با این حال، به اختصاصی طرفداران ژانر تریلر و جنایی که عاشق گنگسترها می باشند، خوب می‌دانند او چندین نقش ایفا کرده که مستحق دریافت نامزدی اسکار بوده‌اند. هاروی کایتل در فیلم‌های بسیاری بازی کرده است. به این علت لیستی که در ادامه‌ی متن می‌خوانید، واقعاً فقط بهترین‌ها می باشند. به این ترتیب، به ذکر گفتن برخی از بهترین فیلم‌های او همانند Mean Streets ،Moonrise Kingdom ،The Grand Budapest Hotel ،The Duellists و From Dusk till Dawn بسنده می‌کنیم. انتخاب بین فیلم‌های او واقعا سخت و طاقت‌فرساست، چون او حقیقتاً یک بازیگر بزرگ در نقش‌های بزرگ و در فیلم‌های بزرگ است.

Youth (۲۰۱۵) .۱۰

بله درست گمان زدید! Youth فیلمی در رابطه پیر شدن است، اما سناریوی آن با چاشنی کمدی، مقداری با مخاطب همدلی بیشتری می‌کند و ترکیب کمدی-تراژدی را با پیروزی به عمل می‌رساند. این فیلم در نهایت به لطف بازی‌های کین و کایتل موفق شد مخاطبان تعداد بسیاری را جذب خود کند. این دو بازیگر بزرگ هر دو به طور قابل توجهی بهترین کار خود را در دهه‌ی ۲۰۱۰ در اینجا انجام داده‌اند. آن‌ها با وجود بازیگران عالی فرد دیگر همانند Rachel Weisz ،Paul Dano و Jane Fonda این فیلم را به یک توانایی‌ی تماشای لذت‌قسمت تبدیل کرده‌اند

Bad Lieutenant (۱۹۹۲) .۹

آنارشیستیک‌ترین نقش هاروی کایتل در سینما

Bad Lieutenant یک فیلم جنایی زیاد تاریک با کارگردانی Abel Ferrara و یکی از بهترین آثار سینمایی دهه‌ی ۹۰ است و تا حدودی قابل فهمیدن است که رتبه‌ی NC-۱۷ را دریافت کرده. این رتبه‌بندی مشکلات خود را دارد، اما این به هر حال فیلمی افراطی و احتمالا مقداری آزاردهنده است. روایت آزاد این فیلم شخصیت کایتل را جستوجو می‌کند که سرهنگی فاسد و یقیناً ناکامی‌خورده است. در حالی که او با شیاطین درون و بیرون و با اعتیاد خود مبارزه می‌کند، مشغول انجام کارهای یک پرونده‌ی جنایی شامل یک تجاوز وحشتناک به یک راهبه است.

سلبریتی ها با چه رژیمی لاغر می شوند؟

ادامه مطلب

دنیای Bad Lieutenant زیاد جهنمی است، حتی اگر سرهنگ در جستجوی نوعی رستگاری برای اعمال نادرستی که انجام داده است باشد. کایتل تا حدی آنچه را که می‌خواهد به دست می‌آورد و این فیلم سراسر در خدمت او برای رسیدن به این رستگاری است. به این علت، فیلم فرارا تاریک و تا حدودی ناخوشایند است، اما قدرتی انکارناپذیر در آن وجود دارد. کایتل که زیاد تر در نقش‌های مکمل ظاهر می‌شود تا نقش‌های مرکزی، یکی از نقش‌های مهم قابل دقت خود را در اینجا ایفا می‌کند، چون او بی‌قید و شرط شخصیت مهم و هسته‌ی مرکزی احساسات فیلم است.

The Piano (۱۹۹۳) .۸

کایتل در نقشی آرام و فروتن

بر خلاف فیلم قبلی، هاروی کایتل اینجا در فیلمی آرام از Jane Campion وجود دارد. فیلمی که به حق برنده‌ی نخل طلای جشنواره فیلم کن شد و تا این مدت هم به گفتن بهترین کار جین کمپیون شناخته می‌شود. The Piano یک فیلم تاریخی و رمانتیک منحصر به فرد درمورد‌ی یک زن لال و دخترش است. ازمایش ها این دو نفر در نیوزیلند و غربتی که دچار آن می باشند، در فیلمی احساساتی به عکس کشیده شده است.

