دکتر فرشاد مومنی که در نشست موسسه مطالعات دین و اقتصاد و با گفتن «بازدید رویکردهای نظری و تجربی در استقرار نظام برسی صندوق های بازنشستگی سرزمین» سخن می او گفت، با اصرار بر فوریت حل بحران این صندوق ها، این بحرانها را ناشی از سیاست هایی همانند تعدیل ساختاری اقتصاد ایران و نگاه چرتکه ای به این صندوق ها دانست و از فساد و مدیران نالایق در این صندوق ها انتقاد کرد. 

شیوه ها اصلاح نشوند، چالش های بزرگتری در راهند

 دکتر فرشاد مومنی – استاد همه اقتصاد دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه – با اصرار بر این که اگر قرار باشد در نحوه روبه رو نظام تصمیم گیری با مساله صندوق ها بازنگری بنیادی نشود و با همین شیوه های حاضر حالت پیش رود، از این ناحیه نظام ملی در معرض چالش ها و تهدیدهای زیاد جدی قرار خواهد گرفت.، خاطرنشان کرد: در این شرایط، چالش هایی که زیاد فراتر از آنچه که اکنون فکر می شود، پدیدار می شود.

او افزود: احتمالا یکی از منصفانه ترین و در عین حال بی طرفانه ترین روبه رو در چارچوب قرائت رسمی از بحران صندوق های بازنشستگی، گزارشی است که چند روز پیش در کادر بازدید قسمت دوم لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ توسط مرکز پژوهش های مجلس نقل شد که نشان می دهد دغدغه محوری، وجه مالی مساله است. من اسم این رویکرد را نگرش چرتکه ای به مسائل اداره سرزمین گذاشته ام..

بودجه حاکی از ورشکستگی همه عیار همه صندوقها به جز تامین اجتماعی

۴۵۳همت بار مالی ورشکستگی صندوقها بر دوش بودجه ۱۴۰۳

روال نمایانگر غرق شدن در باتلاق است

مومنی او گفت: خلاصه این نگرش این است که می گویند به هر دلیلی با چشم انداز مالی بحرانی دچار شده اند و در این چارچوب بر پایه لایحه بودجه سال ۱۴۰۳ به جز تامین اجتماعی همه صندوق ها دچار ورشکستگی تقریبا همه عیار شده اند و این ورشکستگی بار مالی اش بر پایه لایحه بودجه ۱۴۰۳ چیزی بالغ بر ۴۵۳ هزار میلیارد تومان از منبع های دولت را به خود تعلق می دهد. می گویند این روال نمایانگر غرق شدن در باتلاق است. این رویکرد درستی نیست که بدون این که مساله به طور اصولی مورد فهمیدن و حل و فصل قرار گیرد، مرتب سهم پوشش منبع های مورد نیاز برای حل ورشکستگی صندوق ها از کل بودجه دولت افزایش یابد.

رقم هیولایی بودجه دولت برای پوشش ورشکستگی صندوق ها

اصلاحات پارامتریک، گفتن محترمانه عهدشکتی دولت 

او افزود: حرف های می شود در سال ۱۳۹۶ کل منابعی که برای پوشش این ورشکستی صرف شده ۱۱ درصد بودجه عمومی سرزمین بوده است و الان به ۱۶ درصد رسیده است و این رقم یک رقم هیولایی است و سپس حرف های می شود که هیچ چاره ای هم برای آن ندارند و به سمت یک راهکار کوته نگرانه دیگر می روال که نامش  را اصلاحات پارامتریک گذاشته اند که در واقع گفتن محترمانه نقض عهد حکومت نسبت به تعهداتش در رابطه بازنشسته ها است. دولت طی سال ها سهم خود از حقوق حقوق بگیران را گرفته و اکنون به علت بی کفایتی و فساد و ندانم کاری با بحران روبرو شده اند و در برابر گرفتاری بازنشسته ها نسبت به تورم و مشکلات اقتصادی فقط ابراز همدردی می کنند و می گویند تعهدی ندارند. از دل این سخنان استنتاج رها سازی مستمری بگیران می شود. این که اینها را به امان خدا رها کنند.

