مطابق پژوهش تازه دانشمندان دانشگاه نیویورک، تبعیض به گمان زیادً می‌تواند شدت فرایندهای زیستی پیری را افزایش دهد. این پژوهش تبعیض بین افراد را به تغییراتی در سطح مولکولی پیوند می‌زند و مشخص می کند که نابرابری‌ها می‌توانند یک علت ریشه‌ای برای بیماری‌ها و مرگ‌های مرتبط با پیری باشند.

پژوهشگران دانشگاه نیویورک می‌گویند که به‌نظر می‌رسد توانایی تبعیض فرایند پیرشدن را سریع تر می‌کند. این می‌تواند یک عامل ریشه‌ای برای تشکیل نابراری‌های سلامتی در افراد باشد و به بیماری‌ها و مرگ زودرس ختم شود. نتایج این تحقیق در ژورنال Brain, Behavior, and Immunity-Health انتشار شده است.

پژوهش‌ها نشان خواهند داد که افرادی که بر پایه هویت خود (برای مثالً نژاد، جنسیت، وزن یا معلولیت) تبعیض‌هایی را توانایی می‌کنند، ریسک ابتلا به مشکلات گوناگون سلامتی در آن‌ها زیاد تر است. این مشکلات عبارت هستند از سختی خون بالا، بیماری‌های قلبی و افسردگی.

عوامل زیستی‌ای که علتاین خروجی‌های سلامتی خواهد شد اشکار نیستند، اما به گمان زیادً فعالیت مزمن عکس العمل‌های اضطرابی بدن در این ربط نقشی پررنگ داشته باشد. پژوهش‌هایی روزافزون، روبه رو مداوم با تبعیض را به فرایندهای زیستی پیری ربط خواهند داد.

دانشمندان می‌گویند تبعیض می‌تواند در افراد سیاه‌پوست و سفیدپوست از طرق متغیری با افزایش شدت پیری مرتبط باشد.

برای فهمیدن بهتر ربط بین تبعیض و پیری، دانشمندان دانشگاه نیویورک به بازدید مِتیلاسیون DNA پرداختند. این نشانگر برای برسی آثار زیستی اضطراب و فرایند پیری منفعت گیری می‌شود. پژوهشگران از مثالهای خون و برسی سلامت طویل مدت حدوداً ۲٬۰۰۰ فرد بالغ منفعت گیری کردند.

از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا ازمایش ها خود از سه نوع تبعیض را گفتن کنند: تبعیض روزمره، بزرگ و کاری. تبعیض روزمره به موارد کوچک و نهان بی‌احترامی در زندگی روزمره اشاره دارد. تبعیض بزرگ روی موارد شدید و بحرانی تبعیض متمرکز است؛ برای مثالً تهدید فیزیکی از جانب مأموران پلیس. تبعیض کاری شامل رویه‌های ناعادلانه، زمان‌های حرفه‌ای کمتر و تنبیه بر پایه هویت می‌شود.

نتایج بازدید نشان می‌داد افرادی که تبعیض بیشتری را گزارش کردند، از لحاظ زیستی سریع تر از آن‌هایی که تبعیض کمتری را گزارش کردند، پیر می‌شدند. تأثیر تبعیض‌های روزمره و بزرگ در پیزی زیستی زیاد زیاد تر از تبعیض کاری می بود؛ هرچند هر سه مورد علتافزایش شدت پیرشدن می شوند.

یک تحلیل عمیق‌تر نشان داد که دو عامل سلامتی (مصرف دخانیات و شاخص توده بدنی) تقریباً نیمی از ربط بین تبعیض و پیری را توضیح خواهند داد. این یعنی عکس العمل‌های اضطرابی به تبعیض، همانند افزایش هورمون کورتیزول و خواب بد، علتافزایش شدت پیری خواهد شد.

علاوه بر عادت‌های سبک زندگی، پژوهشگران باور دارند که فرایندهای متنوع فرد دیگر نیز وجود دارند که عوامل روانی استرس‌زا را به پیری زیستی مرتبط می‌سازند.

پیوند بین تبعیض و شدت پیرشدن بسته به نژاد افراد، انواع متغیری داشت. شرکت‌کنندگان سیاه‌پوست تبعیض بیشتری را گزارش دادند و سن زیستی و شدت پیری در آن‌ها طبق معمولً زیاد تر می بود. از طرف دیگر، شرکت‌کنندگان سفیدپوست، که تبعیض کمتری را توانایی کرده بودند، در برابر آثار تبعیض صدمه‌پذیری بیشتری داشتند؛ به گمان زیادً چون کمتر در معرض تبعیض می باشند و سخت‌تر می‌توانند با آن کنار همراه شوند.