مجموع درآمدهای مالیاتی در سال ۱۴۰۳ برابر ۱۲۹۰ هزار میلیارد تومان است. بدون مالیات بر واردات، این درآمدها به ۱۱۴۷ هزار میلیارد تومان می‌رسد که نسبت به کارکرد سال ۱۴۰۲، این رقم ۴۲ درصد افزایش داشته است.

نادر مرادی، فعال کارگری، سختی مالیاتی مضاعف بر طبقات فرودست در حالیکه قرار است ۷۲.۵ درصد از هزینه‌های دولت را درآمدهای مالیاتی تامین کند، ظلم به این گروه دانسته و در این رابطه می‌گوید: کارگر یا کارمندی که بیشتر از ۱۲ میلیون حقوق می‌گیرد باید مالیات پلکانی بپردازد؛ آیا نمی‌دانند ۱۲ میلیون تومان نصف خط فقر هم نیست؟

به حرف های وی، علاوه بر این مالیات که به مزدبگیران شاغل تعلق دارد، همه مزدبگیران شامل شاغلان و بازنشستگان، مکلف به پرداخت مالیات بر قیمت افزوده می باشند که نرخ آن با یک درصد افزایش به ۱۰ درصد رسیده است و به همه کالاها و خدمات تعلق می‌گیرد.

مرادی با گفتن این که «سرجمع همین دو ردیف مالیاتی از محل جیب مزدبگیران، بیشتر از ۳۰ یا ۴۰ درصد درآمدهای مالیاتیِ دولت را راه اندازی می‌دهد» نسبت به معافیت مالیاتی یک قسمت بزرگ و سودده در اقتصاد ایران که در معامله های شرکت دارند، انتقاد می‌کند و می‌گوید: سوال این است که چرا به جای افزایش نرخ مالیات بر قیمت افزوده سراغ نهادهای معاف از مالیات نرفتند و معافیت آن‌ها را لغو نکردند!