یکی از حواشی بازی تراکتور و پرسپولیس که جنبه غیرفنی داشت و زیاد هم مورد دقت قرار گرفت، حمایتآشکار پسر رئیس‌جمهوری تازه ایران یعنی مسعود پزشکیان از تراکتور می بود.

به استناد تصاویر ثبت شده در ورزشگاه، مهدی پزشکیان در جایگاه اختصاصی ورزشگاه یادگار وجود داشت و بازی تیم محبوبش را تماشا می‌کرد. بعد از آخر مسابقه هم او عکسی با پرچم تراکتور در کنار پسر خودش به یادگار گرفت که آن هم انتشار و خبرساز شد. سوال اینجاست؛ آیا حمایتآشکار سیاسیون از تیم‌های ورزشی ایرادی دارد؟ به گمان ما نه.

زیاد اوقات علاقه سیاسیون به ورزش نهان نمانده و از منافذ رسانه‌ای به بیرون درز کرده است. برای مثال مشهور است که محمد خاتمی، رئیس دولت اصلاحات و برادرش محمدرضا که نماینده مجلس ششم می بود، از هواداران پرسپولیس به شمار می‌آمدند. همان‌قدر هم شهرت دارد که محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت‌های نهم و دهم هوادار استقلال بوده است. وقتی یکی از مشاوران او در یک او گفت‌وگوی پربازتاب، حتی از جلسات مکرر احمدی‌نژاد با فرهاد مجیدی، ستاره زمان استقلال خبر داده می بود. همه اینها مربوط به عصر ماقبل از فراگیری جنون‌آمیز شبکه‌های اجتماعی است. بعد از اغاز این عصر اما علاقه سیاسیون به فوتبال، انعکاس بیشتری هم اشکار کرد و محل او گفت و گو شد. احتمالا جنجالی‌ترین نمونه از این دست، هواداری پسر مسعود سلطانی‌فر، وزیر قبل ورزش از پرسپولیس بوده باشد. علنی شدن این نوشته همزمان با پیروزی‌های پیاپی پرسپولیس، به یک جنجال بزرگ تبدیل شده می بود و برخی هواداران رقیب، این دو اتفاق را بی‌ربط با یکدیگر نمی‌دیدند. در مصداقی دیگر، احمد خمینی، پسر حسن خمینی هم از هواداران شناخته‌شده استقلال است که نه‌تنها مواضع تند و تیزی در شبکه‌های اجتماعی می‌گیرد، بلکه تصاویری از او بین هواداران آبی روی سکوهای ورزشگاه آزادی هم وجود دارد.

دسته بندی مطالب
اخبار کسب وکارها

خبرهای ورزشی

خبرهای اقتصادی

اخبار فرهنگی

اخبار تکنولوژی

اخبار پزشکی