مومنی در ادامه او گفت: او گفت و گو ما این است که می گوییم این نحوه نگاه ادامه آن نگاه منحط تعدیل ساختاری است که کل سیستم را دچار بحران کرده است. این نگاه در نظام تدبیر ملی ما طی بالغ بر سه دهه قبل مدام آزموده شده و مدام هم ناکامی خورده ولی چون عزیزان مایل یا قادر نیستند که سطح او گفت و گو را بالاتر ببرند و کانون مهم ماجرا را شناسایی کنند، مساله را ریشه یابی نمی کنند.

رئیس جمهور گزارش دهد کارنامه اش چیست!

چه تحویل گرفتید، چه دادید!؟

رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد با انتقاد از سخنان تازه رییس جمهور او گفت: در شبکه های مجازی نطق قدیمی آقای رییس جمهور جاری را می بینیم که می خواهد به دولت قبلی طعنه بزند و خطاب به دولت قبل می گوید «شما کاری کردید که قیمت دلار به ۵ هزار رسیده است» ولی الان هنگامی قیمت دلار را می بیند، چه حالی می شود؟ گزارش بدهد که چه تحویل گرفته، چه وعده داده و کارنامه اش چیست؟

روش های جاری برای حل بحران راهگشا نیست

این استاد دانشگاه او گفت: اهل خرد و دانایی، به اختصاصی کارشناسان شرافتمند علوم انسانی و اجتماعی باید به نظام تصمیم گیری های اساسی سرزمین بگویند که در برابر مسائلی همانند بحران صندوق های بازنشستگی آن نگاه که این بحران را تشکیل کرده، راهگشای حل مشکل نیست و باید بنیادی تر به مساله نگاه کنند. فردریک لیست ، اقتصاد دان آلمانی قرن هجدهم، در کتاب «نظام ملی اقتصاد سیاسی» این او گفت و گو را نقل کرد که بازی با قیمت یا نظریه قیمت محوری اداره سرزمین یک نظام اندیشه ای است که به تشکیل، کمتر از مصرف اهمیت می دهد و به چشم انداز بلند زمان نظام های ملی بی اعتناست و مساله اساسی اش هم این است که می خواهد مساله اقتصادی را جدا گانه از عناصر شکل دهنده به نظام حیات جمعی بازدید کند.

او در ادامه گفت: «فردریک لیست» می گوید این دیدگاه منحط است و در ۱۸۴۰ به رهبران زمان آلمان می گوید اگر شما تشکیل را کنار بگذارید و برتری را به تحریک مصرف بدهید و ابزار یگانه سیاستی تان هم بازی با قیمت باشد، بدون تردید دست نشانده قوت هایی می شوید که از سطح بالایی از بنیه تولیدی برخوردار می باشند.

رویکرد قیمت محور، تشکیل را متزلزل می کند

مومنی او گفت: اندیشمندان گسترش می گویند رویکرد قیمت محور، تشکیل را متزلزل می کند و در روبه رو برای یک حکومت گسترش گرا تشکیل باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود برای این چنین حاکمیتی امنیت حقوق مالکیت و ارامش اقتصاد کلان و کیفیت نظام پاداش دهی در جهت فعالیت مولد است نه مفتخوارگی و فساد. در غیر این صورت، این طور نمی شود که قباحت فسادهای بزرگ را از بین ببرید و طوری شود که اگر در تبلیغات رسمی بگویند دزدی گرفته اند که ۱۰۰ میلیارد تومان دزدی کرده، مخاطبان حس ترحم می کنند و بگویند بدبخت !می توانست زیاد زیاد تر دزدی کند، اما به ۱۰۰ میلیارد قانع بوده است!

اگر غفلت کنید وابستگی ذلت آور به قوت های بزرگ اشکار می کنید

رییس موسسه مطالعات دین و اقتصاد در ادامه افزود: ماجرا این است که هر چه مقدار که از نخستین موج انقلاب صنعتی تا به امروز می آییم، قابلیت خلق کالای تشکیل فناورانه، به نحوه اعجاب آوری افزایش می یابد و در گامهای نخستین از دوره ربع پایانی قرن ۱۸ به این سو تغییرات به طور درصدی می بود، سپس این تغییرات درصدی درشت تر شد و نام آن را تصاعد عددی گذاشتند و اکنون حرف های می شود که قابلیت خلق کالای تشکیل فناورانه، خصلت نمایی اشکار کرده است. به طور خلاصه مسیری که طی شده، از تشکیل کارگاهی به تشکیل زیاد و سپس تشکیل ناب، قابلیت های غیرقابل تصوری را پدید آورده است، چون این طور است نظم تشکیل محور دائما خلق تقاضاهای تازه می کند و اگر غفلت کنید وابستگی ذلت آور به قوت های بزرگ اشکار می کنید.

