پیش از این، ایده غالب این می بود که خطر مهم در شدت زیاد نهفته است، اما تحقیقات تازه این باور را رد می‌کند. روانشناسان دو جنبه جداگانه را بازدید کردند: شدت تغییرات صحنه و سطح مطرح‌های خیالی. آنها ده‌ها مطالعه علمی را تجزیه و تحلیل کردند و یافته‌های خود را در مجله روانشناسی تجربی کودک انتشار کردند.

اول، این مطالعه نشان داد که شدت ویرایش تأثیر قابل توجهی نداشته است. کودکان چه صحنه‌های سریع و چه صحنه‌های آهسته را تماشا کنند، در انجام ماموریت های به یک اندازه خوب عمل می‌کنند.

با این حال، مطرح‌های خیالی بیشتر از حد تأثیر راحتی داشتند. کارتون‌هایی که پر از جادو و نقض قوانین طبیعت می باشند، بر توانایی کودک در تمرکز و کنترل رفتارشان تأثیر منفی می‌گذارند. این حالت به این علت است که مغز کودک تلاش می‌کند آنچه را که می‌بیند پردازش کند. هنگامی مطرح واقع‌گرایانه باشد، فهمیدن آن برای کودک آسان‌تر است، چون همانند زندگی روزمره است.

در سناریو‌های فانتزی، کودکان باید تلاش بیشتری برای فهمیدن اتفاقات‌های ناآشنا، همانند پرواز شخصیت‌ها یا سخن بگویید کردن حیوانات، انجام بدهند که این کار انرژی مغز را مصرف می‌کند و منبع های کمتری برای تمرکز و خودکنترلی باقی می‌گذارد.

در نتیجه، دامنه دقت و توانایی کودک در کنترل عکس العمل‌های ناخواسته، همانند سختی دادن یک دکمه در زمان نامناسب یا حواس‌پرتی توسط یک محرک بصری روشن، امکان پذیر افت یابد. محققان توضیح داده‌اند که این تاثییر مربوط به بار شناختی ناشی از اتفاقات‌های غیرواقعی است، در حالی که سن، جنسیت و زمان مشاهده کودک عملاً هیچ تأثیری بر نتایج نهایی ندارد.