کارکرد بی همتا سیستم ایمنی نوزادان در روبه رو اولیه با بیماری
دانشمندان زمانها بر این باور بودند که سیستم ایمنی نوزادان نسخهای نابالغ از سیستم ایمنی بزرگسالان است، اما تحقیقات تازه دانشگاه کورنل مشخص می کند سلولهای T نوزادان که گلبولهای سفید خونی می باشند و از انسان در برابر بیماریها محافظت میکنند، در مبارزه با عفونتهای متعدد نسبت به بزرگسالان بهتر عمل میکنند.
به نقل از مدیکالاکسپرس، این نتایج به روشن شدن این که چرا بزرگسالان و نوزادان به عفونتها جواب متغیری خواهند داد، پشتیبانی میکند و راه را برای کنترل حرکت سلولهای T برای کاربردهای درمانی هموار میکند.
این اکتشاف در مقالهای به رهبری برایان راد (Brian Rudd)، دانشیار میکروبیولوژی و ایمونولوژی و اندرو گریمسون (Andrew Grimson)، استاد زیست شناسی مولکولی و ژنتیک که در روز ۲۳ فوریه در مجله Science Immunology انتشار شد، توضیح داده شد.
برای مثال، سلولهای T بالغ در کارهایی از جمله شناسایی آنتیژنها، راه اندازی حافظه ایمنی و جواب به عفونتهای مکرر از سلولهای T نوزاد بهتر عمل میکنند که تبدیل این باور شده است که سلولهای T نوزاد فقط نسخه ضعیفتری از سلولهای T بالغ می باشند. اما در طول همهگیری کووید-۱۹، تعداد بسیاری از مردم از نبوده است بیماری در نوزادان شگفتزده شدند و این باور دیرینه را زیر سوال برد.
راد و گریمسون که علاقهمند به فهمیدن این تفاوتهای مرتبط با سن بودند، کشف کردند که سلولهای T نوزاد کمبودی ندارند و در عوض، آنها در بخشی از سیستم ایمنی که نیازی به شناسایی آنتی ژن ندارد، دچار می باشند و آن بازوی ذاتی سیستم ایمنی است. در حالی که سلولهای T بالغ از ایمنی تطبیقی منفعت گیری میکنند و میکروبهای خاصی را شناسایی میکنند تا بعدا با آنها مبارزه کنند، سلولهای T نوزاد توسط پروتئینهای مرتبط با ایمنی ذاتی فعال خواهد شد و محافظت سریع، اما غیر اختصاصی در برابر میکروبهایی را که بدن هیچ زمان با آنها روبه رو نشده است، اراعه میکنند.
راد میگوید: مقاله ما مشخص می کند که سلولهای T نوزادان صدمه دیده نیستند، آنها فقط با سلولهای T بزرگسالان متفاوت می باشند و این تفاوتها به گمان زیاد منعکسکننده نوع عملکردهایی است که برای میزبان در مرحله های گوناگون زندگی سودمند است.
سلولهای T نوزادان میتوانند در بازوی ذاتی سیستم ایمنی شرکت کنند. این سلولهای T نوزادان را قادر میکنند تا کاری را انجام بدهند که اکثر سلولهای T بالغ نمی توانند و آن جواب دادن در مرحله های اولیه عفونت و در برابر طیف گستردهای از باکتریها، انگلها و ویروسهای ناشناخته است.
راد میگوید: ما میدانیم که سلولهای T نوزادان به خوبی سلولهای T بزرگسالان، انسان را در برابر عفونتهای مکرر یا همان عوامل بیماریزا محافظت نمیکنند. اما سلولهای T نوزادان در واقع توانایی افزایش یافتهای برای محافظت از میزبان در برابر مرحله های اولیه عفونت اولیه دارند. به این علت، نمیتوان او گفت که سلولهای T بالغ بهتر از سلولهای T نوزاد می باشند یا سلولهای T نوزادان بهتر از سلولهای T بزرگسال می باشند. آنها فقط عملکردهای متغیری دارند.
راد به جستوجو کشف خود، میخواهد سلولهای T نوزادی را که تا بزرگسالی در انسان باقی میهمانند، مطالعه کند. او میگوید: ما این چنین علاقهمند به مطالعه این هستیم که چطور تغییرات در تعداد نسبی سلولهای T نوزادان در بزرگسالان به تحول در حساسیت به عفونت و پیامدهای بیماری پشتیبانی میکند.
منبع