دانشمندان راز مجسمه ابوالهول را کشف کردند
[ad_1]
دانشمندان دانشگاه نیویورک با انجام یک آزمایش تازه دریافتند که جریان باد می تواند نقش قابل توجهی در شکل گرفتن مجسمه اسرارآمیز ابوالهول داشته باشد.
به نقل از «سی ان ان»، بیشتر از ۴۰ سال پیش، فاروق الباز – دانشمند فضایی و زمین شناس که به علت تحقیقات میدانی خود در بیابانهای سراسر جهان شناخته شده است – این نظریه را نقل کرد که باد در شکل گیری مجسمه غول پیکر ابوالهول در جیزه مصر نقش مهمی داشته است و بعدا مصریان باستان جزئیاتی را به سطح آن اضافه کردند.
اکنون، یک مطالعه تازه شواهدی را اراعه میدهد که مشخص می کند این نظریه میتواند قابل قبول باشد.
تیمی از دانشمندان در آزمایشگاه ریاضیات کاربردی دانشگاه نیویورک با تکرار شرایط منظره در نزدیک به ۴۵۰۰ سال پیش – وقتی که به گمان زیاد مجسمه سنگ آهکی ساخته شده می بود – به این نظریه پرداختند و آزمایشهایی را برای بازدید این که باد چطور شکل سنگها را تحول میدهد، ترتیب دادند.
لیف ریستروف، نویسنده ارشد این پژوهش، در بیانیهای او گفت: «یافتههای ما یک «داستان منشأ» احتمالی برای چگونگی شکل گیری اجسام ابوالهول همانند بر تاثییر فرسایش اراعه میکند. آزمایشهای ما نشان داد که اشکال همانند ابوالهول بهطور شگفتانگیزی میتوانند در واقع از موادی تشکیل شوند که توسط جریانهای سریع فرسایش مییابند.»
گروه پژوهشگران، کلوتهایی (اشکال طبیعی از شن فشرده که در مناطق کویری و در طی سالیان تشکیل میبشود) را مدل سازی کردند و سپس آنها را در معرض جریان سریع آب قرار دادند که تاثییر باد را سریع تر نشان دهد.
آنها این چنین بر پایه ترکیب ابوالهول، دیگر قسمتهای مدل را هم همانند سازی کردند و با جریان یافتن آب، فهمید شدند که شکل یک شیر در حال اشکار شدن است.
ریستروف به سی ان ان او گفت که در بیابان، کلوتهایی وجود دارند که به طور طبیعی همانند حیوانات نشسته یا خوابیده با سرهای بالا برده می باشند. او او گفت: «برخی از آنها آنقدر همانند شیر نشسته یا گربه نشسته می باشند که بعضی اوقات به آنها شیرهای گلی میگویند…. آزمایشهای ما میتواند به فهمیدن چگونگی شکلگیری این کلوتها پشتیبانی کند.»
مدل آزمایشگاهی برای ساخت مجسمه ابوالهول
داستانهای دیگر درمورد منشاء اسرارآمیز ابوالهول بزرگ
در حالی که ابوالهول بزرگ جیزه اسرار مربوط به خود را دارد، باور بر این است که این مجسمه ۲۰ متری، از یک سنگ آهک یک تکه تراشیده شده است.
تئوری اولیه مبنی بر این که باد یک کلوت را در شکل گیری ابوالهول شکل داده است، برای اولین بار در مقالهای در مجله اسمیتسونیان در سال ۱۹۸۱ اراعه شد.
الباز در ایمیلی به سی ان ان او گفت که این فرضیه را بر پایه کار برجسته زمین شناس فقید، رونالد گریلی، اراعه کرده است که تونلهای باد را همانند سازی کرده می بود تا دریابد که چطور فرسایش بادی میتواند ساختارهایی را در بیابان شکل دهد.
الباز او گفت که باور ندارد این پژوهش تازه، حمایتبیشتری از نظریه مهم او اراعه کند.
سلیمه اکرام، استاد برجسته دانشگاه مصر شناسی در دانشگاه آمریکایی قاهره، این ایده را که ابوالهول با یک کلوت اغاز شده است، به طور کلی زیر سوال برد.
او او گفت: «هنگامی که ابوالهول بزرگ تراشیده شد، طبیعت در شکل یافتن آتی آن نقش داشت، اما دور از انتظار است که شکل اولیه بر پایه کلوت (که عموماً از گل می باشند – این سنگ آهک است) باشد، چون علائم قابل توجهی از حفاری و کار کردن در اطراف آن وجود دارد.»
اکرام او گفت: «شواهد بسیاری مبنی بر مداخله انسان در ساخت ابوالهول وجود دارد که نظریه کلوت را تضعیف میکند.»
محققان دانشگاه نیویورک انها گفتند که نتایج آنها مشخص می کند که ساختارهای ابوالهول همانند میتوانند در شرایط نسبتاً معمولی شکل بگیرند، اما یافتههای آنها اسرار پشت کلوتها و ابوالهول بزرگ را حل نمیکند.
ریستروف او گفت: «این نوشته زیاد سیاه و سفید نیست…. هیچ کس نمیگوید که این یک چیز کنده کاری شده کاملاً انسانی است و هیچ کس نمیگوید که تماما توسط طبیعت حکاکی شده است. سوال این است که چه مقدار به طور طبیعی وجود داشته و سپس زیاد تر اصلاح شده است. کاری که (مطالعه) ما انجام میدهد این است که به شما بگوید که تکه بسیاری از قاعده سر، گردن و پنجه ها، تعداد بسیاری از آنها توسط طبیعت، توسط فرسایش قابل تراشیدن است.»
[ad_2]
منبع