هاروی کایتل نقش مردی را بازی می‌کند که زن لال عاشق او شده و تبدیل تشکیل مشکلات بزرگی می‌شود. اما The Piano به هیچ وجه یک درام معمولی با محوریت مثلث عشقی نیست. این فیلم احساسات کلیشه‌ای را کنار می‌گذارد و به جای آن یک داستان ساده را با دقت و با کیفیت خاصی روایت می‌کند. این جنسی از سینماست که تاثییر خود را بر جا می‌گذارد و زمان‌ها بعد از آخر فیلم هم چنان حس می‌شود.

Reservoir Dogs (۱۹۹۲) .۷

اولین فیلم تارانتینو با یکی از بهترین بازی‌های هاروی کایتل

فیلم‌ های ترسناکی که در سینما اکران نشدند_آینده

ادامه مطلب

همانطور که قبل از این ذکر کردیم، هاروی کایتل نقش‌های کلیدی برخی از فیلم‌های ابتدایی کوئنتین تارانتینو را بر مسئولیت داشت. او یکی از بزرگترین نقش‌های اولین توانایی‌ی کارگردانی تارانتینو، Reservoir Dogs را بازی کرد. فیزیک و روحیه‌ی کایتل به گفتن ستاره‌ی افسانه‌ای فیلم‌های گانگستری در اینجا به خوبی منفعت گیری شد، چون او نقش عضوی از یک گروه را بازی می‌کند که برای انجام سرقت الماس راه اندازی شده است. این سرقت رفته‌رفته لو می‌رود و علتابراز اشتباهات بسیاری می‌شود. به همین علت بازماندگان به این نوشته شک می‌کنند که به گمان زیادً یکی از اعضای گروه، پلیس مخفی است. 

همه چیز در این فیلم درمورد‌ی قبل و سپس از سرقت است، نه خود سرقت. در Reservoir Dogs به شکلی ماهرانه از روایت غیرخطی منفعت گیری شده و به همین علت برخی از افشاگری‌ها و صحنه‌های اکشن آن زیاد دلنشین و تاثیرگذار از آب درآمده است. این فیلم به علت خشونت و بی‌رحمی‌اش شهرت دارد، اما به علت سختی بیشتر از حد آن، حتی با استانداردهای ژانر جنایی، برجسته است. کل بازیگران فیلم از جمله کایتل فراتر از انتظار عمل می‌کنند.

The Irishman (۲۰۱۹) .۶

میعاد کایتل و اسکورسیزی سپس از ۳۰ سال

The Irishman به طور غالب، فیلمی است متعلق به افرادی همانند رابرت دنیرو، جو پشی و آل پاچینو که همه انها بزرگترین نقش‌ها را در فیلم دارند و در نهایت بیشترین تاثییر را می‌گذارند. اما هاروی کایتل نیز در این فیلم حماسی و گنگستری مارتین اسکورسیزی وجود داشت. او نقش یک عضو در سایه از خانواده‌ی جنایتکار فیلادلفیایی را بازی کرد که با جنایتکاران دیگر فیلم در ربط می بود.

کایتل فقط در چند صحنه وجود دارد اما دیدن او در فیلمی از اسکورسیزی بعد از بیشتر از ۳۰ سال، زیاد دلنشین و لذت‌قسمت می بود. این چنین این حقیقت که دیگر بازیگران مهم اسکورسیزی همانند دنیرو و پشی بازگشتند و نقش‌های پیچیده و جسورانه ایفا کردند، The Irishman را به یکی از بهترین فیلم‌های متاخر این فیلمساز بزرگ تبدیل کرد. این فیلم در رابطه پیری، پشیمانی و نوعی مرگ معنوی قبل از مرگ جسمی است. این فیلم تاریک بوده، اما این چنین به نحوه عجیبی سرگرم‌کننده و در برخی اوقات خنده‌دار است. به عبارت دیگر، این فیلم، اثری قابل دقت با اجرای بازیگران بزرگی همانند کایتل، دنیرو و پاچینو است که از دیدن آن‌ها لذت می‌برید.