او در ادامه او گفت: فکر می کردند می توانند جلوی ویدیو و ماهواره را بگیرند اما الان اگر نتوانند گوشی تلفن همراه برای شهروندان یا لپ تاپ برای دانشجویان فراهم کنند، مشروعیت خود را از بیخ و بن از دست داده اند و آنها که فکر می کنند از طریق خام فروشی نمی توان سرزمین را اداره کرد، بدانند که از ۲۰۰ سال پیش تا بحال دیگر نمی شود.

تشکیل فناورانه ارتقا نیابد در سرزمین بی ثباتی بازتولید می شود

مومنی افزود: با اهمیت ترین مساله کلیدی تشکیل فناورانه این است که نابرابری ها را هم افزایش می دهد و برای این افزایش نابرابری ها اگر روبه رو خردورزانه ای مبتنی بر ترقی بنیه تولیدی تدارک دیده نشود، هم درون سرزمین دائما بی ثباتی و بی مشروعیتی و هرج و مرج را بازتولید می کند و هم در ربط با قدرتهای دیگر بحران امنیت ملی پدیدار می کند. در کتاب «اقتصاد ایران در دوران تعدیل ساختاری» اصرار کرده ام که نظریه اداره اقتصاد ملی بر محور بازی با قیمت، بنا به مسائل خاص اقتصاد سیاسی بین المللی و در چارچوب بحران بدهی ها به گفتن زورگویی و باج خواهی به کشورهای در حال گسترش تحمیل شد. از جنبه اندیشه ای این برنامه به اعتبار این که روی رویکرد قیمت محور محکم بوده طبیعتا نگرشش فرد محور و تحلیل هایش منحصرا در سطح خرد است.

مومنی در ادامه سخنان خود او گفت: بر پایه نگرش سطح خرد نگاه به تشکیل و مصرف به طور کاملا انتزاعی و مجزا از نظام حیات جمعی و مجزا از ملاحظات اقتصادی بین المللی و بی اعتنا به تاریخ و فلسفه وجودی به نهادهای حمایتکننده همانند تامین اجتماعی و صندوق های بازنشستگی نگاه می کند. در چارچوب این نگاه کل ماجرا این است که شکافی بین منبع های و مصارف وجود دارد و برای حل آن راه حل های مجزا از دیگر مشکلات راهی اشکار کرد در حالی که بحران های تشکیل شده در واقع معلول است و ریشه در  بحران های زاییده برنامه تعدیل ساختاری دارد.

مشکلات صندوقهای بازنشستگی را دهه هفتاد پیش بینی کردیم

هشدار داده بودیم

این استاد دانشگاه او گفت: موسسه مطالعات دین و اقتصاد در دوره ریاست جمهوری آقای خاتمی و در مقطع مجلس ششم، نتایج مطالعه ای که انجام داده می بود را به دولت و مجلس، تقدیم کرد. آن زمان نیمه دوم دهه هفتاد می بود و در آن گزارش اصرار کردیم که که این بساطی که بعد از جنگ به نام برنامه تعدیل ساختاری تشکیل شده کمر نظام ملی را خواهد ناکامی و یک روز چشم باز می کنید و می بینید که با بی شمار بحران روبرو هستید و یکی از بحران ها مشکلات صندوق های بازنشستگی می بود که اشاره کرده بودیم.

او با گفتن این که «هنگامی به نظام تامین اجتماعی چرتکه ای نگاه می کنید و می گویید پول نداریم بعد تعهدات را رها کنیم بدیهی ترین دستاوردهای تمدن بشری را منکر می شوید» افزود: حقوقی که جامعه جهانی و منشور حقوق بشر با آن همه مرارت هایی که جامعه بشری متحمل شد و آن همه توانایی هایی که به دست آورد و به نیروی کار تعلق گرفته را یکی یکی از بین می برید.

