کمال تبریزی، کارگردان شناخته‌شده سینمای ایران، در روایتی از چالش‌های ساخت فیلم «مارمولک» با بازی پرویز پرستویی می‌گوید؛ پرستویی که برای ایفای نقش یک روحانی به روستایی دورافتاده رفته می بود، چنان در نقش خود غرق شد که اهالی روستا او را به‌گفتن یک روحانی واقعی پذیرفتند. در این فضای غیرعادی، پرستویی حتی روضه‌خوانی و مداحی می‌کرد و فردی از هویت مهم او باخبر نبوده است.

به حرف های تبریزی، برای باورپذیرتر شدن شخصیت مهم، تصمیم گرفتند پرستویی را بدون هیچگونه معارفه به یکی از روستا‌های کوچک بفرستند؛ جایی که مردم از حقیقت هویتش بی‌خبر بودند. پرستویی با لباس روحانی در روستا می‌گشت، با مردم سخن می‌زد و حتی به مناسبت‌های مذهبی روضه می‌خواند و مداحی می‌کرد.

این توانایی به حرف های تبریزی، تاثییر بسیاری در عمق و اصالت نقش‌آفرینی پرستویی داشت و به خلق یکی از به‌یادماندنی‌ترین نقش‌های سینمای ایران انجامید.