تعرض به واقعیت، مستند و مستندساز

تعرض به حقیقت، مستند و مستندساز

[ad_1]

فیلم احمد که به لحاظ نام، موقعیت سیاسی و اجتماعی سوژه، مرحوم آقای سیداحمد خمینی است، ‌باید یک بیوگرافی آگاهی قسمت باشد و منطقی است در باب زندگی شخصی و اجتماعی نزدیک‌ترین فرد به امام راحل، ما را از آنچه نمی‌دانیم آگاه کند. اما فارغ از پرداخت الکن و گزینشی به دوران کودکی و بخشی از دوران مبارزاتی در جوانی، الباقی فیلم به طور دم‌دستی، خام و آشکارا به تطهیر جریان ذی‌نقش و ذی‌سود متصل به هرم قوت لیبرالی پرداخته است. مصاحبه با افراد شاخص نزدیک به احمد آقا در کنار مهره‌های سوخته جریان سیاسی خاص که از قضا زیاد خون به دل ایشان کرده‌اند و در نقل تعهدی ازسید احمد آقا در همین مستند از آنها به‌گفتن افراد جریان روبه رو یاد کرده زیاد سوال برانگیز است، چراکه خروجی فیلم شکل زمان‌طلبانه به خود گرفته است. به‌گفتن نمونه، هنگامی روایت به مقطع پیروزی خرمشهر می‌رسد، شبهه‌ای که سال‌های تازه به افترا بر طبل «پافشاری امام بر ادامه جنگ» می‌کوبد و در این مسیر از جعل تاریخ، وقایع و افترا بستن به افراد و… کوتاهی نکرده، روایت غالب فیلم می‌بشود! باید بدانید این تحریف آنچنان مهم است که موسسه تنظیم و نشر امام در رد آن، سال قبل فیلم «علت آفتاب» به کارگردانی دکتر علیرضا محمدی را ساخته و از آن در سینما فرهنگ رونمایی شد و یقیناً بعد از آن به محاق رفت. عجبا که خواست دهنده هردو فیلم مشترک است!

در این قسمت فیلم، به شکل سوال برانگیزی راویان به حسن روحانی، غلامحسین کرباسچی، سید محمد موسوی خوئینی‌ها، مهدی کروبی و   محمد خاتمی خلاصه خواهد شد، حتی مرحوم محمود دعایی و دیگران که از ابتدای فیلم وجود دارند در این قسمت حذف خواهد شد. مهم این‌که مرحوم دعایی ازجمله افرادی است که در این نوشته خاص، خودش قربانی جعلیات و تحریفات جریان سیاسی مورد نظر شده و در فیلم  علت آفتاب، روایت دقیق و مستندی از این تحریفات اراعه کرده است. در ادامه فیلم از مسیر روایت لحظه به لحظه بیوگرافی سید احمد آقا دور می‌بشود و به تحریف وقایع در مقاطع حساس تاریخ انقلاب، تطهیر و سفیدسازی مهره‌های سوخته سیاسی جریانی خاص می‌پردازد و حتی درمورد با اهمیت ترین و پرمناقشه‌ترین مقطع زندگی سید احمد آقا یعنی دوران بعد از فوت امام‌خمینی(ره) به‌شدت گذرا و گریزان از حقیقت پیش می‌رود. فیلم آنچنان سخیف و سطحی به یک رپرتاژ انتخاباتی تبدیل شده که تماشاگر از تماشای آن شرمگین می‌بشود. شگفت است که فیلم به رقابت جشنواره معتبر «حقیقت»  راه یافته! مبادا با اظهار نتایج جشنواره، فهرست جوایز به سمت فیلم سرازیر بشود. 

رزاق کریمی، دوست داشتنی و مهربان است‌! وی می‌گوید: «در فیلم نه تحریف کرده‌ام، نه افترا حرف های‌ام» و کوتاه که در این فیلم بیشترین بلا بر سر فیلمسازی آمده که فیلم روشنگر «بانو قدس» را در پرونده دارد. به نظر می‌رسد به ساحت حقیقت، ماهیت مستند و هویت مستندساز تعرض شده است.

[ad_2]

منبع