دانشمندان برای اولین بار یک اطلس دقیق را از سلول‌های عصبی گورخرماهی ساخته‌اند.

به نقل از پاپیولار ساینس، این اطلس به دانشمندان می‌گوید که چطور این ماهی‌های خاص می‌توانند نخاع قطع‌شده را به طور کامل درمان کنند و این چنین، سرنخ‌هایی را درمورد چگونگی گسترش راهبردهای درمانی برای صدمه‌های نخاعی انسان اراعه می‌دهد.

گورخرماهی ریز و شفاف متعلق به یک گروه از مهره‌داران است که می‌توانند نخاع قطع‌شده را به طور کامل درمان کنند. از دیگر اعضای این گروه می‌توان به دوزیستان دم‌دار همانند سمندرک، سمندر مکزیکی و مکنده‌ماهی اشاره کرد.

در انسان، صدمه نخاعی می‌تواند زندگی را کاملا تحول دهد و به از دست دادن دائمی حس یا حرکت منجر شود. این کار تا حدی به این علت است که نورون‌های صدمه‌دیده از بین می‌روال. در روبه رو، اگر ستون فقرات گورخرماهی صدمه ببیند، نورون‌های صدمه‌دیده با تحول دیدنی کارکرد سلولی خود عکس العمل نشان خواهند داد. آنها یک نقش تازه و محوری را در سازمان‌دهی زیاد دقیق کارها بر مسئولیت می‌گیرند که امکان بهبودی را فراهم می‌کند. اگرچه دانشمندان از قبل می‌دانستند که نورون‌های گورخرماهی از صدمه نخاعی جان سالم به در می‌برند اما این پژوهش تازه علت آن را مشخص می کند.

بقا و سازگاری نورون‌های صدمه‌دیده برای بازسازی کامل نخاع الزامی است. در کمال شگفتی، سلول‌های بنیادی که قادر به راه اندازی نورون‌های تازه می باشند و عموما فکر می‌شود مرکز بازسازی باشند، در اینجا نقش مکمل‌تری دارند. یک مجموعه‌ متفاوت از نورون‌های جلوگیری‌کننده از صدمه‌دیدگی، کار را هدایت می‌کنند.

«مایسا موکالد»(Mayssa Mokalled) زیست‌شناس رشد در دانشکده پزشکی «دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس» و از پژوهشگران این پروژه او گفت: ما دریافتیم زیاد تر جنبه‌های ترمیم عصبی که در تلاش برای دستیابی به آنها در انسان هستیم، به طور طبیعی در گورخرماهی رخ خواهند داد. مشاهدات شگفت‌آور ما این می بود که مکانیسم‌های محافظت و ترمیم عصبی قوی بلافاصله بعد از صدمه فعال خواهد شد.

این گروه پژوهشی اعتقاد دارند که مکانیسم‌های محافظتی به نورون‌ها اجازه خواهند داد تا از صدمه جان سالم به در ببرند. انعطاف‌پذیری در کارکرد نورون‌ها به گورخرماهی زمان می‌دهد تا نورون‌های تازه مورد نیاز برای بهبودی کامل را مجدد رشد دهند.

شواهدی وجود دارد که مشخص می کند این ظرفیت درمانی در نورون‌های پستانداران وجود دارد اما خفته است. به حرف های این گروه پژوهشی، یافتن این چنین مواردی می‌تواند راهی برای رسیدن به درمان‌های تازه باشد.

این پژوهش در مجله «Nature Communications» به چاپ رسید.