کسب وکار_اینده- بازیافت کاغذ فرآیندی است که طی آن, از کاغذ های مصرف شده برای تشکیل کاغذ های تازه منفعت گیری می شود. در این فرآیند از مواد شیمیایی و تجهیزات صنعتی خاصی منفعت گیری شده و در سرزمین های گسترش یافته یک صنعت پر سود به حساب می آید. ما برای گسترش فرهنگ بازیافت، باید از خانه هایمان اغاز کنیم و آن را به مطالبه ملی تبدیل کنیم.

به نقل از کسب وکار_اینده، این نوشته که دولت به راحتی خوراک کارخانجات کاغذ سازی را با قطع درختان جنگلی فراهم می کند یک سمت ماجرا و در سمت دیگر، عدم گسترش یافتگی سیستم جمع آوری و تفکیک زباله ها و نیز نبودن سازوکار های قانونی برای حمایتاز بازیافت، علتشده تا سرزمین ما نتواند در این عرصه به خوبی رشد کند. یقیناً وجود دلالان هم مزید بر علت شده و این ناتوانی را تشدید کرده است.

اما نقش خانواده ها در گسترش فرهنگ بازیافت، نقشی بی بدیل بوده و باید به آن دقت شود. ما باید جداسازی و تفکیک زباله ها را از خانه اغاز کنیم. این آگاهی جمعی باید تشکیل شود.
یکی از پر مصرف ترین اقلام لوازم التحریر ، کاغذ است. کاغذ ها هر روز به مقدار بسیاری خرید و فروش شده و منفعت گیری می شود. سرنوشت هر کاغذی که خریده می شود در نهایت سطل زباله است. سالانه هزینه های بسیاری بابت تشکیل کاغذ از چوب درختان صرف شده و درخت های بسیاری قطع می شود. ما می توانیم با بازیافت کاغذ هایی که یک بار مصرف شده اند، جلوی قطع درختان و جنگل زدایی ها را گرفته و این چنین از زباله هایمان پول استخراج کنیم.

قطعا هزینه های مربوط به بازیافت کاغذ مصرف شده، کمتر از تشکیل کاغذهای نو است. چرا که در این فرآیند فقط نیاز است تا ابتدا کاغذ های باطله را به خمیر تبدیل کرده و رنگ آن ها را بزداییم ( جوهر زدایی ) سپس مجددا آن ها را به کاغذ های تازه تبدیل کنیم. اما در تشکیل کاغذ های نو، نیاز است تا ابتدا درختان ، قطع شده و سپس چوب ها برش زده شده و به کارخانه ها منتقل شود؛ در آنجا با منفعت گیری از فرآیند های شیمیایی متعدد، کاغذ های تازه تشکیل شده و بسته بندی شود.
در حقیقت، آنچه تفاوت اساسی بین بازیافت کاغذ و تشکیل کاغذ های نو است، داشتن خمیر اولیه در فرآیند بازیافت و نداشتن آن در تشکیل کاغذ های نو است. اگر هزینه های جمع آوری کاغذ باطله ها و انتقال آن ها به کارخانه بازیافت را معادل با هزینه قطع درختان و انتقال آن ها به کارخانه در نظر بگیریم، باز هم بازیافت کاغذ ارزان تر است. چرا که به لحاظ شیمیایی، فرآیند جوهرزدایی از کاغذ باطله ها زیاد ارزان تر از تشکیل کاغذ های نو از چوب درختان است.

از طرف دیگر، بازیافت کاغذ باطله ها دو منفعت دیگر هم دارد؛ اول این که از تشکیل زباله های زیاد تر جلوگیری می شود و فرد دیگر این که از قطع درختان جلوگیری شده و این خودش به تنهایی یک مزیت زیاد بزرگ به حساب می آید. بازیافت این دور ریختنی مورد قیمت، خود یک صنعت و تجارت پر سود است که در تعداد بسیاری از سرزمین های جهان رونق دارد
یکی از علت های مهمی که علتشده تا مقدار بازیافت کاغذ در سرزمین ما کم باشد، نبوده است فرهنگ عمومی برای دقت به بازیافت است. یقیناً نمی توان از کم کاری دولت هم چشم پوشی کرد؛ به هر حال سرزمین ما در این حوزه به خوبی کار نکرده و کارخانه های گسترش یافته و سیستم بازیافت صحیحی وجود ندارد. اما نقش مردم هم نادیده گرفتنی نیست و ما باید به آن دقت کنیم. از طرفی، اراعه خدمات دولتی، طبق معمول بر پایه مقدار تقاضای جامعه تعیین می شود.

اگر همه مردم ما تفکیک زباله ها را جدی بگیرند و مصّرانه به آن عمل کنند، قطعا شهرداری ها و دیگر ارگان های دولتی هم به میدان آمده و عرصه برای کار جمعی فراهم می شود. ما باید ابتدا به فرهنگ سازی بپردازیم و دقت به بازیافت را در جامعه تشکیل کنیم تا بتوانیم در ادامه به گسترش آن و کسب ثروت از آن بپردازیم.

در این راستا باید برخی فعالیت ها توسط دولت و ارگان های دولتی و برخی فعالیت ها توسط قسمت خصوصی انجام شود؛ اگر دولت به راحتی خوراک کارخانجات کاغذ سازی را از منبع درختان جنگلی تهیه و تقدیم آن ها نکند و در عوض، برای تشکیل مجموعه های بازیافتی از آن ها حمایتکند، ما می توانیم ناظر رشد تلاش برای بازیافت کاغذ باشیم.