با گفتن «اصلاحات پارامتریک» از جیب حقوق بگیران سرقت می کنند

نمی شود از کل دینانت، تنها به زلف و ریش و آستین کار داشته باشیم

هنگامی که قباحت ها ریخته می شود، همه باهم می ریزند

مومنی با هشدار نسبت به اتفاق حاکمیت زدایی از حکومت به دست حاکمان، او گفت: این برآیند آن بلایی است که تعدیل ساختاری بر نظام تدبیر ملی آورد، از دریچه این نوشته شما ببینید که گزارش های رسمی که بنا به تعریف، محافظه کارانه ترین و خوشبینانه ترین برآوردها را می دهد می گوید ۵۸ درصد نیروی کار شاغل در قسمت صنعت ایران را غیر رسمی ها راه اندازی می دهند. با گفتن اصلاحات پارامتریک از جیب حقوق بگیران سرقت و جیب بری  می کنند در حالی که مطابق قرارداد هر ماه از حقوق  او سهم بیمه برداشت می کنند. در حالی که مطابق آموزه های دینی مومن باید به عهد خود وفادار باشد. نمی شود از کل ماجرای دینانت به زلف و ریش و آستین کار داشته باشیم و به تعهدات مصرح خودمان که مکتوب و قانونی هم هست پشت پا بزنیم این قابل قبول نیست. هنگامی که قباحت ها ریخته می شود همه باهم می ریزند.

او افزود: هنگامی در گزارش های رسمی می گویند، ۵۸ درصد نیروی بازار کار در قسمت غیر رسمی است یعنی هر قاعده ای بگذارید دو سوم نیروی کار را شامل نمی شود و اگر غیرت و شرافتی مبنا شود معلوم می شود که داده های مطالعاتی مستقلی وجود دارد که برآوردهایشان از اندازه واقعی قسمت غیررسمی از ۸۰ درصد هم بالاتر است، ببینید چه خبر است!

 تا آنجا که زورشان برسد از تعهداتی که به سازمان بین المللی کار داده اند، طفره می روال

مومنی خاطرنشان کرد: دو سال پیش مرکز پژوهش های مجلس گزارشی انتشار کرد و در آن نوشته می بود که با اتفاق بی سابقه جدیدی روبرو هستیم و آن هم غیر رسمی سازی نیروی کار به دست حکومت در شرکت های دولتی است. یعنی اگر روزی بازیگران و شاغل های قسمت غیر رسمی در کارگاه های چند نفره غیررسمی استخدام می شدند، الان در شرکت های غول پیکر دولتی و شبه دولتی هم این کار را می کنند و تا آنجا که زورشان برسد از تعهداتی که ایران در چارچوب سازمان بین المللی کار پذیرفته و در قانون کار سرزمین نسبت به کارگرانن داده، طفره می روال. عین این مساله در بازار پول و اندوخته و نرخ ارز و بازار کالا هم هست.

بیشتر از ۴۰۰ میلیارد دلار از منبع های بین نسلی سرزمین را صرف این بازی زشت کرده اند

عجزی که در کنترل نرخ ارز ابراز می کنند، قباحت دارد

او با گفتن این که «برای یک حکومت چه مقدار قباحت دارد این عجزی که ابراز می کنند و می گویند دلمان نمی خواهد نرخ ارز بالا برود ولی بالا می رود، او گفت: بر پایه گزارش بانک مرکزی در سی و چند سال تازه بیشتر از ۴۰۰ میلیارد دلار از منبع های بین نسلی سرزمین را صرف این بازی زشت کرده اند و تبلیغ هم می کند که از افزایش قیمت ارز غمگین می باشند.

شرم نمی کنند و راحت می گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی بریم و نقشی در آن نداریم!

مومنی در ادامه او گفت: مسئولان شرم نمی کنند و راحت می گویند که از افزایش نرخ ارز سود نمی بریم و نقشی در آن هم نداریم. چطور می شود؟ آیا اتفاقی است که هر گاه کف گیر خزانه به ته دیگر می خورد دستی از غیب می آید و نرخ ارز را بالا می برد! این چه سخن هایی است که می گویند.

