گرچه طعم گوجه سبز و چغاله بادام با همراهی نمک توصیف‌ناپذیر است و میل بسیاری برای خوردن آنها تشکیل می‌شود، اما در کنار مزایا آنها، زیاده‌روی در این کار، مشکلاتی را به همراه دارد و سیستم گوارشی را به دردسر می‌اندازد.

دکتر هاشمی به سوالاتی درمورد این میوه‌های نوبرانه و این که چه مقدار از این میوه‌ها را در برنامه غذایی روزانه داشته باشیم و با چه مقدار نمک آنها را مصرف کنیم جواب می‌دهد.

وی در این نوشتار، خوردن این میوه‌ها را از این نظر که بافت‌های فیبری آنها تا این مدت برای هضم و جذب، مناسب دستگاه گوارش نیستند، چندان قابل پیشنهاد نمی‌داند.

به اندازه بخورید

طبق معمول نارس بودن فیبر حاضر در این میوه‌ها می‌تواند مشکلات سوءهاضمه همچون دل درد، دل به هم خوردگی و نفخ بدنبال داشته باشد.

فیبرهای میوه‌های نارس به علت نوع رژیم غذایی که داریم قابلیت هضم شدن در بدن را ندارند و به همین علت است که خوردن آنها طبق معمول بدون زیان نیست.

یقیناً چغاله بادام تا حدی از این قاعده مستثنا است. هر چند که مصرف زیاده از حد آن هم بطور قطع می‌تواند مشکلاتی بدنبال داشته باشد.

چغاله بادام می‌تواند به گفتن یک بین وعده نسبتا بی‌زیان( یقیناً نه ثابت و همیشگی) به خصوص برای بچه‌هایی که به تنقلات پرکالری علاقه بسیاری دارند به شمار رود.

چغاله بادام را نشسته نخورید

در رابطه چغاله بادام آنچه زیاد اهمیت دارد، حتی بعضی اوقات زیاد تر از مقدار مجاز خوردن آن، او گفت و گو گندزادیی و بهداشتی شدن آن است. چغاله بادام زیاد تر توسط دستفروش‌ها فروخته می‌شود.

این فروشنده‌ها طبق معمول سطح آن را مرطوب می‌کنند تا تازه‌تر به نظر بیاید و در عین حال مشتری بیشتری هم جذب کند.

اما نوشته مهم اینجاست که یقین نیستیم آبی که مدام روی چغاله بادام‌ها ریخته می‌شود چطور و از کجا تهیه شده است. به همین علت باید درست همانند باقی میوه‌ها که پوست‌شان خوراکی است قبل از مصرف کاملا ضدعفونی و شست و شو شوند.

چون همین آب آلوده می‌تواند منبع تعداد بسیاری از آلودگی‌های میکروبی باشد.

به عبارت دیگر نباید تحت هیچ شرایطی چغاله بادام را قبل از شست وشو خورد.

چه مقدار چغاله بادام بخوریم؟

در رابطه چغاله بادام هم درست همانند همه مواد خوراکی دیگر نمی‌شود یک نسخه واحد برای همه پیچید.

هر فرد بنا به شرایط جسمانی و بویژه شرایط دستگاه گوارشی بگونه خاصی باید با این نوبرانه بهاری کنار آید.

افرادی که از نظر سیستم گوارشی با مشکل خاصی روبرو نیستند بطوری که دستگاه گوارش آنها می‌تواند با هضم این خوراکی کنار بیاید، می‌توانند به اندازه نصف لیوان یا یک کاسه کوچک ماست خوری، چغاله بادام بخورند.

یقیناً دقت کنید، این مقدار برای مصرف هر روز نیست! به عبارت دیگر اگر مشتری دائم چغاله بادام هستید، زیاد کمتر از این مقدار را باید درنظر بگیرید. در رابطه افرادی که مشکلات گوارشی دارند، وضع به گونه فرد دیگر است.

این افراد بعضی اوقات بطور کلی باید از خوردن این میوه منع شوند چون سیستم گوارشی آن‌ها توانایی هضم چغاله بادام را ندارد.

درمورد بچه‌ها هم که طبق معمول از طرفداران سرسخت چغاله بادام می باشند، باید در خوردن آن محتاط باشند.

امکان پذیر سیستم گوارش کودکان به خصوص بچه‌هایی که قرار است برای نخستین بار با چغاله بادام کنار آیند در هضم این میوه دچار مشکل شود و سنگینی آن، آنها را اذیت کند.

به این علت بهتر است چغاله بادام در مقدار زیاد کم و کم کم در اختیار آنها قرار گیرد نه یک باره و به اندازه بزرگترها.

چغاله بادام جانشین بادام نیست

زیاد از علاقه مندان به چغاله بادام (این میوه نوبرانه) به اندازه بادام رسیده حساب باز می کنند این در حالیست که این، قیاس‌ای کاملا مردود است.

بادام رسیده جزو خشکباری است که خواص بسیاری دارد آن هم به لحاظ روغن، کلسیم، آهن و مواد معدنی که به طور طبیعی در آن حاضر است.

اما چغاله بادام، میوه نارس بادام است و بالطبع نمی‌تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسیده در سطح پایین‌تری قرار دارد، به این علت نمی‌تواند جایگزینی برای بادام به شمار برود.

