زوسیا در حالی دفن شده می بود که کلاهی ابریشمی بر سر داشت، که نشان از موقعیت اجتماعی بالا او دارد. اما این مقام اجتماعی هم موفق نشد او را از متهم شدن به شر نجات دهد. با وجود کشف نزدیک به ۱۰۰ اسکلت دیگر در این محل، اما این تنها زوسیا می بود که با داسی بر گردن و قفل بزرگی روی انگشت پایش دفن شده می بود.

به نقل از یورونیوز، پروفسور داریوش پولینسکی، که تحقیقات تازه درمورد زوسیا را به همراه مگدا زاگرودزکا هدایت کرده است، او گفت: «به گمان زیاد افرادی که این زن را دفن کرده‌اند به دلایلی می‌ترسیدند که او از قبر بلند شود. احتمالا آنها می‌ترسیدند که او خون‌آشام باشد.»

کارشناسان بر این باورند که داس و قفل به‌گفتن یک نوع «حفاظت مضاعف» روی جسد قرار داده شده است تا ساکنان روستا حس امنیت کنند. به گمان زیاد آنها فکر می‌کردند که گمان دارد این زن از قبر بلند شود. به همین خاطر داسی روی گردنش قرار داده بودند تا اگر خواست از قبر بیرون بیاید، سرش از بدنش جدا شود. 

به حرف های پولینسکی، داس به‌طوری قرار داده شده می بود که اگر زوسیا تلاش می‌کرد از قبرش بلند شود گردنش را می‌برید یا سرش قطع می‌شد.

تیم تحقیقاتی در همکاری با اسکار نیلسون، متخصص همانند‌سازی چهره، اسکن دیجیتالی از جمجمه زوسیا تهیه کردند تا بتوانند نسخه‌ای سه‌بعدی از چهره او بازسازی کنند. نیلسون با منفعت گیری از خاک رس، ماهیچه‌های صورت زوسیا را قالب‌گیری کرد و سپس با سیلیکون، لایه‌ای از پوست روی آن اضافه کرد تا چهره او را بازسازی کند.

دکتر هدر ادگار، محقق پزشکی در دانشگاه نیومکزیکو در اسکن‌های استخوانی ناهنجاری‌هایی را در جناغ زوسیا یافت که نشان‌دهنده یک نقص فیزیکی می بود. این ناهنجاری امکان پذیر به او درد بسیاری داخل کرده و علتهراس از او به گفتن یک خون‌آشام پیش از قربانی شدن و دفن او شده باشد.

با وقوع جنگ‌های سوئد و لهستان در زمان مرگ زوسیا، پژوهشگران بر این باورند که او امکان پذیر یک زن سوئدی بوده باشد که به گفتن یک «خارجی ناخواسته» در نظر گرفته می‌شد. در محل کشف قبر این زن، نزدیک به ۳۰ قبر دیگر نیز شناسایی شد که نشانه‌هایی از «راه حلهای مهار» داشتند که به نام‌گذاری این مکان به گفتن «میدان خون‌آشام‌ها» انجامید.

منظور از «راه حلهای مهار» تدابیری از جمله سنگین کردن اجساد با سنگ یا دفن آن‌ها به طور وارونه است که مردم برای جلوگیری از برخاستن مردگان به کار می‌بردند. پولینسکی گفت که این قبرستان برای افرادی بوده که از جامعه طرد شده بودند. با این حال، همه قبرها بدون علامت باقی مانده‌اند و هیچ سند مکتوبی در رابطه اجساد وجود ندارد.

بر پایه یافته‌های باستان شناسان در این قبرستان اجساد با راه حلهای غیرمعمول از جمله به طور وارونه، دفن با سنگ یا سکه‌هایی در دهان‌شان، دفن شده بودند.

به‌حرف های پولینسکی «راه حلهای محافظت در برابر برگشت مردگان شامل قطع سر یا پاها، وارونه دفن کردن، سوزاندن یا کوبیدن اجساد با سنگ است.» و قرار دادن داس بر گردن زوسیا مشخص می کند که او بیشتر از دیگران علتهراس افرادی شده می بود که جسدش را دفن کرده‌اند.

به گزارش مجله اسمیتسونیان هراس از خون‌آشام‌ها در اروپای شرقی از قرن یازدهم شکل گرفت. آنها بر این باور بودند که «برخی از مردگان به شکل هیولاهای خون‌آشامی از قبر بیرون می‌آیند.» این باورها به‌مرور زمان به لهستان نیز رسید، به طوری که در نهایت علتشد که در قرن هفدهم راه حلهای غیرمعمول دفن برای مقابله با برگشت احتمالی مردگان در لهستان رایج شود.

پولینسکی و زاگرودزکا تصمیم دارند برای انجام حفاری‌های زیاد تر از جمله حفاری شبانه با نور فلورسنت که می‌تواند به کشف استخوان‌های تازه پشتیبانی کند به این محل بازگردند و کاوش‌های جدیدی را اغاز کند.