دکتر آیتن بیلگین، از دپارتمان روانشناسی خبرداد که هیچ ارتباطی بین اشتراک رختخواب در ۹ ماهگی و مشکلات عاطفی یا رفتاری دوران کودکی اشکار نکردیم.

این نوشته با او گفت و گو‌هایی همراه است چون برخی از کارشناسان پیشتر فکر می‌کردند که تختخواب مشترک با والدین بر رشد کودکان تأثیر منفی می‌گذارد.

با این حال، برخی دیگر می گویند این کار به والدین و کودکان پشتیبانی می‌کند چون در صورت نیاز به تغذیه در طول شب در نزدیکی یکدیگر می باشند.

دکتر بیلگین او گفت: «علی‌رغم او گفت و گو های جاری در رابطه زیان های و مزایای طویل زمان منفعت گیری از تخت مشترک، تحقیقات علمی مقداری در رابطه این نوشته انجام شده است.» او در ادامه گفت: «والدین می توانند یقین باشند که تا وقتی که به طور ایمن کنار یکدیگر بخوابند، دور از انتظار است که اشتراک تختخواب تاثییر منفی بر رشد عاطفی و رفتاری کودکان داشته باشد.»

«والدین می توانند یقین باشند که تا وقتی که به طور ایمن کنار یکدیگر بخوابند، دور از انتظار است که اشتراک تختخواب تاثییر منفی بر رشد عاطفی و رفتاری کودکان داشته باشد.»

نتایج این مطالعه که در مجله «Attachment and Human Development» انتشار شده است، از داده‌های مطالعه «UK Millennium Cohort» که توسط مرکز مطالعات طولی (CLS) در دانشگاه لندن انجام شده است، منفعت گیری کرده است. این مرکز که به مطالعه و تحقیق در رابطه تغییرات در طول زمان در زندگی افراد می‌پردازد و از آن‌ها برای تحقیق در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و آموزشی منفعت گیری می‌کند، داده‌های ۱۶۵۹۹ نوزاد متولد شده را در اختیار این تحقیق قرار داده است.

والدین شرکت‌کننده در رابطه خوابیدن مشترک با نوزاد خود در ۹ ماهگی و رفتارهای درونی کودکانشان همانند افسردگی و اضطراب و رفتارهای بیرونی، همانند پرخاشگری و بیش‌فعالی در سنین ۳، ۵، ۷ و ۱۱ سالگی گزارش دادند.