۱-زبان شما بر فهمیدن تان از زمان تاثییر می‌گذارد

به نقل از قسمت جهانی شبکه خبری بی بی سی، زمان را به گفتن یک خط در نظر بگیرید. به کدام سمت جریان دارد؟ افقی است یا عمودی؟ یا احتمالا اصلا برای شما خط نیست. جواب به این سوالات امکان پذیر به زبان شما بستگی داشته باشد. قسمت عمده نحوه فهمیدن ما از زمان تحت تاثییر زبانی می‌باشد که از آن منفعت گیری می‌کنیم. برای مثال، انگلیسی زبان‌ها زمان را به طور قرار گرفتن در روبه رو یا پشت خود یا به گفتن یک خط افقی که از چپ به راست حرکت می‌کند توصیف می‌کنند.

در روبه رو، افرادی که به زبان چینی ماندارین سخن بگویید می‌کنند زبان را به مثابه یک خط عمودی فکر می‌کنند که قسمت پایین آن نشان دهنده آینده است. این در حالیست که مردم یونان تمایل دارند زمان را به گفتن یک موجودیت سه بعدی ببینند که بیشتر از آن که طویل قلمداد بشود “بزرگ” محسوب می‌بشود. در پرمپوراو جامعه‌ای دور افتاده و بومی در استرالیا زمان بر پایه شرق و غرب تنظیم می‌بشود.

۲-هنگامی که جهان در نهایت بمیرد نه آینده‌ای وجود خواهد داشت و نه قبل‌ای

همانند ما نحوه گذر زمان نیز با پیر شدن جهان تحول خواهد کرد. فکر می‌بشود که منشاء پیکان زمان که از قبل به سوی آینده اشاره می‌کند در بیگ بنگ باشد. فکر می‌بشود که جهان نوزاد دارای انتروپی زیاد پایینی بوده که معیاری از بی نظمی و اتفاقی بودن محسوب می‌بشود. از آن زمان به این سو انتروپی در حال افزایش بوده و این تحول عاملی است که به پیکان زمان جهت می‌بخشد. به همین خاطر است که شکستن یک تخم مرغ تازه آسان است، اما به سختی می‌توان سفیده و زرده را به هم ریخت و یک تخم مرغ تازه کامل ساخت.

هیچ کس نمی‌داند در آخر کیهان چه اتفاقی رخ خواهد داد، اما یک رقیب قوی “مرگ گرمایی کیهان”* است جایی که آنتروپی به حداکثر می‌رسد و پیکان زمان جهت خود را از دست می‌دهد. به این فکر کنید که پیش‌تر همه تخم مرغ‌های کیهان شکسته شده اند و بعد از آن دیگر هیچ چیز جالبی اتفاق رخ نخواهد داد.

۳-امکان پذیر داشتن توانایی آگاهانه بدون زمان امکان پذیر نباشد

ما حساب می‌کنیم بعد هستیم. تیک تاک زمان ضربان نامرئی زندگی ماست و بر لحظه لحظه هوشیاری مان تاثییر می‌گذارد. زمان و خود در حال دست دادن دائمی می باشند حتی انسانی که در یک غار کاملا تاریک به دام افتاده نیز کماکان توسط ریتم شبانه روزی ساعت‌های درونی مان مدیریت می‌بشود.

“هالی اندرسن” که فلسفه علم و متافیزیک را در دانشگاه سایمون فریزر در بریتیش کلمبیا در کانادا مطالعه می‌کند در رابطه آن چه که از دست دادن حس زمان می‌تواند برای حس خودمان به همراه داشته باشد هشدار می‌دهد. او معتقد است که توانایی آگاهانه بدون زمان و گذشت زمان ممکن نیست. به این فکر کنید که چطور هویت شخصی شما در طول زمان ساخته می‌بشود و به گفتن خاطرات ذخیره می‌بشود. اندرسن می‌گوید: “این خاطرات در طول زمان شما را می‌سازند. اگر زمان بسیاری را از دست بدهید اکنون یک فرد متفاوت هستید”.

۴-چیزی به گفتن ساعت با دقت ۱۰۰ درصد وجود ندارد

مترولوژیست‌ها (اندازه شناسان) به سختی کار می‌کنند تا زمان را نگه داری کرده و از فناوری بهتری برای اندازه گیری گذر دقیقه ها، ثانیه‌ها و ساعت‌ها منفعت گیری می‌کنند. با این وجود، علیرغم آن که ساعت‌های اتمی شان فوق العاده دقیق می باشند، اما کامل نیستند. در واقع، هیچ ساعتی روی زمین وجود ندارد که کاملا “صحیح” باشد.

