سوفی بونز(Sofie Boons)، مدرس دانشگاه UWE بریستول، یک روش شیمیایی را گسترش داده است که امکان رشد یک یاقوت با اندازه کامل را در یک حلقه پلاتینی فراهم می‌کند. او چهار سال تازه را صرف گسترش فرآیند رشد یاقوت از این مواد دور ریز در سازه‌های فلزی کرده است.

به نقل از آی‌ای، این فرآیند تازه می‌تواند به تحول صنعت جواهرات پشتیبانی کند. به حرف های بونز، جواهراتی که در آزمایشگاه رشد می‌کنند، شبیه سنگ‌های استخراج‌شده، ساختار و کیفیت یکسانی دارند و تنها تفاوت در محل رشد آنهاست.

فرآیند نوآورانه‌ای برای تبدیل مواد دور ریز به یاقوت‌های پایدار

بونز این فرآیند را با قرار دادن قطعه کوچک یاقوت واقعی در یک محیط پلاتینی اغاز کرد، سپس از یک عامل شیمیایی به نام «شار» منفعت گیری کرد که به افت دما پشتیبانی می‌کند و علترشد جواهر می‌شود. این جواهرات طبق معمول در یک کوره از تکه‌های مواد زائد جواهرات رشد می‌کنند و تنها ۵۰ ساعت برای رشد یاقوت در کوره ملزوم است.

بونز می‌گوید: من در حال آزمایش هستم که آنها را در داخل کوره بین پنج تا ۵۰ ساعت رشد دهم. زمان طویل‌تر به این معنی است که من کریستال‌هایی دریافت می‌کنم که مقداری شفاف‌تر و بزرگتر می باشند. من در تلاش هستم تا روال وقتی را مختصر کنم تا آن را پایدارتر کنم. بونز می‌گوید: ویژگی‌های رشد غیرقابل پیش‌بینی جزو جنبه‌های جواهرات طبیعی است و به نظر من به گفتن یک جواهرساز این کار دلنشین است.

روش پیشگامانه بونز رشد جواهر را بازتعریف می‌کند

پروفسور بونز افزود که این روش کاملا نوآورانه و پایدار است. به حرف های او، هنگامی که با جواهرات خرد شده سروکار دارید، جواهرسازان باید آنها را زیاد تر برش دهند، که قیمت آنها را افت می‌دهد. با این حال، این فرآیند تازه به آنها اجازه می‌دهد تا از قطعات باقیمانده سنگ‌های قیمتی برای رشد جواهرات بزرگتر به طور مستقیم در ساختارهای فلزی منفعت گیری کنند.

او معتقد می بود که کل این فرآیند یک پیشرفت است و امیدوار است که این فکر دیرینه مبنی بر این که جواهرات تشکیل شده در آزمایشگاه «مصنوعی» یا بی‌قیمت‌تر از سنگ‌های استخراج شده می باشند را به چالش بکشد.

در راه حلهای سنتی، جواهرسازان با انتخاب دقیق، برش و تنظیم هر سنگ، سنگ‌های قیمتی را در جواهرات ترکیب می‌کنند تا زیبایی طبیعی و طراحی کلی قطعه را افزایش دهند.

فرآیند بونز کاملا منحصر به فرد و سازگار با محیط است.