او افزود: از این دریچه باید او گفت که بحران صندوق ها و بحران نظام تامین اجتماعی ایران همانند اکثریت قریب به اتفاق بحران های حاضر ریشه در برنامه تعدیل ساختاری به واسطه محور بودن شوک درمانی دارد. در رابطه قیمت های کلیدی ما ناظر این هستیم که کانون مهم خلق قیمت به جای این که به جستوجو تشکیل فناورانه باشد و به جای این که با تشکیل یک نظام انگیزشی، دانایی و کارایی و منفعت وری را بالا ببرد، انگیزه های خلافش را بالا برده است.

گویی قرار است به پیشاتاریخ برگردیم!

وزیر مسئول تشکیل، می گوید آنقدر واردات کرده ایم که گلوگاه های گمرکی بند آمده!

او او گفت: ما می گوییم شما با شوک درمانی به غیرمولدها پاداش می دهید و مولدها را با انواع فشارها روبرو می کنید. واقعا اگر این را بفهمند دیگر برخی مقامات گرامی کشورمان به قباحت برخی سخن هایی که می زنند، پی خواهند برد. وزیری که مسئول امور تشکیل فناورانه سرزمین است با افتخار می گوید آنقدر ماشین داخل کرده ایم که گلوگاه های گمرکی بند آمده است! و به این جمله افتخار هم می کند! یا حس شرم ندارند هنگامی که رسما به کارخانه ها اظهار می کنند که خودشان به فکر تامین برق و گاز مصرفی شان باشند به گمان زیاد در آینده جاده سازی و پیاده روسازی را هم به مسئولیت کارخانجات خواهند گذاشت! گویی قرار است به پیشاتاریخ برگردیم! به رسانه هایی که نظرات واقعی کارشناسان را انتشار می کنند مطلب می دهند و تهدید می کنند که باید مطالب بی کیفیت شان را انتشار کنند!

وزیر اقتصاد و صمت را به مناظره دعوت می کنم 

این استاد دانشگاه افزود: اگر اراده ای برای فهمیدن حقیقت ها وجود دارد من وزیر گرامی صنعت و معدن و تجارت را به مناظره دعوت می کنم تا پشتیبانی کنم که کانون های مهم گرفتاری روشن شود. اگر او متولی امر تشکیل صنعتی است می توانیم راجع به حالت نظام مالیات ستانی مناظره کنیم تا معلوم شود قسمت اعظم تشکیل کننده های ما با این نظام مالیات ستانی انگیزه اندوخته گذاری زیاد تر اشکار می کنند یا نه! حاضرم درمورد نحوه تخصیص وام بانکی و یا هزینه دلارهای نفتی سخن بگویید کنم. چه وزیر اقتصاد و چه وزیر صمت اگر فکر می کنند کارشان درست است آنها را دعوت به مناظره می کنم که معلوم شود آیا راهی جز تشکیل فناورانه برای سرزمین سراغ دارند، اگر راهی نیست که نیست چرا دلال پروری و رباخوار پروری و واردات چی پروری می شود.

به سوی روال قهقرایی به سمت فقر دائما رو به افزایش و عقب ماندگی دائما رو به افزایش حرکت می کنیم

او اصرار کرد: بیشتر از ۵ سال است که می گوییم که گزارش های رسمی که انتشار شده حکایت از این دارد که به سوی یک روال قهقرایی به سمت فقر دائما رو به افزایش و عقب ماندگی دائما رو به افزایش حرکت می کنیم. شاخص های منفعت وری کل عوامل تشکیل و روال ها و شاخص پیچیدگی اقتصادی و رابطه مبادله، از ناتوانی فزاینده سیستمی برای روبه رو خردورزانه و موثر با مساله فقر حکایت می کند.

۸۹ فقرا از شاغلین اسبق و امروز می باشند

ماجرای تحمیل ایمان با زور را کنار بگذارید

مومنی او گفت: مرکز آمار گزارشی انتشار کرده و می گوید از کل جمعیت فقیر ایران ۸۹ درصد شان شاغلین اسبق و لاحق می باشند، این عدد تکان دهنده است! یعنی بیکار نیستند ولی شغل هایی دارند که از نظر بازدهی درآمدی، قادر به تکافوی حداقل نیازهای اساسی شان نیست. اگر شما از کلام پیامبر می فهمید که فقر از هر دری که داخل می شود ایمان از آن در خارج می شود، ماجرای تحمیل ایمان با زور را کنار بگذارید و ریشه های مهم مساله را بفهمید!