فرآیند واقعی تعیین زمان اکنون بر پایه تعداد بسیاری ساعت است که همه انها زمان را در سراسر جهان نگه می‌دارند. آزمایشگاه‌های ملی همه انها زمان بندی خود را به اداره بین المللی اوزان و مقیاس‌ها در فرانسه ارسال می‌کنند که بعد از آن میانگین وزنی را تشکیل می‌کند. به این علت، زمان برساخته‌ای انسانی است.

۵-توانایی زمان به طور فعال توسط ذهن ما تشکیل می‌بشود

عوامل مختلفی برای فهمیدن ما از زمان اهمیت دارند از جمله حافظه، تمرکز، احساسات و حسی که نسبت به این نوشته داریم که زمان به نحوی در فضا قرار دارد. فهمیدن زمان ما ریشه در حقیقت ذهنی مان دارد. زمان نه تنها در قلب نحوه سازماندهی زندگی قرار دارد بلکه راه توانایی آن است.

مسئله مثبت آن است که زمان به ما مقداری کنترل بر نحوه توانایی آن را می‌دهد. برای مثال، اگر می‌خواهید حس کنید که زندگی تان با عجله از کنار تان نمی‌گذرد مسئله‌ای کلیدی وجود دارد. نتیجه تحقیقات نشان خواهند داد که زندگی مملو از فعالیت‌های تکراری و روتین است و به همین خاطر حس خواهید کرد که زمان سریع تر در حال حرکت است.

۶-در بین ما از پیش شهروندان قرن بیست و دوم وجود دارند، اما آنان مسافران زمان نیستند

قرن بعدی زیاد تر می‌تواند زیاد دور حس بشود: سرزمینی دور جایی که نسل‌های متولد نشده فرضی در آن زندگی می‌کنند. با این وجود، اکنون میلیون‌ها نفر روی زمین وجود دارند که زمان آتش بازی در شب سال نوی ۲۰۹۹ آنجا خواهند می بود. کودکی که در سال ۲۰۲۳ متولد می‌بشود در آن زمان ۷۰ ساله خواهد می بود. ما در بازه‌های وقتی طویل زیاد بیش‌تر از آن چه امکان پذیر فکر کنیم به یکدیگر متصل هستیم. از طریق پیوند‌های خانوادگی مان همه ما فقط یک جهش، جست و خیز و پرش از قرن‌های قبل و آینده هستیم.

۷-همه ما می‌توانیم یک تاب وقتی را توانایی کنیم

زمان همیشه برای همه با شدت یکسان جریان ندارد. آیا زمان همه چیز در ذهن است؟ زمان تقریبا به حالت سکون افت می‌یابد. استرس می‌تواند مغز را وادار کند تا پردازش درونی خود را شدت بخشد تا به شما در مدیریت یک موقعیت مرگ یا زندگی پشتیبانی کند.

اختلالات مغزی همانند صرع یا سکته مغزی نیز می‌توانند علتترفند‌های موقتی ذهن شوند: شدت بخشیدن به زمان یا توقف مرگ آن. برخی از افراد همانند ورزشکاران حتی می‌توانند در صورت نیاز مغز خود را برای تشکیل یک تاب وقتی آموزش دهند: موج سواری که در لحظه ایده آل موج می‌زند یا فوتبالیستی غیرقابل توقف. به نظر می‌رسد زمان یک توهم شکننده است. در یک لحظه می‌توانیم خود را در یک حقیقت تحول یافته بیابیم.

۸-هنگامی که ساعت‌ها برای صرفه جویی در نور روز تحول می‌کنند ما یک سازنده داریم که باید از او سپاس کنیم یا احتمالا او را سرزنش نماییم

تحول ساعت برای تابستان برای منفعت گیری حداکثری از ساعات طویل روز در عرض‌های جغرافیایی بالاتر به طور جهانی مورد استقبال همگان قرار نمی‌گیرد. با این وجود، چه ان را دوست داشته باشید چه دوست نداشته باشید یک بریتانیایی سرسخت حمایتکننده این کار وجود داشته که می‌توانید قدردان او باشید. بدون سازنده‌ای به نام “ویلیام ویلت” یک چهارم جهان از جمله ایالات متحده ممکن می بود هیچ زمان ساعت تابستانی را انتخاب نکنند. بعد از آن که ویلت توانست رهبران سیاسی را قانع کند بریتانیا این تحول را در طول جنگ جهانی اول اعمال کرد. این حرکت به علت افتزغال سنگ انجام شد و ساعات طویل‌تر روز به معنی نیاز کمتر به برق حاصل از زغال سنگ برای روشن نگه داشتن چراغ‌ها می بود. این ایده به قدری موثر واقع شد که در طول جنگ جهانی دوم بریتانیا آن را یک قدم فراتر برد و به طور موقت در دو ساعت تابستانی دو ساعت کامل ساعت را تحول داد تا صرفه جویی در هزینه‌های صنعتی عملی بشود.

