برنامه‌های اختصاصی تلویزیون برای عید امسال یک تحول بزرگ را نسبت به دو سال قبل داشت و آن هم این که افراد مختلفی به شبکه‌های گوناگون تلویزیون دعوت شدند و در این اختصاصی برنامه‌ها شرکت داشتند. از هنرمندان، ورزشکاران و کار آفرینان گرفته حتی تا خانواده‌های شهدا و …

شکی در این قضیه نیست که  برنامه‌های اختصاصی عید ۱۴۰۳  نسبت به دو سال قبل ریاست  پیمان جبلی  در صداوسیما و وجود  وحید جلیلی  در قائم مقامی آن زیاد دلنشین تر و حتما با تماشاگر بیشتری همراه بوده است. ‎ 

در همان روزهای قبل از سال تحویل در یاداشتی تحت گفتن  «اولین مطلب بهاری سال ۱۴۰۳: صداوسیما ناکامی خود را پذیرفت ؛ مبارکه …»  به این تحول رویکرد تلویزیون اشاره کردیم و آن را به فال نیک گرفتیم و همین استقبال مخاطبان را هم ذکر کرده بودیم.

حال در چند روز قبل ویدیویی از وحید جلیلی  قائم مقام  جاری صداوسیما در فضای مجازی بازنشر شده است که مربوط به زمان قبل از رسیدن به مقام جاری در صداوسیماست، او منتقد رویکرد برنامه تلویزیون برای شب یلداست که تصمیم داشته‌اند یک هنرپیشه قدیمی را به یکی از شبکه‌های تلویزیون بیاورند و … 

محمدحسین رنجبران  که خود از مجری‌های اسبق تلویزیون است و از سال ۱۳۹۶ تا سال ۱۴۰۰ یعنی قبل از آمدن تیم جبلی – جلیلی   مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما  می بود در توییتی همراه با بازنشر ویدیو حرفهای وحید جلیلی نوشته است که:  «در کمتر از دو سال و نیم بزرگواران از شعار تحول در رسانه ملی با محوریت سلبریتی زدایی رسیدند به این جا که نوروز امسال به هر  سلبریتی نازنین برای آمدن روی آنتن ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان حق القدم دادند، آنهم از بودجه ای که به بهانه  تحول مسیر رسانه ملی چند برابر شده است!»

حتما محمدحسین رنجبران بدون سند و مدرک این اعداد را اظهار نکرده است چون با تبعات حقوقی این قضیه کاملا آشنایی دارد.

با استناد به این مبالغی که رنجبران نوشته است حال این گزاره نقل می‌شود که برای وجود چند ساعته یک سلبریتی در تلویزیون آیا پرداخت ۸۰۰ میلیون تومان واقعا توجیه دارد؟ حتی همان ۲۰۰ میلیون تومان؟ 

مسئله بعدی این است که در این ۳ روز اختصاصی برنامه‌های شب عید و سال تحویل تلویزیون تعداد سلبریتی‌هایی که در این برنامه‌ها وجود اشکار کردند واقعا زیاد زیاد است اگر به هر کس هم ۲۰۰ میلیون تومان داده باشند اعداد و رقم های تشکیل این برنامه‌ها نجومی خواهد می بود.

آیا این دستمزد یا به قول رنجبران  حق القدم  زیاد گران نیست؟ چرا و و چطور و یا بر پایه چه معیاری به این اعداد و رقم های رسیده‌اند؟ در صورتی که همان کمترین مبلغ هم زیاد تر از حقوق یک سال یک کارمند است؟ 

در این بین هیچ نقد و خرده‌ای بر سلبریتی یا هنرمند و ورزشکار و … نیست چون او با پیشنهادی روبه رو شده است و قبول کرده است ولی این سوال فهمید برنامه سازان تلویزیون است که چرا وجود افراد در یک برنامه تلویزیونی را این چنین پر هزینه کرده‌اند؟

آیا شبکه‎‌های تلویزیونی در رقابت با همدیگر علتهمچنین اتفاقی شده‌اند؟ شبکه‌هایی که منبع اندوخته پشت همه آنها از یک سرچشمه است و همه انها از از بیت المال پول می‌گیرند چرا باید این چنین رقابتی را با هم داشته باشند؟

آیا یک ساز و کار یا یک نوع استانداردسازی برای جلوگیری از اینچنین افزایش قیمتی وجود ندارد؟ یک  شورای هماهنگی  بین این شبکه‌های تلویزیون برای سیاست گذاری کلان در این چنین مواردی وجود ندارد؟

 وحید جلیلی کجاست؟  از این پول‌های هزینه شده خبر دارد؟ اگر وقتی ناموافق وجود هنرمندان قبل از انقلاب در تلویزیون می بود حال با وجود  ایرج  خواننده معلوم می‌شود که در این مورد هم تحول نگرش داده‌اند. (که یقیناً زیاد هم خوب است)

چرا برای این برنامه‌ها و ساز و کار پشت آنها هیچ سیستم شفافی وجود ندارد که حداقل مردم مطلع شوند پولی که از  مالیات  آنها و یا درآمدهای ملی خرج این چنین برنامه‌هایی می‌شود چطور و با چه متر و معیاری هزینه شده است؟ 

چرا افراط و تفریط همیشه وجود دارد؟ دو سال اغاز می‌کنند به توقف برنامه‌سازان و جلوگیری از وجود سلبریتی‌ها و سپس اینبار از آن طرف پشت بام بر زمین می‌افتند و برای آوردن یک سلبریتی حتی حاضر خواهد شد تا ۸۰۰ میلیون تومان هم پول بدهند.

واقعا برایم جای سوال است آن شخصی که با ۸۰۰ میلیون به تلویزیون آمده است چه فردی بوده و چه اتفاقی را رقم زده که حاضر شدند برای وجود او این چنین مبلغی را پرداخت کنند؟ و تاثییر این  وجود ۸۰۰ میلیون تومانی  بر مخاطبان چه بوده است؟ 

یک ضرب المثل قدیمی می‌گوید: 

نه به آن شوری شور نه به این بی نمکی 

نه به آن قدر رسا نه به این خم خمکی 

متاسفانه همیشه یا زیاد  بی نمک  است یا  شورش  را در می‌آورند!