به نقل از آی‌ای، از آنجایی که دانشمندان و متخصصان پزشکی به طور خستگی ناپذیر مقصد بلندپروازانه افت شدت پیری را جستوجو می‌کنند، زوال سلولی نیز به گفتن مکانیزم پیچیده مرتبط با پیری سلول‌ها و بافت‌ها در مرکز دقت قرار گرفته است.

اگر سلول‌های داخل بدن ما را همانند کارخانه‌های کوچک در نظر بگیریم، درون این کارخانه‌ها نیروگاه‌های کوچکی به نام میتوکندری وجود دارد. این نیروگاه‌ها به بدن ما پشتیبانی می‌کنند تا قند را به انرژی تبدیل کند که همانند سوخت برای سلول‌های ما عمل می‌کند. اما، در میانه انجام این کار، مواد زائدی تشکیل می‌بشود که می‌توانند زیان اور باشند.

با گذشت زمان، این مواد زائد می‌توانند تجمع یابند و به اجزاء ظریف داخل میتوکندری صدمه داخل کنند. این صدمه یکی از دلایلی است که بدن ما اغاز به نشان دادن علائم پیری می‌کند.

اشکار شده است که میتوکندری‌ها تحت تاثییر آنتی بیوتیک‌ها قرار می‌گیرند، به طوری که به طور کامل از بین نمی‌روال اما مقداری شدت آنها افت می‌یابد.

اکنون دانشمندان در حال مطالعه یک کرم کوچک به نام کرم الگانس(Caenorhabditis elegans) می باشند که شباهت‌هایی به پستانداران دارد تا روال پیری را بهتر فهمیدن کنند.

محققان در مطالعه‌ای که در مجله Aging انتشار شده است، داروهای مختلفی را روی این کرم‌ها آزمایش کرده‌اند تا ببینند آیا این کرم‌ها می‌توانند عمر طویل‌تری داشته باشند و سالم‌تر شوند یا خیر.

داروهایی همانند داکسی‌سایکلین(doxycycline) و آزیترومایسین(azithromycin) که پیش از این توسط سازمان غذا و دارو تایید شده‌اند، برای این کرم‌ها تجویز شدند.

آزمایش کرم‌ها با داکسی‌سایکلین

محققان در اولین آزمایش‌های خود از داکسی‌سایکلین منفعت گیری کردند که نشان داد کرمها با منفعت گیری از این دارو عمر طویل‌تری را توانایی می‌کنند.

دوز کم آن علتشد که کرم‌ها ۷۲.۸ درصد زیاد تر عمر کنند، در حالی که دوز زیاد تر آن علتشد آن‌ها ۶۳.۶۴ درصد زیاد تر در قیاس با کرم‌هایی تحت هیچ دارویی نبودند، به زندگی خود ادامه دهند. کرم‌های گروه ناظر نزدیک به ۱۱ روز عمر کردند، در حالی که کرم‌هایی که تحت دوز کم داکسی‌سایکلین قرار داشتند ۱۹ روز و کرم‌هایی که دوز زیاد تر دریافت کرده بودند، ۱۸ روز زندگی کردند.

این تیم این چنین از نوع خاصی از نور برای بازدید مقدار رنگدانه‌ای به نام لیپوفوسین منفعت گیری کردند که با افزایش سن کرم‌ها افزایش می‌یابد. محققان دریافتند که بعد از درمان کرم‌ها با داکسی‌سایکلین به زمان ۱۳ روز، دوز کمتر دارو لیپوفوسسین را نزدیک به ۵۰ درصد و دوز زیاد تر آن لیپوفوسسین را نزدیک به ۹۰ درصد افت داد.

آزمایش کرم‌ها با آزیترومایسین

در مجموعه آزمایشات بعدی، محققان از آزیترومایسین منفعت گیری کردند. نتایج آن‌ها نشان داد که هنگامی کرم‌ها را تحت آزیترومایسین قرار گرفتند، طول عمر آن‌ها افزایش یافت.

دوز کمتر علتمی‌بشود آن‌ها ۵۰ درصد زیاد تر عمر کنند، در حالی که دوز زیاد تر علتمی‌بشود در قیاس با کرم‌های گروه ناظر، ۱۷ درصد زیاد تر عمر کنند. کرم‌های گروه ناظر نزدیک به ۱۲ روز زندگی کردند، در حالی که کرم‌های تحت درمان با آزیترومایسین در دوز کم ۱۸ روز و آن‌هایی که دوز بیشتری مصرف کردند، ۱۴ روز عمر کردند.

محققان در مطالعه خود انها گفتند: مطالعه‌ ما این نظریه را تایید می‌کند که میتوکندری‌ها به شدت در فرآیند پیری دچار می باشند، اگرچه این نوشته تا این مدت به شدت مورد او گفت و گو است.