مرتبا آدرس های غلط به نظام تصمیم گیری می دهند

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: اگر گسترش می خواهید جامعه ای که ۸۹ درصد فقرای اسبق و لاحقش را شاغل ها راه اندازی دهند تا وقتی که در مساله تشکیل بازنگری نشود نمی تواند مساله فقر را حل و فصل کند.  آنهایی که از این مناسبات سود می برند با تکیه بر مافیای رسانه ای که از منافع آنها تغذیه و از آنها حمایتمی کنند مرتبا آدرس های غلط به نظام تصمیم گیری می دهند و می گویند هر کاری برای از بین بردن بحران ناترازی صندوق ها می توانید انجام دهید ولی به ساختار جاری دلال پرور و رباخوار پرور کار نداشته باشید و تشکیل را هم از گردونه حساسیت هایت حذف کنید!

قوت تشکیل سرانه ما فاصله وحشتناکی با کشورهایی که ما را با آنها قیاس می کنید دارد

مومنی به بحران های صندوق بازنشستگی اشاره کرد و او گفت: در بحران صندوق ها عوامل مهم همانند نقش بی بدیل سقوط بنیه تولیدی سرزمین در شکل گیری بحران صندوق ها و یا نقش بی همتای شوک درمانی در آشوبناک ساختن و رباخوار پرور کردن نظم اقتصادی سرزمین و فسادزا و نابرابر کردن آن را نادیده می گیرند و سپس آدرس های غلط می دهند و می گویند که مساله با اصلاحات پارامتریک درست خواهد شد و توانایی کشورهای پیشرفته را به رخ ما می کشند! اگر شرافت کارشناسی مبنای گفتگو باشد حتما می دانید که قوت تشکیل سرانه ما  چه فاصله وحشتناکی با آن کشورهایی دارد که ما را با آنها قیاس می کنید. ماجرا این است که ارزشی نمی توانید خلق کنید که بعدا سهمی عادلانه تقسیم کنید.  

قیاس های نادرست و تجویز اصلاحات پارامتریک

۷۰درصد زنان دانش آموخته دانشگاهی بیکار می باشند

او او گفت: در نظام تصمیم گیری ما افرادی می باشند که شخصا آدم های محترمی می باشند اما صلاحیت تخصصی در عرصه اقتصاد گسترش ندارند. آنها با مافیای رسانه ای شان از ضعف اندیشه ای افراد کارشناس منفعت گیری می کنند و می گویند ما را با کشورهای صنعتی قیاس می کنند و می گویند آنها هم اصلاحات پارامتریک و افزایش سن بازنشستگی هم دارند. ولی نمی گویند نرخ شراکت نیروی کار در آن کشورها بین ۷۰ تا ۸۰ درصد است. آقایان در چارچوب برنامه تعدیل ساختاری، نظم اقتصادی را درست کرده اند که دو، سوم نیروی کار غیر رسمی است و نرخ شراکت در ایران بین ۳۸ تا ۴۴ درصد است. مرکز آمار هفته قبل گزارشی داد و می گوید چیزی نزدیک به ۷۰ درصد زنان دانش آموخته دانشگاهی ایران بیکار می باشند! این را هم در قیاس باید او گفت.

مومنی با انتقاد از آمارهای رسمی بیکاری او گفت: آمار داده اند و می گویند نرخ بیکاری در این سرزمین هفت درصد است در حالی که دکتر طایی محاسباتی انجام داده و نشان داده است که این نرخ در ایران ۸.۵ درصد است. ضمن این که دو، سوم جمعیت در حال فعالیت نقشی در تشکیل ندارند و گزارش خودشان هم می گوید کارخانه های ما با ۴۱ درصد ظرفیت کار می کنند و دو سوم ظرفیت تولیدشان بلا منفعت گیری است. سپس همان مقدار اندک تولیدی که می کنند مطابق گزارش ها در انبارها مانده و فروش نرفته است. چون اکثریت جمعیت فقیر شده اند.

