عقیل بهرامی در گفتگو با خبر سریع تصریح کرد: درست همان وقتی که ویدیو قدغن می بود پدرم ویدیو تعمیر می‌کرد و من  از همان دوران کودکی فیلم‌های بسیاری را قاچاقی دیدم.

او گفت: برای مثالً فیلم «شعله» را چندین دفعه و چندین دفعه دیدم و یادم است فیلمی ‌را آوردند تا هد آن را پدرم تعمیر و تست کند.فیلم هندی نبوده است اما دوبله فارسی داشت. بازیگر در فیلم می‌او گفت پیشنهادی می‌دهم که نمی‌تونی رد کنی و گردن اسبی را بریدند. این صحنه در ۶ سالگی برای من زیاد جذابیت داشت.

بهرامی‌این چنین به یاد دارد که در کودکی فیلم «ترمیناتور ۲ » را دیده است و تصریح کرد: این فیلم هم در کودکی روی من تاثییر داشت تا حدی که در آن حال و هوای کودکی صبح که از خواب بیدار شدم حس کردم از کره فرد دیگر آمدم و ماموریتی در زمین دارم و خونم هم آبی است. هنگامی در خیابان راه می‌رفتم حس می‌کردم چون آهنی هستم آسفالت باید ترک بخورد.

این بازیگر به  تداوم تاثییر سریال‌ها و فیلم‌ها در دوران نوجوانی‌اش اشاره کرد و افزود: بعدها سریالی در تلویوزیون پخش می‌شد که کشتی‌گیر بودند و با اسرائیل حاضر به مسابقه نشدند و آقای کشاورز پدر یکی از کشتی‌گیرها می بود که برای رقابت با اسرائیل مخالفت می‌کرد. این فیلم به حدی برای من دلنشین می بود که سراغ کشتی رفتم.

بازیگر سینما به فیلم «اژدها داخل می‌شود» اشاره کرد و او گفت: برای این که همانند شخصیت فیلم شوم لوازم آرایشی مادرم را روی تن و بدنم می‌کشیدم تا همانند بروسلی شوم. حتی کار به جایی رسید که می‌خواستم کلاس کاراته بروم.

بهرامی‌این چنین با یادآوری فیلم «راکی» او گفت: سپس از تماشای این فیلم هم رفتم سراغ مشت زنی. اما یک روز گفتم چرا خودم بازیگر نشوم که همه این زندگی‌ها را در نقش‌ها توانایی کنم.

او گفت: سال ۸۹ برای من دوره‌ای می بود که رابرت دنیرو برایم اهمیت اشکار کرده می بود. کاری در رسانه به من نظر شد و در جشنواره فجر آن سال‌ها هنگامی با بازیگر فیلم «ملکه»،  میلاد کی مرام مصاحبه می‌کردم با خودم گفتم این کی مرامی ‌نبوده است که در فیلم دیدم و زیاد فرق می‌کرد . با خودم فکر می‌کردم چه تفاوتی به وجود آمده که در نهایت  تصمیم گرفتم بروم سمت سینما.

بازیگر سینما و تلویوزین در ادامه گفت: از آن مقطع دوره‌های مختلفی را سپری کردم و از مجری صدا و سیما تا کار در رادیو و نمایش نامه خوانی را توانایی کردم.

بهرامی ‌معتقد است گرفتن نقش برای خانم‌ها یک جور سختی دارد و برای آقایان نیز یک جور دیگر.در هر شغلی نیاز است رزومه داشته باشی و بازیگری هم به همین ترتیب است اما به باور او در این حوزه هر فردی مسیر منحصر به خود را برای پیروزی طی می‌کند.

وی در خصوص خرید و فروش نقش نیز او گفت: حتی اگر فردی بتواند این کار را بکند آنچه خریده نقش نیست و قرار است با این کار چه اتفاقی بیفتد. در سینما این چنین مواردی داشتیم اما امروز هیچ اسمی ‌از آن‌ها نیست.

بازیگر سینما می‌گوید برای دیده شدن در سینما برخی مسیرهای انحرافی را طی می‌کنند اما این روال در همه اصناف هست و منحصر به بازیگران نیست. برخی فیلم‌ها با نام بازیگر می‌فروشد. هنگامی بازیگر می‌تواند نقش را خوب بازی کند و بتواند تبلیغ و برندینگ به جستوجو داشته باشد قطعاً به او نقش‌های بیشتری نظر می‌شود.

وی معتقد است برای بهبود حالت سینما باید به تئاتر دقت داشت.چرا که بهترین‌های سینما از تئاتر آمده‌اند اما تئاتری که لنز دوربین می‌شناسد. در خود شهرستان‌ها بچه‌های با توانایی بسیاری داریم که ملزوم است به آن‌ها دقت شود.

این بازیگر دهه شصتی این چنین معتقد  است سینمای ایران باید به بلاتکلیفی این دهه زیاد تر بپردازد.تمرکز سینما زیاد تر روی نسل زد است و ملزوم است به مطرح نیازها و معضلات دهه شصت زیاد تر پرداخته شود.