گوجه سبز و یک دنیا خاصیت

گوجه سبز یکی دیگر از خوراکی‌های این فصل است که در قیاس با چغاله بادام خواص بیشتری دارد.

گوجه سبز منبع خوبی از ویتامین سی و گروهی از ویتامین‌های بی است.

ویتامین سی در افزایش ایمنی بدن و افزایش بافت‌های هم بند نقش بسزایی دارد و ویتامین‌های گروه بی هم می‌توانند به افت استرس‌ها و سلامت سیستم عصبی بدن ما پشتیبانی کنند.

مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد‎

در ترکیب گوجه سبز مقادیر بسیاری پتاسیم و فلور هم وجود دارد که فلور در سلامت دندان‌ها موثر است و پتاسیم هم در کارکرد بافت عضلانی و عضله قلب تاثییر بالایی دارد.

گوجه سبز به گفتن میوه‌ای که خاصیت آنتی‌اکسیدانی دارد، می‌تواند خاصیت ضد سرطان و پیشگیری از پیری سلولی و حتی مقداری تاثییر کاهنده در چربی‌های خون داشته باشد.

چه مقدار گوجه سبز بخوریم؟

مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفی بستگی دارد.

یک عامل مهم همان حالت گوارشی افراد است. به هر حال گوجه سبز هم یک میوه نارس است و خوردن بیشتر از حد مجاز آن می‌تواند در فرد، سوءهاضمه، کرامپ‌های شکمی و نفخ را به وجود آورد اما از طرف دیگر از آنجا که گوجه سبز قند پایینی دارد میوه کم ضرری است.

یکصد گرم گوجه سبز، نزدیک به ۴۰ کیلو کالری انرژی دارد و به همین علت می‌شود به گفتن یکی از بین قولها روی آن حساب کرد اما با درنظر گرفتن این مسئله که مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به مقدار نصف لیوان تا یک لیوان گوجه سبز است.

در مصرف گوجه سبز همانند چغاله بادام مسئله‌ای که زیاد مهم است و باید نسبت به آن دقت داشت ضدعفونی کردن آن است. گوجه سبز هم جزو میوه هایی است که با پوست خورده می شود و در رابطه همه میوه‌هایی که با پوست خورده خواهد شد، ضد عفونی کردن قبل از مصرف مسئله زیاد قابل اهمیتی است که حتما باید مراعات شود.

کم نمک بخورید

نمک جزء لاینفک چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا یکی از دلایلی که این میوه‌های نارس مورد دقت زیاد تر مردم قرار می‌گیرد همراه شدن آنها با نمک است. این درحالیست که مقدار نمکی که طبق معمول با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده می‌شود زیاد زیاد تر از نیاز روزانه ما به نمک (یک قاشق چای‌خوری در روز) است.

طبق معمول افراد، چغاله بادام را می‌گیرند همان جا نمک می زنند و اغاز به خوردن می کنند که این، رفتاری کاملا نادرست است، آن هم به این علت که این میوه تا این مدت ضد عفونی نشده است و علت بعدی این که همین نمک زیاد می تواند عرصه ساز عوارضی همانند سختی خون بالا و مشکلات قلبی در آنها شود.

الزام دقت به مقدار نمکی که با این خوراکی‌ها خورده می‌شود در کودکان طبق معمول باید زیاد تر از بزرگترها باشد.

بهتر است دقت کنید بچه‌ها بدون نمک یا با حداقل نمک بخورند.

آن هم به دو علت؛ اول این که عوارض خوردن نمک زیاد، گریبانگیر آنها نشود و دیگر این که با همین مراقبت‌های ساده، ذائقه‌شان به خوردن غذاهای کم نمک عادت کند.

هضم خورش چغاله بادام راحت‌تر است

زیاد از طرفداران چغاله بادام بعضی اوقات آن را به طور خورش و بعضی اوقات ترشی می‌خورند.

به هر حال هنگامی یک خوراکی در فرآیند پخت وپز یا نگهداری طویل زمان قرار می‌گیرد خواصش تحول می‌کند.

این تحول بعضی اوقات خوب است اما بعضی اوقات هم به زیان قیمت غذایی آن ماده غذایی همه می‌شود.

به هر حال پخته شدن چغاله بادام، هضم آن را ساده‌تر می‌کند یا ترشی آن، بافت‌های سلولزی را تا اندازه‌ای سست‌تر می‌کند و علتمی‌شود در دستگاه گوارش، هضم آسان‌تری داشته باشد اما همین فرآیند پخت، مواد معدنی به خصوص مواد معدنی محلول در آب چغاله بادام را تحت تاثییر قرار می‌دهد بطوری که مقدار بسیاری از ویتامین سی چغاله بادام تحت این فرآیند از بین می‌رود.

همراه با گوجه سبز آب بخورید

گوجه سبز مقادیر بسیاری اگزالات دارد و می‌تواند در سیستم کلیوی بدن تجمع و سنگ‌های ادراری تشکیل کند.

افرادی که سابقه سنگ‌هایی از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتیاط کنند.

از طرف دیگر افراد فرد دیگر هم که به خوردن گوجه سبز آن هم به مقدار زیاد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداری هم آب بخورند تا اگزالات حاضر در گوجه سبز از بین بردن شود و با تشکیل سنگ‌های ادراری برای آنها ناراحتی تشکیل نکند.