مرکز هوا فضای آلمان با همکاری ناسا به جستوجو ۱۲ داوطلب می‌گردد که در یک دوره ۶۰ روزه در رختخواب بمانند و مطالعه کنند. به داوطلبانی که این برنامه ۲ ماهه را تکمیل نمایند در نهایت ۱۸ هزار یورو پرداخت خواهد شد. 

اغاز این دوره پاییز سال جاری خواهد می بود و افرادی که در نهایت در این پروژه وجود داشته باشند در کل ۸۸ روز باید فرآیند آماده‌سازی و پیگیری را در مرکز تحقیقات پزشکی DLR کلن آلمان بگذرانند.

مقصد از این مطالعه بازتولید شرایطی است که در آن فضانوردان امکان پذیر خود را در فضا بیابد. این مطالعه به پژوهشگران پشتیبانی می‌کند تا از مشکلاتی از جمله سرگیجه، زمین خوردن و دیگر مسائلی از این دست که امکان پذیر در آن شرایط با آن رو به رو شود، جلوگیری شود. 

ادوین مودلر سرپرست این تیم مطالعاتی در موسسه پزشکی هوافضای DLR در این خصوص می‌گوید: «شرکت‌کنندگان در این ۶۰ روز قرار نیست تنها در رختخواب دراز بکشند بلکه در مواردی تخت به پایین نیز خشم می‌شود و این به این معنی است که سر آن‌ها پایین‌تر از پاهایشان خواهد می بود.» 

 به حرف های آژانس فضایی آلمان، دوره‌های طویل سپری شده در فضا می‌تواند ادراکات حسی همانند شنوایی و عکس العمل‌های حرکتی همانند راه رفتن را مختل کند. 

این موسسه آلمانی به جستوجو افراد ۲۴ تا ۵۵ ساله با قد بین ۱.۵۳ تا ۱.۹۰ سانتی‌متر است که BMI آن‌ها بین ۱۸ تا ۳۰ باشد. متقاضیان باید از سلامت کامل برخوردار باشند و ضمن این که غیر سیگاری باشند به زبان آلمانی نیز تسلط داشته باشند. 

فرآیند انتخاب با خواست آنلاین اغاز می‌شود و در چندین مرحله انجام می‌شود، از جمله یک جلسه مصاحبه ابتدایی، برسی‌های روانشناختی، مصاحبه‌های تلفنی، برسی‌های اولیه پزشکی در کلن، یک روز برسی نهایی و در نهایت، ورود به این پروژه. 

شرکت‌کنندگان به چهار گروه تقسیم خواهد شد تا تأثیری که درمان‌های گوناگون همانند تمرینات قدرتی و استقامتی می‌تواند بر روی آن‌ها داشته باشد مورد اندازه‌گیری قرار گیرد.

در حالی که یک گروه پا‌های خود را به یک تخته کج می‌بندند تا این فکر را داشته باشند که ایستاده‌اند، گروهی دیگر به سادگی روی «تخت‌های گرانشی» که به طوری طراحی شده‌اند که حس شناور بودن را تشکیل کنند. 

از شرکت کنندگان انتظار می‌رود فعالیت‌های روزانه از جمله بهداشت شخصی، رفتن به توالت و حتی غذا خوردن را در حالت دراز کشیده انجام بدهند.

در حالی که این «فضانوردان زمینی»، در اتاق‌های یک نفره خواهند می بود، در مواردی می‌توانند در اتاقی مشترک جمع شوند تا از فعالیت‌های مشترک همانند بازی و یا تماشای تلویزیون لذت ببرند.