پژوهشی دلواپس‌کننده روی ذرات پلاستیک با ابعاد کوچک‌تر از میکرون دریافته است که آب داخل بطری‌های پلاستیکی زیاد آلوده‌تر از آب لوله‌کشی است. دانشمندان از یک فناوری نوآورانه تصویربرداری نوری برای بازدید آلودگی نانوپلاستیک در آب بطری منفعت گیری کرده‌اند. این فناوری بینشی بی‌سابقه درمورد آلودگی پلاستیک در آب‌های بطری فراهم می‌کند.

این روش تازه تصویربرداری به دانشمندان دانشگاه کلمبیا امکان آن را داد تا از تک‌تک ذرات نانوپلاستیک داخل بطری تصویربرداری کنند. نانوپلاستیک‌ها ذراتی می باشند با ابعاد کمتر از یک میکرون یا یک-هفدهم قطر موی انسان. دانشمندان دریافتند که هر لیتر آب بطری به‌طور میانگین حاوی ۲۴۰٬۰۰۰ ذره زیر-میکرون است.

پژوهش‌ها روی آلودگی پلاستیک نشان خواهند داد که میکروپلاستیک‌ها در هر گوشه‌ای از سیاره زمین وجود دارند. محققان میکروپلاستیک‌ها را در عمیق‌ترین بسترهای اقیانوس جنوبگان، در مثالهای خاک، در حیات وحش و حتی در جفت جنین انسان اشکار کرده‌اند.

نانوپلاستیک، و نه میکروپلاستیک، مشکل مهم آب بطری

پیش‌تر، پژوهشی نشان داده می بود که هر لیتر آب بطری به‌طور میانگین ۳۲۵ میکروذره دارد. این احتمالا برای افرادی که دلواپس آلودگی پلاستیک آب بطری‌ها بودند خبری خوشایند می بود. اما مطابق نتایج پژوهش تازه، صدها هزار نانوپلاستیک در هر لیتر آب بطری به گمان زیادً خبری زیاد دلواپس‌کننده‌تر از آلودگی میکروپلاستیک‌ها باشد.

راه حلهای قبل برای شناسایی نانوپلاستیک به‌قدر کافی دقیق نبودند تا بتوان با منفعت گیری از آن‌ها تعداد دقیق این ذرات را اشکار کرد. در تکنیک تازه، دو لیزر به یک نمونه نشانه می‌روال تا رزونانس مولکول‌های متفاوت مشاهده و ثبت شوند. دانشمندان از الگوریتم‌های یادگیری ماشینی منفعت گیری کردند تا هفت نوع مولکول متفاوت پلاستیک را در مثالهای سه نوع آب بطری شناسایی کنند.

بزرگ‌ترین مشکل مواد پلاستیکی این است که به‌طور مدام درحال پوست‌اندازی می باشند. محفظه‌های پلاستیکی، همانند پوست انسان‌ها، ذراتی نامرئی را از خود جدا و داخل غذا یا نوشیدنی‌ها می‌کنند. این ذرات پلاستیک اکنون درحال تبدیل‌شدن به بخشی از بدن انسان و محیط‌زیست می باشند.

خطرات میکروپلاستیک‌ها برای سلامت انسان هم چنان اشکار نیست و دانشمندان درحال مطالعه روی آن می باشند. پژوهشگران این مطالعه تازه می‌گویند که خطر نانوپلاستیک‌ها درنهایت از هر خطری که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند داشته باشند زیاد تر است.

هم‌زمان که دانشمندان درحال مطالعه خطرات بالقوه ذرات پلاستیکی می باشند، این تکنیک تازه می‌تواند راه را برای بازدید نانوپلاستیک در محیط‌های بیشتری باز کند. شواهد روزافزون نشان خواهند داد که خردشدن پلاستیک‌ها در ابعاد میکرون متوقف نمی‌بشود و در ابعاد نانومتر ادامه اشکار می‌کند. به این ترتیب، انتظار می‌رود که بسیاری ذرات نانوپلاستیک در محیط چندین دفعه زیاد تر از میکروپلاستیک‌ها باشد.