چطور جرأت پذیری را به کودکان مان آموزش دهیم؟
آزیتا غریب اظهار کرد:همه خانواده ها باید از تکنیک های گوناگون پرورش کودک آگاه باشند و از آن ها منفعت گیری کنند.
او او گفت: هنگامی کودکان قوانین را به چالش میکشند، گزینههای محدودی در اختیار آن ها قرار دهید. هنگامی که کودکان میخواهند قوانین ما را مورد آزمایش قرار بدهند یا به چالش بکشند، (گزینههای محدود) روشی زیاد مؤثر برای پشتیبانی به آن ها خواهد می بود.با این روش می توان به کودک پشتیبانی کرد تا از انتخابهای خود و مسئولیت انتخابش آگاه شوند.
غریب تصریح کرد: به طور مثال پاتریسای پنج ساله، سر میز غذا سروصدا میکند تا برادرانش را سرگرم کند. مادر از او میخواهد سروصدا نکند. او مدتی ساکت میبشود، اما مجدد اغاز میکند. مادر پاتریسا گزینههای محدودی در اختیار او قرار میدهد. مادر میگوید: «یا از سروصدا کردن سر میز شام دست بردار یا باید پنج دقیقه تو اتاقت باشی تا خودت رو برای همکاری آماده کنی. خب دوست داری چیکار کنی؟» پاتریسا تصمیم به همکاری میگیرد.
او او گفت: مورد دیگر هم آیین نه ساله است که در بازی تقلب میکند. هنگامی خواهرانش از او میخواهند بدون تقلب بازی کند، او سخن آنها را نشنیده میگیرد. آنها شکایت میکنند. پدر مداخله میکند و میگوید: «آیین، یا مطابق قانون بازی کند یا این که باید کار دیگهای انجام دهد.
غریب تصریح کرد: آیین قبول میکند، اما پنج دقیقه سپس مجدد به کار او ادامه می دهد. خواهرانش شکایت میکنند و پدر اینگونه از حرف هایهای خود حمایتمیکند: «آیین، برو خودت تنهایی بازی فرد دیگر انجام بده . امروز دیگر نمیتوانی این بازی را انجام دهی. این موارد مثال هایی است که بتوانید راحت تر نوشته را فهمیدن کنید.
او او گفت: در این روش تعداد گزینهها باید محدود باشد. گزینهها مرزهایی می باشند که خانواده باید به آن ها دقت اختصاصی ای داشته باشند و جایی برای فرار باقی نگذارند. کودک را مسئول تصمیم گیری کنید. با گفتن «دوست داری چیکار کنی؟» بار مسئولیت را بر دوش او بگذارید. هنگامی کودک پذیرفت همکاری کند، اما نکرد، عواقبی را که گفتن کردهاید، اجرا کنید.
تکنیکهای جرأت بخشی به کودکان
غریب تصریح کرد: بازی چشم تو چشم می تواند مطمعن به نفس کودکان را بالا ببرد.خانواده ها بعضی اوقات باید با کودکان چشم تو چشم شوند، خیره نگاه کنند و نباید بخندند. این تمرین برای کودکانی با مطمعن به نفس پایین، خجالتی و ضعیف زیاد پیشنهاد می بشود، چون این افراد قوت نگاه کردن در چشمان فرد روبه رو را ندارند و این جهت ضعفشان می بشود.
او او گفت:مرحله بعدی کشتی گرفتن است. با کودک خود کشتی بگیرید و بگذارید هر از بعضی اوقات او برنده بشود و هر بار که برنده می بشود با ذوق و شوق زیاد او را تشویق کنید.
غریب تصریح کرد: نقش بازی کنید. در روبه رو حرکت کودکان دیگر چه رفتاری از کودک خود انتظار دارید؟ نقش کودک خود و کودکتان نقش کودک روبه رو را بازی کند. رفتاری که انتظار دارید کودکتان در روبه رو کودکان دیگر داشته باشد را با ایفای نقش کودکتان اجرا کنید، تا کودکتان یاد بگیرد. از کودکتان بخواهید همانگونه بازی کند که چندی پیش نقش آن را بازی کرده بودید و آنقدر این بازی را تمرین و تکرار کنید تا حرکت دلخواهی که انتظار دارید نهادینه بشود.
منبع