نزدیک به ۴۲۵ میلیون نفر در جهان مبتلا به دیابت می باشند و ۷۵ میلیون نفر از آنان برای مدیریت سطح قند خون خود به تزریق انسولین وابسته می باشند.

دانشمندان دانشگاه ترومسو (UiT)، دانشگاه قطب شمال نروژ جانشین‌هایی را برای تزریق انسولین بازدید و قرص محصور شده با نانوحامل‌های ریز انسولین تشکیل کردند که برای تحویل مستقیم به کبد طراحی شده است.

محقق این تحقیق، پیتر مک کورت از دانشگاه ترومسو، دانشگاه قطب شمال نروژ او گفت این روش مصرف انسولین دقیق‌تر است چون انسولین را به شدت به مناطقی از بدن می‌رساند که زیاد تر به آن نیاز دارند. هنگامی که انسولین را با سرنگ تزریق می‌کنید، در سراسر بدن پخش می‌بشود و می‌تواند عوارض جانبی ناخواسته‌ای تشکیل کند.

برخلاف تعداد بسیاری از داروهایی که می‌توان آن‌ها را بلعید، انسولین باید تزریق بشود چون قبل از رسیدن به کبد در معده تجزیه می‌بشود، با این حال، محققان این مانع را با تشکیل یک پوشش محافظ حل کردند که تنها وقتی می‌تواند در کبد تجزیه بشود که سطح قند خون بالا باشد.

مک کورت گفت: ما پوششی تشکیل کرده‌ایم که از انسولین در برابر تجزیه شدن توسط اسید معده و آنزیم‌های گوارشی در مسیر عبور از سیستم گوارش محافظت می‌کند و آن را تا رسیدن به مقصد، یعنی کبد، ایمن نگه می‌دارد.

محقق ارشد این تحقیق، نیکلاس جی هانت از دانشگاه سیدنی اظهار کرد «برای این که انسولین خوراکی را خوش طعم کنیم، آن را در شکلات بدون قند داخل کردیم، این رویکرد با استقبال خوبی روبه رو شد».

به حرف های هانت، این قرص‌ها روش عملی‌تر و بیمار پسندتری برای مدیریت دیابت اراعه خواهند داد و خطر هیپوگلیسمی (شرایطی که در آن سطح قند خون (گلوکز) پایین‌تر از حد طبیعی می‌بشود) را افت خواهند داد. این تکنیک برخلاف تزریق‌هایی که در آن همه انسولین در یک تزریق آزاد می‌بشود، امکان آزادسازی کنترل‌شده انسولین را بر پایه نیاز بیمار فراهم می‌کند.

به حرف های محققان، روش تحویل انسولین این قرص شبیه کارکرد انسولین در افراد سالم است و عوارض جانبی کمتری خواهد داشت.

وقتی که انسولین را با سرنگ زیر پوست تزریق می‌کنید، مقدار بیشتری از آن به عضلات و بافت‌های چربی می‌رود که طبق معمول اگر انسولین از لوزالمعده آزاد بشود این اتفاق می‌افتد و می‌تواند تبدیل تجمع چربی بشود.

هیپوگلیسمی که به طور بالقوه می‌تواند برای افراد مبتلا به دیابت خطرناک باشد، با روش تازه ناظر عوارضی کمتر خواهیم می بود. علاوه بر این، نیازی نیست با سوزن به بدن خود ضربه بزنید و می‌توانید داروی مورد نیاز خود را مقداری زیاد تر مصرف کنید.

به حرف های محققان، این شکل از انسولین نیازی به نگهداری در یخچال ندارد.

انسولین خوراکی روی کرم‌های لوله‌ای (نماتدها)، موش‌های صحرایی و موش‌های دیابتی آزمایش شده است. در آزمایش تازه، محققان آنها را روی ۲۰ بابون سالم آزمایش کردند و دریافتند که سطح قند خون آنها افت یافته است.

آزمایش‌های انسانی در سال ۲۰۲۵ اغاز خواهد شد و محققان امیدوارند که این داروی تازه تا دو تا سه سال آینده برای منفعت گیری در دسترس باشد.

نتایج این تحقیق در نشریه Nature Nanotechnology انتشار شده است.