۹-شما در واقع در زمان حال زندگی نمی‌کنید

با مرور این واژگان به راحتی می‌توان گمان زد که می‌گویید در لحظه “جاری” به سر می‌برید در حالی که این گونه نیست. برای فهمیدن نوشته این کار ساده را انجام دهید. به فردی که با شما سخن بگویید می‌کند از روی یک میز نگاه کنید. تایید حرکت لب‌های شان پیش از شنیدن صدای شان به چشم ما می‌رسد، چون نور سریع تر از صدا حرکت می‌کند، اما مغز ما آن دو را با یکدیگر همگام و هماهنگ می‌سازد. این حتی شگفت‌ترین مسئله در رابطه زمان نیست. قوانین فیزیک مشخص می کند که زمان در برخی موارد می‌تواند به سمت عقب نیز جریان یابد.

۱۰-روز‌های ما به علت گرانش ماه طویل‌تر خواهد شد

احتمالا شگفتی کنید که بدانید ماه همراه ثابت مداری سیاره مان در رقص باله نجومی که به دور خورشید اجرا می‌کنیم در حال دور شدن از ما می‌باشد. هر سال فاصله بین زمین و ماه ۳.۸ سانتی متر افزایش می‌یابد و همان طور که این کار را انجام می‌دهد روز‌های مان را قدری طویل‌تر می‌سازد.

این به علت کشش گرانش ماه در سیاره ما است. کشش گرانشی ماه علتایجاد جزر و مد می‌بشود که یک “برآمدگی” آب است که به شکل بیضوی هم به سوی گرانش ماه و در جهت عکس آن امتداد می‌یابد. با این وجود، زمین در محور خود زیاد سریع تر از چرخش ماه در بالا می‌چرخد به این معنی که اصطکاک حوضه‌های اقیانوسی آب را به همراه خود می‌کشاند.

این کار علتمی‌بشود که برآمدگی قدری جلوتر از ماه در مدار خود حرکت کند که به نوبه خود تلاش می‌کند آن را به سمت عقب بکشد. این کم کم انرژی چرخشی سیاره ما را افت می‌دهد و چرخش آن را کُند می‌سازد در حالی که ماه انرژی می‌گیرد و همین امر علتمی‌بشود که به مدار بالاتری حرکت کند و از زمین دور بشود. ترمز فزاینده چرخش سیاره ما علتشده که طول یک روز زمینی به طور متوسط از اواخر دهه ۱۶۰۰ نزدیک به ۱.۰۹ میلی ثانیه در هر قرن افزایش یابد. تخمین‌های دیگر با منفعت گیری از مشاهدات باستانی کسوف‌ها این رقم را قدری بالاتر یعنی ۱.۷۸ میلی‌ثانیه در قرن نشان خواهند داد. در حالی که هیچ یک از این اعداد زیاد به نظر نمی‌رسند همه این اتفاقات در طول تاریخ ۴.۵ میلیارد ساله زمین رخ داده اند.

۱۱-تعداد بسیاری از افراد خارج از زمان متعارف زندگی می‌کنند و برای آنان امسال سال ۲۰۲۳ نیست

برای تعداد بسیاری از نپالی‌ها مطلبی که اکنون در حال مطالعه آن هستید در سال ۲۰۲۳ میلادی انتشار نشده است. در بیکرام سامبات تقویم نپالی امسال در واقع سال ۲۰۸۰ است. دست کم چهار تقویم در بین گروه‌های قومی گوناگون مورد منفعت گیری قرار می‌گیرند و نپال حتی ۱۵ دقیقه با مناطق وقتی استاندارد همگام نیست. به نظر می‌رسد تعداد بسیاری از فرهنگ‌ها با توانایی چندین سال به طور همزمان هماهنگ شده اند. در میانمار نیز امسال ۱۳۸۴ در تایلند ۲۵۶۶ و در اتیوپی سال ۲۰۱۶ است در جایی که سال ۱۳ ماه به طول می‌انجامد. در این بین تقویم اسلامی فرارسیدن سال ۱۴۴۵ را در ماه جولای رقم زد.

*مرگ گرمای کیهان نظریه‌ای نسبتا قدیمی درمورد سرانجام کیهان است که گفتن می‌کند کیهان در موقعیتی بدون انرژی آزاد ترمودینامیکی قرار می‌گیرد و همه فرایند‌هایی که مصرف کننده انرژی می باشند دیری نمی‌پایند (همانند زندگی در کیهان)