مطالعه می گوید که KIBRA به گفتن یک چسب برای اتصال سیناپس‌های قوی، PKMzeta و این چنین سیناپس‌های ضعیف عمل می‌کند.

یافته‌ها و کاربردها

آندره فنتون استاد علوم عصبی در دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران ارشد این مطالعه گفت: کوششهای قبلی برای فهمیدن این که چطور مولکول‌ها حافظه طویل مدت را ذخیره می‌کنند، بر روی اعمال فردی تک‌مولکول‌ها متمرکز می بود و اکنون مطالعه ما مشخص می کند که چطور آنها با هم کار می‌کنند تا از ذخیره‌سازی دائمی حافظه مطمعن حاصل کنند.

تاد ساکتور استاد دانشگاه علوم بهداشتی دانشگاه نیویورک و یکی از پژوهشگران مهم این مطالعه افزود: فهمیدن محکم‌تر از این که چطور خاطرات خود را نگه داری می‌کنیم، به کوششها برای روشن کردن و رسیدگی به مشکلات مربوط به حافظه در آینده پشتیبانی می‌کند.

این مقاله در ادامه ادعا می‌کند که شکستن پیوند KIBRA-PKMzeta می‌تواند خاطرات قدیمی را پاک کند.

فنتون می‌گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداوم برای اولین بار این نتایج را توضیح می‌دهد که از نظر بالینی با اختلالات عصبی و روانپزشکی حافظه مرتبط می باشند.

ساکتور نیز می‌گوید: مکانیسم چسبیدن سیناپسی مداومی که ما اشکار کردیم شبیه این است که چطور برای نگه داری یک کشتی، تخته‌های تازه جانشین تخته‌های قدیمی خواهد شد و به خاطرات اجازه می‌دهد تا سال‌ها باقی بمانند، حتی وقتی که پروتئین‌های نگه داری کننده حافظه جانشین خواهد شد.

وی در ادامه خاطرنشان کرد که اگرچه این مکانیسم زمان‌ها پیش پیش‌بینی شده می بود، اما کشف این که اجزای سازنده KIBRA و PKMzeta دخیل می باشند و این که اکنون مکانیسم تعامل آنها کشف شده است، ۴۰ سال طول کشید.

این مطالعه در مجله Science Advances انتشار شده است.