راه حل ها مبتنی بر استثمار نیروی کار است

او در ادامه گفت: گزارش های رسمی می گوید نزدیک به ۳۰ درصد جمعیت ما به کلی زیر خط فقر است و ۴۰ درصد هم در اغاز فرو افتادن به خط فقر است بعد ما اینجا با بحران تقاضای موثر هم روبرو هستیم، چرا ؟ چون راه حل ها مبتنی بر استثمار نیروی کار است. نظر می دهم وزیر محترم شرافتمندانه مطالعه هایی که در وزارت کار راجع به معادل دلاری قوت خرید حداقل دستمزد انجام شده است را انتشار کند تا ببینید چه مقدار ماجرا شرم آور است و با نیروی کار چطور حرکت می شود.

این استاد دانشگاه با انتقاد از تورم زا دانستن افزایش دستمزد توسط برخی، او گفت: بلوا راه می اندازند که افزایش نرخ منفعت وام بانکی که سهمش در قیمت همه شده محصولات برای برخی کارخانه های کلیدی ما نزدیک به ۳۰ درصد است در تورم تاثییر ندارد، اما افزایش دستمزد نیروی کار تورم تشکیل می کند! مدیران با شرفی از بنگاه های صنعتی با من تماس گرفته اند و می گویند از کارگران خجالت می کشیم چون اگر دستمزد آنها را زیاد کنیم ما را با ده ها مانع قانونی و رسمی روبرو می کنند!

آمارهایی اراعه می دهند که برای فهمیدن حقیقت، خاصیت ندارند 

این اقتصاددادن اضافه کرد: چند ماه پیش مرکز پژوهش های مجلس گزارشی انتشار کرده که در آن می گوید نرخ بیکاری که در اظهار می شود برای فهمیدن حقیقت هیچ خاصیتی ندارد چرا که در آن ۱۱ عیب ساختاری وجود دارد و قسمت های بزرگی از حقیقت بیکاری در ایران را نمی تواند نشان دهد اما به این گزارش توجهی نمی شود فقط این طور لذت می برند که بگویند ما نرخ بیکاری را هفت درصد کرده ایم! این شرم آور است و هیچ نسبتی با حقیقت ندارد.

برخورد دوگانه با سازمان های بین المللی

این شیوه اداره امور در اقتصاد ایران شده است که هنگامی سازمان های بین المللی گستره و عمق فساد را در سرزمین برملا می کنند. می گویند اینها بوق های استکباری می باشند. اما سازمان بین المللی کار خود گزارش انتشار کرده و می گوید بر حسب سطوح گوناگون گسترش ما باید ۱۱ شیوه متفاوت برای اندازه گیری بیکاری داشته باشیم یکی از آن شیوه ها این است که با اقتضائات عصر دانایی مطابق باشد.  اگر در طول یک هفته قبل منتهی آمارگیری برای مثال یک ساعت یا دو ساعت کار کرده باشد ما آن را شاغل محسوب می کنیم. حال آن عزیزان که تا دیروز سازمان بین المللی را بوق استکبار می خواندند این را مبنای سنجش نرخ بیکاری در ایران قرار داده اند، در حالی که سازمان بین المللی منظورش کار در عصر دانایی و تشکیل ناب است و به ما ربطی ندارد که تا این مدت از تشکیل کارگاهی هم عبور نکرده ایم و ۹۰ درصد نیروی کار شاغل مان در بنگاه های ۱۰ نفره و کمتر کار می کنند. این طور آمار دادن ها برای ادا در آوردن خوب است ولی انسان با شرف مسئول هنگامی می بیند که فقر و فلاکت در این مملکت این قدر کرامت انسان ها را مخدوش می کند چطور تن می دهد به این اداها؟