Thelma & Louise (۱۹۹۱) .۵

یکی از بهترین فیلم‌های ریدلی اسکات با وجود کایتل

با دقت به این که Thelma & Louise یک تاثییر علمی-تخیلی نبوده و این چنین یک حماسه‌ی تاریخی هم نیست، امکان پذیر در تشخیص آن به گفتن فیلمی از ریدلی اسکات دچار شک و تردید شوید. اما با این حال، یکی از بهترین آثار این کارگردان است. شخصیت‌های مهم دو زن می باشند که بعد از این که یکی از آنها برای دفاع از خود به یک مرد شلیک می‌کند، فرار می‌کنند. این نوشته تبدیل تعقیب و گریز در فیلم توسط اعضای گوناگون نیروی پلیس، از جمله کارآگاه کایتل می‌شود.

هاروی کایتل در اینجا اصلا کاراکتر بدی ندارد. تلما و لوئیز هم بد نیستند. آن‌ها از تعداد بسیاری از جهات قهرمان می باشند و در نهایت چهره‌هایی تراژیک از خود باقی می‌گذارند که می‌توان چیزی الهام‌قسمت از داستان آن‌ها بیرون کشید. Thelma & Louise یک فیلم جاده‌ای سرگرم‌کننده و بسیار با ریتم عالی و شخصیت‌های به یاد ماندنی است. این فیلم در طول تاریخ سینما به حق مورد دقت گسترده‌ای قرار گرفته و به یکی از فیلم‌های کالت دهه‌ی ۹۰ در آمریکا تبدیل شده است.

The Last Temptation of Christ (۱۹۸۸) .۴

یکی از چالش‌برانگیزترین نقش‌های کایتل در فیلم بزرگ اسکورسیزی

برخی از افراد از کارکرد هاروی کایتل در The Last Temptation of Christ انتقاد کرده‌اند، اما این افراد نادرست می‌کنند. احتمالا هم نه ولی نادرست آن‌ها امکان پذیر از وابستگی و اتکای بیشتر از حدشان به لهجه‌ی کایتل در این فیلم باشد. اما به نظر می‌رسد که عدم تمرکز بر لهجه‌ها در فیلم به عمد بوده است. مقصد آن انسانی‌تر کردن مسیح به روشی است که برای مخاطب قرن بیست و بیست‌ویکم ملموس‌تر و قابل فهمیدن‌تر باشد. شخصیت‌هایی با صدای مدرن‌تر به گمان زیاد فقط بخشی از این مقصد بوده‌اند.

برای مثال، دیوید بویی در فیلم ظاهر می‌شود که زیاد همانند به خودش است. اگر مخاطب بتواند با لهجه‌ی بازیگران کنار بیاید، این فیلم برای او لذت‌قسمت خواهد شد. The Last Temptation of Christ یک دستاورد عظیم در سینما است و بازیگران آن از جمله کایتل و ویلم دفو به بهترین شکل از مسئولیت‌ی نقش‌های خود برآمده‌اند. این چنین این فیلم یکی از بهترین موسیقی‌های متن در سینما را دارد که توسط پیتر گابریل ساخته شده است. این تاثییر اسکورسیزی بدون شک یکی از پخته‌ترین و دلنشین‌ترین ازمایش ها سینمایی اوست.

Blue Collar (۱۹۷۸) .۳

فیلم قدرندیده‌ی پل شریدر و عکس طیقه‌ی کارگر آمریکا

کوششهای Paul Schrader به گفتن فیلمنامه‌نویس زیاد تر مورد تحسین قرار می‌گیرند، اما کار او به گفتن کارگردان نادیده گرفته شده است. در حالی که بهترین فیلم او به گمان زیادً Mishima: A Life in Four Chapters در سال ۱۹۸۵ است، رتبه‌ی دوم در رتبه‌بندی پل شریدر به گمان زیادً Blue Collar است. هاروی کایتل در این فیلم یک نقش‌آفرینی به یاد ماندنی دارد که از بهترین اجراهای اوست. 

این چنین بازیگران همراه او، Richard Pryor و Yaphet Kotto بسیار می باشند. داستان فیلم درمورد‌ی سه شخصیت از طبقه‌ی کارگر است که طرحی برای سرقت از یک صندوق در دفتر مرکزی اتحادیه‌ای که از آن ناخشنود می باشند، به اجرا می‌گذارند. این فیلم در رابطه افرادی است که در زمان‌های افسردگی و ناامیدی به عمل های شگفت روی می‌آورند و سپس از پیامدهای حاصل از آن رنج می‌کشند. از نقطه‌نظر فیلم‌های جنایی و درام، این فیلم واقع‌گرایانه، محکم و تا حدودی تاریک است. در عین حال فیلمی زیاد دلنشین و پربار است و مشکلات مالی افراد در دهه‌ی ۷۰ آمریکا را به عکس می‌کشد. این مشکلات در زمان ساخت این فیلم وجود داشت و امروزه نیز هم چنان وجود دارد.