تفاوت اجرای سیاست اصلاح قیمت به سبک ایرانی با دیگر کشورها

او افزود: برای مثال بیمه های ما را قیاس می کنند، اما به تفاوت پوشش و خدمات بیمه ما  و آنها کار ندارند. درست همانند شوک درمانی که در همان نظریه قیمت می گوید برای یک اصلاح اعتدال قسمت، ۱۰۰ کار باید انجام شود و عمل آخر بازی با قیمت است. اما در چارچوب شوک درمانی به سبک بازارگراهای ایرانی آن ۹۹ کار حذف شده و سخن آخر را اول می زنند و کل ماجرا را به بازی با قیمت منحصر و صورت مساله را پاک می کنند.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: در رابطه افزایش سن بازنشستگی به شکل درست حرف های می شود ۴۷ تمهید نهادی را باید انجام دهید تا نوبت به تحول سن بازنشستگی به گفتن اصلاح پارامتریک برسد. اما در ایران همه آنها حذف می شود چون آنها به حقوق انسانی و شرافت و کرامت انسان ها و گسترش اهمیت می دهند و این جا این چنین چیزی نیست.از این زاویه هنگامی نگاه می کنید می بینید در گزارش ها یک تیتر زیاد بی روح می گذارند که  “سهم اندوخته گذاری ها صندوق ها در پوشش هزینه هایشان ناچیز است” اما ملزوم آن را به کلمه به فارسی دوبله کنند تا  آن مقام با شرف بفهمد که اینها بازدهی مناسب برای اندوخته ندارند چون صندلی های مدیریتی در هیات مدیره های این شرکت ها به افرادی داده شده که کمتر صاحب صلاحیت تخصصی می باشند هنگامی مغز یک دستگاه از کار می افتد آن دستگاه بازدهی نمی تواند داشته باشد.

یک روز می گویند شرکت داری را جمع کنید، فردا شرکت ها را به صندوق ها می دهند!

پشت پرده معاوضه مکرر روسای سازمان های تامین اجتماعی در دولتها احمدی نژاد و روحانی و دولت اول رییسی

رییس موسسه مطالعات دین و اقتصاد او گفت: همان طور که با شوک درمانی رانت های مفت خوارگی برای یک گروه اندک فراهم می کنید، بابت پرداخت سهم دولت به این صندوق ها شرکت ها را هم به این صندوق ها می دهید. این کار این سر تا پا تناقض است. یک روز می گویند شرکت داری را جمع کنید، سپس شرکت ها را به جاهایی می دهند که صلاحیتی در اداره آن شرکت ها ندارند و صندلی های مدیریتی رانتی برای برخی فراهم می کنند. به همین علت در دوره احمدی نژاد و روحانی و دولت اول رییسی می بینیم که چندین دفعه روسای سازمان های تامین اجتماعی تغویض شدند. معلوم است که ماجرای توزیع این پست ها چه وضعیتی اشکار می کند. همین است که ناکارآمدی و فساد تشکیل می کند.

مومنی اصرار کرد: باید مواظب باشیم که در نتیجه همه آن بحران هایی که در چارچوب افت نسبت حمایتو تغیرات جمعیتی و عدم عکس العمل مناسب به آنها، حالت نامناسب اندوخته گذاری ها و به اختصاصی تحمیل قوانین و مقررات به غایت بی کیفیت و فسادزا که این صندوق ها را احاطه کرده ،صندوق ها به این روز افتاده اند. اینها معلول مناسبات رانتی است که از دل شوک درمانی و آزادسازی ها و خصوصی سازی های نسنجیده و فسادزای بحران آفرین پدید آمده است.

تورم و بیکاری، دو تیغه قیچی که صندوق ها را نابود می کنند 

او افزود: شوک درمانی دو سختی کمرشکن به صندوق ها داخل می کند، و  منشاء تورم و بیکاری می شود. این دو همانند دو تیغه قیچی، بنیان این صندوق ها را نابود می کنند. اما به جای مقابله با این دو تیغه قیچی سختی می گذارید که دستمزد پرداختی به بازنشسته ها کمتر شود! این مسیری است که ما را به جایی نمی رساند. نظام تصمیم گیری های اساسی ما باید هر چه سریعتر فهمید این قضیه شود تا سریعتر جلوی گسترش و تعمیق خسارت ها گرفته شود و در این صورت می توان امیدوار می بود که در دولت و مجلس کارشناسان میهن دوست و با شرافت و پاکدامن با پشتیبانی رسانه ها کانون مهم گرفتاری مان در عرصه صندوق ها شناسایی و حل شود. والا راه حل هایی که در چارچوب اصلاحات پارامتریک و اصلاح سن بازنشستگی نقل می شود حکم پیشروی در باتلاق را دارد.