Taxi Driver (۱۹۷۶) .۲

کایتل و دنیرو در یکی از بهترین آثار تاریخ سینما

Taxi Driver فیلمی شدیداً منزوی و این چنین یک فیلم شدیداً پرتنش است که به گفتن یکی از بهترین و مثال‌زدنی‌ترین آثار سینمایی دهه‌ی ۱۹۷۰ شناخته می‌شود. این فیلم در قیاس با فیلم‌های قبلی اسکورسیزی به‌اختصاصی Who’s That Knocking At My Door و Mean Streets نقش کوچک‌تری برای هاروی کایتل در نظر گرفته شده است. با این حال با دقت به زمان کوتاهی که در اختیارش قرار گرفته می بود، او بسیار است و نقش یک شخصیت واقعاً نفرت‌انگیز و کثیف به نام اسپورت را بازی می‌کند.

اسپورت علتمی‌شود که تراویس بیکل (با بازی رابرت دنیرو در بهترین نقش خود) تقریباً قهرمانانه به نظر برسد. یقیناً که بیکل قهرمان نیست و امکان پذیر حتی ضدقهرمان هم نباشد. Taxi Driver در تمامیت خود فیلمی جسورانه و با اصالت است که از طریق اجرای بسیار‌ی بازیگران و تصویری که از نیویورک دهه‌ی ۷۰ ترسیم می‌کند، تا ابد در ذهن فیلم‌بازها باقی خواهد ماند. این فیلم تصویری کثیف، وحشتناک و تاریک از شهر نیویورک می‌دهد که قهرمانانش را در خود فرو می‌بلعد.

Pulp Fiction (۱۹۹۴) .۱

یکی از قله‌های سینمایی دهه‌ی ۹۰ و از مشهورترین فیلم‌های تاریخ سینما

هاروی کایتل تا نزدیک به انتهای فیلم Pulp Fiction (اگر کل فیلم را به ترتیب وقتی تماشا کنید، نزدیک به اغاز است) ظاهر نمی‌شود، اما در صحنه‌های خود همانند یک جواهر می‌درخشد. او حلال مشکلات است که ماموریت‌اش حل مشکل حالت بانی است. یک ماشین غرق‌شده در خون با تکه‌های کله‌ی یک مرد در آن وجود دارد و کایتل باید در کمترین زمان ممکن این مشکل را از بین بردن کند.

Pulp Fiction یک فیلم بی در و پیکر است که افراد به آن داخل و خارج خواهد شد. برخی از بازیگران همراه با کایتل، همانند کریستوفر واکن و اوما تورمن، تأثیرات عظیمی می‌گذارند، حتی اگر در قسمت‌های بزرگی از فیلم وجود نداشته باشند. بدون شک این فیلم یکی از آثار کلاسیک و کالت دهه‌ی ۱۹۹۰ بوده و به گمان زیادً محبوب‌ترین فیلمی است که هاروی کایتل تا بحال در آن ظاهر شده. این نوشته در رابطه جان تراولتا و بروس ویلیس نیز صدق می‌کند.

شما کدام فیلم هاروی کایتل را دوست دارید؟

هاروی کایتل یک بازیگر زیاد سرشناس و تحسین‌شده در هالیوود و سراسر جهان است. او به علت نقش‌های متنوع و قابل توجهش در فیلم‌های گوناگون و همکاری با کارگردانان بزرگ شناخته شده است. فرقی نمی‌کند که نقش یک جنایتکار را بازی کند، یا یک پلیس فاسد یا یک کارگر بدبخت را، او کار را به بهترین شکل ممکن درمی‌آورد. کایتل در هر فیلمی که بازی کرده، بار سنگینی بر دوش آن فیلم گذاشته است. فیزیک او، میمیک ترسناک و صدای پرصلابتش با تریلرهای جنایی دهه‌ی ۷۰ تا ۹۰ گره خورده و او را به یکی از آیکون‌های سینمای گانگستری تبدیل کرده است. شما کدام یک از فیلم‌ها و نقش‌های او را دوست دارید؟